ရင္ထဲကစကားစုမ်ား

အြန္လိုင္းေပၚကုိစေရာက္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ခ်တ္တင္မွာပဲ ၂လေလာက္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့မိတယ္။ အင္း တကယ္ကို ခင္ဖို႕ေကာင္းသလို အျပင္နဲ႕မျခားစစ္မွန္တဲ့ခင္မင္မႈတစ္ခ်ိဳ႕ကို လက္ခံရရွိလိုက္သလို ရြံရွာမုန္းတီးဖို႕ေကာင္းတဲ့ ယုတ္မာေသာစိတ္ဓါတ္ပိုင္ရွင္ေတြကိုလညး ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အြန္လိုင္းေပၚကေန စရိုက္မ်ိဳးစံုကို သိလိုက္ရသလို ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္လည္း ျပန္လည္ေ၀ဖန္ႏိုင္တဲ့စိတ္ေတြ ေတြးခဲ့မိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းကပြဲေတြ ၊ စာစီစာကံဳးျပိဳင္ပြဲေတြမွာ ယွဥ္ျပိဳင္ခဲ့ရတာသိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့။ ၂၀၀၄ကုန္ေလာက္မွာေတာ့ သူမ်ားေတြစာေရးတာလည္းအားက်သလို ကုိယ္တိုင္လည္း ၀ါသနာပါသူမို႕ ဖုိရမ္အပါအ၀င္ စာတိုစာစေတြ ေလွ်ာက္ေရးၾကည့္တယ္။ လင္းကိုယ္တိုင္ကလည္း လက္ထဲေရာက္လာသမၽွ် လက္ကမ္းမွီသမွ် စာေစာင္အေတာ္မ်ားမ်ားကိုဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကအစပိုင္းဆိုေတာ့ ကေမာက္ကမေတြ အမ်ားၾကီးၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕အစပ်ိဳးရင္ေနာက္ပိုင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အားေပးတယ္။ အကုိေတြ အမေတြကလည္း သြန္သင္ဆံုးမေပးခဲ့တယ္။ အြန္လိုင္းမွာ ယံုၾကည္ရသူဆိုတာ နည္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရွားပါးရတနာလို႕ ေျပာရမယ့္ တကယ္ခင္ရသူေတြကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့တယ္။ အင္း အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ပလန္းနက္က ဒိုင္ခံ လင္းလက္သြားေနက်ေနရာေပါ့။ ရန္လည္း ခဏခဏျဖစ္သလို မသိရင္ တအားစြာသလိုျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အသိရင္းေတြအားေပးမႈနဲ႕ ေနလာျပီးတစ္ေန႕မွာ ေမးလ္တစ္ေစာင္၀င္လာတယ္။ ညီမေလး၀ါသနာပါတဲ့ ဒီစာေပေရးသားျခင္းနဲ႕ ငယ္ရြယ္ခ်ိန္မွာ လုပ္ႏိုင္တာကို greeting လုပ္တဲ့ အကုိညီလင္းဆက္ ေမးလ္ပါ။ ကိုယ္နဲ႕မသိေပမယ့္ အခုလိုေမးလ္ဆန္းဆန္းေလးနဲ႕ စကားကို လင္းလက္ရင္ထဲမွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ၀မ္းသာမႈေတြျပည့္ႏွက္ေနခဲ့တယ္။ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ ေရးေနတဲ့ေမးလ္ထဲမွာ ဒီလိုေ၀ဖန္အၾကံျပဳခ်က္စာကနည္းခဲ့တယ္ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အကိုညီလင္းဆက္နဲ႕ စတင္သိခဲ့ရျပီး သူ႕၀ါသနာေတြကိုတကယ္ေလးစားခဲ့ရတယ္။ ခင္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ အႏုပညာနဲ႕ပတ္သတ္ရင္ ၀ါသနာသိပ္ၾကီးတဲ့သူ႕ကိုသိပ္ခင္ခဲ့ရသလို သူကလည္း တတ္ႏို္င္သမွ် အေတာ္မ်ားမ်ား လင္းကို အကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။ အကုိအရင္းနဲ႕မျခားခင္လို႕ ေတာင္းသမွ်အကူညီေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ်လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ အကိုညီလင္းကိုလည္း ဒီေနရာကေန ေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။

