Monday, December 03, 2007

မိဘႏွင့္သားသမီး




`အျပင္လံုး၀မသြားရဘူး´

`ကြန္ျပဴတာမကိုင္ရဘူး´

`ဘယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕မွ ဖုန္းမေျပာရဘူး´

`ကိုရီးယားေတြ တရုပ္ကားေတြခ်ည္း မၾကည့္ရဘူး´


ရင္ခပ္ေမာေမာျဖင့္ ကၽြန္မ ငိုင္ေနမိသည္ .. ။ `ဘူး´ေတြခ်ည္း မ်ားေသာဘ၀မွာ ေခါင္းေတြလည္း ကိုက္ခဲလွျပီ။


ကၽြန္မတုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားယဥ္ေက်းမႈအရ မိဘႏွင့္သားသမီးက တျခားလူမ်ိဳးမ်ားထက္ ပိုမိုေႏြးေထြးသည္ဟု ကၽြန္မခံစားမိသည္။ မိဘမ်ားကလည္း သားသမီးမ်ားကို ဘယ္အရြယ္ေရာက္ေရာက္ ကေလးဟု ျမင္ေနျမဲ .. ။ မိဘမ်ားအရိပ္ေအာက္မွာ တခ်ိဳ႕လည္းအိမ္ေထာင္ျပဳျပီးသည့္အထိ အတူတူေနၾကတာလည္း သိပ္မထူးဆန္းေသာ အေလ့တစ္ခု .. ။ အဆိုေတာ္ ေအာင္ေကာင္းထက္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွ ဖတ္လိုက္ရတာ `ျမန္မာျပည္က မိဘေတြက သားသမီးေတြကို တအားကေလးလိုျမင္လြန္းျပီး မလိုအပ္တဲ့အပိုင္းေတြမွာ တအားခ်ဳပ္ခ်ယ္စိတ္ပူလြန္းတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ မနည္းေျပာယူရတယ္။ သိပ္စိတ္မပူပါနဲ႕ေပါ့´ .. ။ ထိုစာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းတည္းက ကၽြန္မရင္ကိုထိသြားသည္။ မိဘမ်ားက သားသမီးဆိုတာ ရင္မွျဖစ္ေသာ ရင္ေသြးေတြမို႕ ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္မလဲဆုိတာ ကၽြန္မ သိနားလည္ပါသည္ .. ။ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ၾကီးကပင္ မိဘေက်းဇူးႏွင့္ယွဥ္လိုက္လ်င္ ျမဴမႈန္ေလာက္ထိ ေသးငယ္သြားသည္။

`သားတို႕ရုပ္ရည္ သီတာျမည္သား
ေရၾကည္ခ်မ္းျမ တစ္ေပါက္က်က
မိဘတို႕၀မ္း ျငိမ္းစတမ္း´ဟုဆိုတဲ့အတိုင္း မိဘမ်ားႏွလံုးအိမ္တြင္းမွာ မိမိသားသမီးမ်ားကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကပါသည္ .. ။

`ခ်စ္သည္´ဟု ဆိုလိုက္တာႏွင့္ `ဘယ္လိုခ်စ္မွာလဲ´ဆိုတာကိုလည္း အားလံုးသိရွိနားလည္သေဘာေပါက္သင့္ပါသည္.. ။ ဘာမွမခိုင္းရက္ မေစရက္ဘဲ သားသမီးမ်ားကို အလြန္ဦးစားေပးေသာ မိဘမ်ားထဲတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက ထိပ္ဆံုးစာရင္းတြင္ပါ၀င္ႏိုင္သည္ .. ။

ဘယ္အရာမဆို တစ္ဖက္စြန္းေရာက္သြားလ်င္ ၊ အလြန္အကၽြံပိုလွ်ံသြားပါက မေကာင္းပါ .. ။ `အခ်စ္ေတြနဲ႕လည္ပင္းညွစ္သတ္´သလို တင္းက်ပ္လြန္းလွေသာ စည္းမ်ဥ္းစနစ္မ်ားေအာက္မွာ အျပန္အလွန္ လိုက္ေလ်ာနားလည္မႈဆုိတာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာအရာပင္ျဖစ္ပါသည္။

မေန႕ညေနက ကၽြန္မက `ဒယ္ဒီေရ ခ်စ္တာလည္း သမီးတို႕နားလည္တာေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေမြးထားတဲ့ သားသမီးအက်င့္စရိုက္ကို မိဘေတြက ေကာင္းေကာင္းနားလည္ထားရင္ အလြန္အကၽြံအျမဲစိတ္ပူတာေတြ မျဖစ္ပါနဲ႕ေလ။ သမီးတို႕က ဘာမွ မဟုတ္တာ လုပ္တဲ့လူေတြမွ မဟုတ္တာ ။ သမီးစိတ္၀င္စားတာ စာအုပ္ေတြနဲ႕ သမီးအေၾကာင္းပဲ ။ တျခားလူေတြလို ကလပ္ေတြတက္ ၊ မဟုတ္တာေတြလုပ္ ၊ နာမည္သတင္းေတြ ထြက္ေနတာမွ မဟုတ္တာ။ မာမီဆို သမီးတို႕ကို ဘာမွစိတ္သိပ္မပူဘူး ။ လံုး၀ယံုၾကည္ထားတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးျဖစ္ရင္အေကာင္းဆံုးပဲ´ဟု ေလေျပေလးနဲ႕ အေဆြးေႏြးေကာင္းလို႕ နားေတြပူထူသြားခဲ့ရသည္ .. ။

တစ္ခါတစ္ေလ အျပင္သြားရင္ ဖုန္းနဲ႕လွမ္းဆက္ေခၚတာလည္း ကၽြန္မ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လွသည္ .. ။ မိဘ မပါရင္ ဘယ္မွမသြားရဘူးဆိုေသာ စနစ္ၾကီးက ေဟာင္းႏြမ္းသြားျပီဟု ကၽြန္မက ျမင္မိသည္ .. ။ ကၽြန္မက မိဘေတြကို သားသမီးေတြႏွင့္ တစ္ေခတ္တည္းျဖစ္ေနေစခ်င္သည္ .. ။ မိဘေတြကို သားသမီးေတြႏွင့္ ပိုမိုပြင့္လင္းေစခ်င္သည္ .. ။ မိဘေတြကို သားသမီးေတြကလည္း ပစ္မထားေစခ်င္သလိုု မိဘမ်ားကလည္း သားသမီးသြားေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို မလြဲမွားေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေစခ်င္မိသည္ .. ။ ဒါက ဘယ္ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္မွ မသက္ဆိုင္ပါ .. ။ သြားေနေသာ လမ္းကို အခ်စ္ေတြႏွင့္ ပိတ္ပင္လိုက္ပါက ထိုခ်စ္ျခင္းေမတၱာသက္ေရာက္မႈက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္ စိတ္ေက်နပ္မႈေပးလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ .. ။

`လူငယ္´ဆိုသည္မွာ အျမဲတက္ၾကြသည္ .. ။ မိမိယံုၾကည္ရာ ၊ လုပ္ခ်င္ရာအတြက္ စိတ္အားထက္သန္သည္ ။ ဆူးေတြျပည့္ႏွက္ေနပါေစ .. ထိုဆူးမ်ားကိုေက်ာ္လႊားျပီး ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ေအာင္သြားခ်င္သည္ .. ။ စိတ္ပူတားဆီးျခင္းထက္ လိုအပ္သည္မ်ား ၊ ျဖစ္သင့္သည္မ်ားကို ပိုမိုအေတြ႕အၾကံဳမ်ားေသာ လူၾကီးမိဘမ်ားက အၾကံသာျပဳသင့္သည္ဟု ကၽြန္မ ျမင္မိသည္ ... ။