လင္းလက္ဘ၀မွာက အလိုမက်မႈနဲ႕ ျပသနာေတြသိပ္မ်ားတယ္။ လင္းစိတ္ထဲက အဖုအထစ္ေတြအားလံုးကုိ တစ္ခုခ်င္းေရးသြားအုန္းမွာပါ။ လင္းဘ၀မွာ အေတာ္မ်ားမ်ားအျမင္မွာ ျပည့္စံုသေလာက္ထင္ရေပမယ့္ လင္းက ေအးစက္စက္နဲ႕ ခပ္ရြတ္ရြတ္ပံဳစံျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ လင္းလုိခ်င္ခဲ့တဲ့အရာေတြအားလံဳးက လင္းဘ၀မွာ ေျပာပိုင္ခြင့္တစ္ခြန္းမွ မရွိခဲ့ဘူး။ တကယ္လို႕မ်ား လူတစ္ေယာက္ ေတာင္းဆိုခြင့္ ၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို အေရးစိုက္ေမးခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ေက်နပ္အုန္းမွာပါ။ အလိုမက်မႈေတြအားလံုးကုိ ေမာင္ႏွမေတြအားေပးမႈနဲ႕ ေျဖသိမ့္ခဲ့ျပီး စိတ္ကုိတည္ျငိမ္ေအာင္ၾကိဳးစားေနရတာလည္း တစ္ခါတစ္ရံ သိပ္မေက်နပ္မိဘူး။ ဘယ္ေနရာမဆို ေရာင့္ရဲတတ္ရမယ္ဆိုတဲ့စကားက ေျပာရတာလြယ္ေပမယ့္ တစ္ကယ္တမ္းမွာ က်င့္သံုးရတာ သိပ္ခက္ပါတယ္။ မၾကာခင္မွာျပည့္မယ့္ အသက္ ၁၈ေျမာက္ေမြးေန႕မွာ လိုခ်င္တာတစ္ခုကို ေတာင္းဆုိဖုိ႕စိတ္ကူးထားေပမယ့္ ျပင္းထန္တဲ့ပယ္ခ်မႈအဆံုးမွာ ေၾကြလြင့္ခဲ့ရတဲ့မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းအားလံုးက ေကာင္းကင္ထက္က တိမ္ေတြလိုပါပဲ။ တစ္ခ်ိုဳ႕ကေတာ့ ေလထဲတိုက္အိမ္ေဆာက္ျပီး ျဖစ္ခ်င္တာကို မရမကေတာင္းဆိုတဲ့ ခပ္ဆိုးဆိုးေကာင္မေလးလို႕ ထင္ခ်င္ထင္မွာေပါ့။ လင္းမွာလည္းျဖစ္သင့္တာနဲ႕ မျဖစ္သင့္တာကို ခြဲျခားေ၀ဖန္တတ္တဲ့ စိတ္ထားရွိပါတယ္။ လင္းလက္အသိုင္း၀ိုင္းကို အတင္းျငင္းဆန္ လုပ္ခ်င္တာကိုစြတ္လုပ္ဖုိ႕ စိတ္ကူးမရွိပါဘူး။ သူလည္း နည္းနည္းေလွ်ာ့ ကုိယ္လည္း ျပန္ျပင္ဆင္ျပီး ေအးခ်မ္းစြာေနခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြက စိတ္ကူးထဲက ပံုရိပ္ေတြပါ။ လက္ေတြ႕မွာ ျပင္းထန္တဲ့ရာဇသံနဲ႕ ျပင္းထန္တဲ့ကၽြန္မစိတ္ထားေတြေၾကာင့္ ျပသနာေတြမ်ားေနခဲ့တယ္။

ဘယ္အရာမဆို လိုခ်င္တာရွိရင္ေပးဆပ္၇တယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ဒါေတြက ေပးဆပ္မႈတစ္ခုလို႕ပဲ သေဘာထားလိုက္ရမွာေပါ့။