သားသမီးက မိဘကို ရိုေသသည္မွာ လြန္စြာ မြန္ျမတ္ေသာ ဓေလ့တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အရိုေသထက္ မ်ားစြာလြန္ျပီး ေၾကာက္ရြံ႕မႈမ်ားကာ မိမိစိတ္ထဲရွိသည္ကို မေဖာ္ထုတ္ရဲဘဲ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနမည္ဆုိပါက ထိုလူငယ္အတြက္ ဆံုးရံႈးမႈသာ ျဖစ္လာလိမ့္မည္ .. ။ သားသမီးမ်ားကို အခ်စ္လြန္ျပီး သားသမီးလိုခ်င္ရာႏွင့္ မိမိလိုခ်င္ရာ မကိုက္ညီလာပါက မိမိလိုခ်င္ရာကို ေရွ႕တန္းတင္လိုက္မည္ဆုိလွ်င္ ထိုအခ်စ္မွာ မိမိကုိယ္မိမိခ်စ္ေသာ `အတၱ´မ်ားသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္ .. ။

ကၽြန္မ ကိုယ္ေတြ႕ျမင္ရေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ ကၽြန္မတို႕လူငယ္ေတြ တကၠသိုလ္၀င္တန္းေအာင္ျပီး ဘယ္ေက်ာင္းေလွ်ာက္ရမလဲဆိုေသာ အခ်ိန္ပင္ျဖစ္သည္ . ။ ဆရာ၀န္ ၊ အင္ဂ်င္နီယာ ၊ စီးပြားေရးသမား အစရွိသည္မ်ားကိုသာလွ်င္ ထိပ္ဆံုးဟု ထင္ျမင္ေနၾကသည္မွာ အမွန္တကယ္ေတာ့ လြဲမွားေနေသာ အယူအဆမ်ားသာ ျဖစ္သည္ .. ။ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးမွာ ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား ၊ အင္ဂ်င္နီယာၾကီးမ်ားပဲ ျပည့္ႏွက္ေနမည္ဆိုပါက အားကစားသမားမ်ား ၊ အႏုပညာသမားမ်ား ႏွင့္ အျခားပညာရပ္မ်ားသမားမ်ား မရွိေတာ့ဘဲ အကုန္လံုး ကေမာက္ကမသာ ျဖစ္ေနႏိုင္သည္ ။ ပညာရပ္တိုင္းက သူ႕ေနရာနဲ႕သူ အသံုး၀င္သည္မို႕ အေရးၾကီးသည္မွာ မိမိသားသမီး၀ါသနာပါေသာ ပညာရပ္ကို ထူးခၽြန္ေအာင္ ပံ့ပိုးေပးရမည္မွာ မိဘတိုင္းတာ၀န္တစ္ရပ္ဟု ကၽြန္မယံုၾကည္မိသည္။ သားသမီးအေၾကာင္း အသိဆံုးသူမွာ မိဘသာျဖစ္သည္ .. ။ မိမိကေလးငယ္စဥ္ကတည္းက ဘယ္အရာကို ၀ါသနာပါသလဲဆုိတာ မိဘလုပ္သူက ပိုမိုရိပ္မိသည္ ။ အရြယ္ေရာက္ ၊ ပညာရပ္လိုင္းခြဲေတြ ယူခ်ိန္မွာ ေဘးမွ ကူညီပံ့ပိုးေပးရံုေလာက္သာ မိဘမ်ား လုပ္သင့္သည္ ။ မိမိကေလးကို မိမိသင္ေစလိုေသာ ပညာရပ္ကို ေရြးခ်ယ္ေပးလိုက္ပါက ထိုကေလးဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးအတြက္ နစ္နာသြားပါလိမ့္မည္ .. ။

လူ႕စိတ္ဆိုသည္မွာ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားလာေလေလ ၊ တစ္ခ်က္လြတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ျပန္တြန္းကန္မႈအားက တန္ျပန္မႈ ပိုမ်ားသြားတတ္သည္ .. ။ မႏွစ္က ကၽြန္မတို႕အသိုင္း၀ိုင္းမွာ မိဘေပးေသာ ပရက္ရွာမ်ား ၊ လုပ္ငန္းခြင္မွ ပရက္ရွာမ်ား ၊ အဆင္မေျပမႈမ်ား ၊ စိတ္ညစ္မႈေပါင္းမ်ားစြာကို မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္အဆံုးစီရင္သြားေသာ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေပၚလီေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ကၽြန္မသိလိုက္ရခ်ိန္မွာ လြန္စြာ စိတ္ထိခိုက္မႈျဖစ္ခဲ့ရသည္ .. ။ အသက္ေသဆံုးသည္အထိ မလုပ္သင့္ေပမယ့္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားကို သိရေသာအခါ ပိုမိုစိတ္ထိခိုက္ရသည္ .. ။ တခ်ိဳ႕သူမ်ားက ခံစားမႈေၾကာင့္ လမ္းမွားကို မေရာက္တတ္ၾကေပမယ့္ တခ်ိဳ႕လူငယ္မ်ားကေတာ့ လမ္းမွားကိုေရာက္သြားတတ္ၾကသည္ .. ။ ထိုအခ်က္ကို မိဘတိုင္းအား သတိျပဳေစခ်င္ပါသည္ .. ။

သားသမီးမ်ား၏ ဘ၀ေရွ႕ေရး ၊ စီးပြားေရး ၊ ပညာေရး ၊ အိမ္ေထာင္ေရး အစရွိသည္တို႕တြင္ လမ္းမွန္ကို ၀ိုင္း၀န္းစဥ္းစားအၾကံျပဳလမ္းညႊန္မႈမ်ားေပးရန္သာ မိဘတိုင္း လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ထားသင့္သည္ .. ။ ဘယ္သူမဆို မိမိစိတ္ၾကိဳက္ျဖစ္လာလွ်င္ စိတ္ပိုေပ်ာ္ရႊင္ရသည္ .. ။ ဒါေပမယ့္ လူဆိုတာ ဖန္တီးပံုသြင္းယူရေသာ ပန္းပုရုပ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကိုလည္း မေမ့သင့္ေပ .. ။

မိဘစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ေသာသူသည္ တစ္ဘ၀လံုးစိတ္ခ်မ္းသာမႈ မရဟု ကၽြန္မတုိ႕ ငယ္စဥ္ကတည္းက စိတ္မွာ စြဲေနပါသည္ .. ။ သားသမီးမ်ားကလည္း မိဘကို အျမဲ ကလန္ကဆန္ လုပ္ျခင္း ၊ ရိုင္းစိုင္းျခင္းမ်ားကို မလုပ္သင့္သလို မိဘမ်ားကလည္း သားသမီးမ်ားကို မိမိလိုရာကိုခ်ည္း ပံုမသြင္းသင့္ပါ .. ။

ခ်စ္ပံုခ်စ္နည္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါသည္ .. ။ မိဘတိုင္းႏွင့္သားသမီးၾကား မွန္ကန္ေသာ ၊ နားလည္ေသာ ၊ စိတ္ခ်မ္းသာရေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားသာ ျဖစ္ေပၚေနေစရန္အတြက္ ကၽြန္မဆုေတာင္းေမတၱာပို႕ေနမိပါသည္ .. ။


10 comments:

Anonymous said...

ေမြးလ ေမြးရက္ တူသူခ်င္းမို႕ ခံစားခ်က္ကို နားလည္ေပးပါတယ္။ ဒြေပမဲ႕ မိဘကိုေတာ႔ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ မလုပ္မီေစနဲ႔ ။ မိဘကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားမွ ကိုယ္လဲ စိတ္ခ်မ္းမယ္။

ကလိုေစးထူး said...

ညီမေရ…
ညီမေဖေဖက ညီမအတြက္ အစိုးရိမ္လြန္ၿပီးေတာ့ ပိတ္ပင္တာေတြက ညီမအတြက္ မြန္းက်ပ္စရာ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အကုိတို႔မွာေတာ့ အဲဒီလို အပိတ္ပင္ခံခ်င္သပ ဆိုရင္ေတာင္ မိဘေတြက အေ၀းမွာ က်န္ခဲ့ၿပီ။ ညီမ ခံစားခ်က္ကို ျမင္ေယာင္နားလည္မိပါတယ္။

Anonymous said...

The main thing is they forgot how to come across their young life. I beleive they also have against in their chilhood. But now they only stands at the side of parents.We must aware this point when we become parents.

ကုိေပါ said...

အင္မတန္ေကာင္းမြန္တဲ့ ပုိ႔စ္တခုပါ။
မိဘႏွင့္ သားသမီးအၾကားတြင္လည္းေကာင္း၊ ဆရာႏွင့္ တပည့္အၾကားတြင္လည္းေကာင္း၊ အစုိးရႏွင့္ ျပည္သူၾကားတြင္လည္းေကာင္း၊ မည္သည့္ေနရာမွ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တားျမစ္ျခင္းသည္ မေကာင္းပါ။
စိတ္ေစတနာေကာင္းရွိ႐ုံသက္သက္ျဖင့္ လုပ္ရပ္မမွန္ကန္ႏုိင္ပါ။ ဆရာနႏၵသိန္းဇံ စာအုပ္တခုထဲတြင္ ဖတ္ဘူးသည္။ အေဖလက္သမားက အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ လက္မအား၍ နဖူးတြင္ မွက္နားေနသည္ကုိ အနားတြင္ရွိေသာ သားျဖစ္သူက မွက္ကုိ တူျဖင့္ထုသတ္သည့္ ဥပမာလုိျဖစ္ေနသည္။ သား၏ စိတ္ေကာင္းေစတနာကုိေတာ့ သံသယမရွိပါ။ သုိ႔ေသာ္��

Anonymous said...

i been waiting for some1 to write the relationship between parents and their children.
Sometimes the love of parents become extra concern on their child and they start to involve in all the matters. B it good or not, you must follow their instructions.
I hate when my mum called my ph when i am outside with friends or working overtime. I understand that she is worried and concern about me. But that is turn out to the wrong way. Basically myanmar families likes to involve in theire children lifes. Like marriage, wedding, dating, choose major course for university,force us to get good marks but never concern how much we learnt, make sure to come home after school , tutions, nvr allow to talk with friends in front of them , having bf ( oh babe u r deadmeat ). I hate that. They should not involve in the childern personal matters. this shown there is no respect on their own kids. I have one daughter of my own. I love her i dont know how to describe in words, i struggling to survive my life with the single income. But i am very sure there will be no instruction or i wont be involving her matters. I am here just to share my thoughts and opinions. Not to against and tell her like do what i say, say what i like ! .. damn..
I want many others parents including my mum to be like the way i think. And be respect to their kids. They wont spoil only when they talk on the ph with friends. Having bf yes , there is nothing wrong with that. They will learnt from that. And that is my thinking. Well may be its work, or it wont. But i am sure letting them to decide their own can build their self confidence, and they will depend on their own.

Thant Thura said...

thanks,
I like your opinion.
also, i request to copy your post and want to send with mail to my friends and my parents since some in Myanmar can't access blogger.com.
Write more.

Anonymous said...

Thanks, everyone. Dear Thaut Kyar Thu Ya, you can send it to your friends or parents. Just write down only my name at the end of article. Thank You :)

Anonymous said...

ညီမေရ .. ဒီပို့စ္က အေတြးေလးေတြနဲ့ ထပ္တူ ခံစားရတယ္ ။ အမေတာင္ အဲဒီအေၾကာင္း ဒီမွာ ပို့စ္ေလး ေရးျဖစ္ေသးတယ္ ..

http://gyittu.blogspot.com/2007/09/blog-post_06.html

Red's Rose Dream said...

လင္းလတ္ေရးထားတာေလးေတြ သေဘာက်လို႔ပါ။
ဟုတ္တယ္ မိဘနဲ႔ သားသမီး သိပ္ျပီးခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းရင္ အေနရခတ္တယ္။

pee said...

Ur parents r muslim?

Post a Comment

အၾကံျပဳ comment ၀င္ေရးေပးတဲ့အတြက္ လိႈက္လွဲစြာ ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ ။ မဖြယ္မရာ စကားမ်ား ၊ ဆဲဆိုျခင္းမ်ား ၊ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္စကားမ်ား ၊ တစ္စံုတစ္ဦး၏ ကုိယ္က်င့္တရားသိကၡာကို ထိခိုက္ေစေသာ စကားမ်ား ျဖစ္ပါက ထို comment မ်ားကို လက္ခံမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပးအပ္ပါတယ္ရွင္ ။ အလည္လာေရာက္ အၾကံျပဳေရးသားျခင္းမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ စာမ်ား ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ရဖုိ႕အတြက္ Space မ်ား ထည့္ရိုက္ေပးၾကပါရွင္။