စကၤာပူတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ျမန္မာ့ရိုးရာကထိန္ပြဲ

အခုရက္ပိုင္း ရာသီဥတုက တစ္ေနကုန္ မိုးခဏရြာလိုက္ ၊ ေနျပန္ပူလိုက္ ၊ မိုးျပန္ရြာလိုက္နဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အျပင္အသြားအလာမ်ားမိတဲ့ ကၽြန္မ ဖ်ားေနပါျပီ။ တနဂၤေႏြေန႕က တိုပါးရိုးေက်ာင္းမွာ က်င္းပေသာ ကထိန္ပြဲကို သြားေရာက္အားေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မသြားခ်ိန္က မနက္၁၁နာရီခြဲေလာက္ရွိေနျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ အမ်ားဆံုးေတြ႕ခဲ့ရတာက ျပြတ္သိပ္ေနေအာင္ တိုးေနၾကတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားပါပဲ။ တုိပါးရိုးဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အျပင္ဘက္မွာလည္း အျပည့္ေနရာယူထားတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို ေတြ႕ရေတာ့ စကၤာပူလို႕ေတာင္ မထင္ရဘဲ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္ေနရသလား ထင္မိပါတယ္။ လူေတြအရမ္းမ်ားလြန္းလုိ႕ ဓာတ္ပံုေတြ ေသခ်ာမရိုက္ျဖစ္ခဲ့မိပါဘူး။

နိဗၺာန္ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္ဆီမွ အျပိဳင္အဆိုင္ ေအာ္ေခၚသံမ်ားဟာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ စည္ကားသိုက္ျမိဳက္ေနပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထဲကို ၀င္လိုက္စဥ္မွာ ျမန္မာေယာက်္ားေလးတစ္ဦးက ကၽြန္မတို႕ကို စားပြဲတင္ ျပကၡဒိန္ေလးႏွစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးရင္း မုန္႕စားလက္မွတ္ေရာင္းပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွ မုန္႕ေတြကို ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာစြာ ေရာင္းခ်ျပီး အားလံုးဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စားေသာက္ေနတာကို ျမင္ရခ်ိန္ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။
မုန္႕တစ္ပြဲကို ၂ေဒၚလာခန္႕သာ ေပးရေသာေၾကာင့္ လက္မွတ္ေတြဟာ မစားႏိုင္တဲ့ ကၽြန္မတုိ႕အတြက္ အနည္းငယ္မ်ားေနပါတယ္။ ျပည္ထမင္းသုပ္ ၊ ေရႊရင္ေအး ၊ ၾကက္သားဟင္းႏွင့္ ပလာတာ ၊ မုန္႕ဟင္းခါး ၊ ရခိုင္မုန္႕တီ အစရွိသည့္ မုန္႕မ်ိဳးစံုေရာင္းခ်ေနေသာ ေစ်းခင္းထဲ လွည့္လည္ၾကည့္ရႈရင္း ရခိုင္မုန္႕တီကို အရင္စားျဖစ္ပါတယ္။


ရခိုင္မုန္႕တီစားျပီးေနာက္ ကၽြန္မ သိပ္ၾကိဳက္ေသာ ေရႊရင္ေအးဆိုင္ဘက္ ေျခဦးလွည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေရႊရင္ေအးတစ္ပြဲလံုးဟာ စားေကာင္းေပမယ့္ ျပြတ္သိပ္ေနေသာ လူမ်ားၾကား မတ္တပ္ရပ္စားေနရတာေၾကာင့္ တစ္ပြဲလံုးမစားႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ပိုေနေသးေသာ လက္မွတ္ေတြအတြက္ ရန္ပံုေငြအျဖစ္ေရာင္းေသာ တီရွပ္တစ္ထည္ကို `သူ´က ၀ယ္ယူလိုက္ရင္း ကၽြန္မက အေအးဗူးအခ်ိဳ႕သြား၀ယ္လိုက္ပါတယ္။ ပလာတာႏွင့္ ၾကက္သားဟင္းကို လက္က်န္အျဖစ္ ၀ယ္ယူခဲ့ကာ ပူျပင္းလွေသာ ေနေရာင္ေအာက္မွာ က်ိတ္က်ိတ္တိုး စည္ကားေနေသာ ကထိန္ပြဲမွ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။

ဒီပြဲကိုသြားရခ်ိန္ ထူးျခားခ်က္တစ္ခုက ကၽြန္မစိတ္ထဲ လူေတြသိပ္မ်ားေပမယ့္ အႏွစ္သာရအခ်ိဳ႕ ခမ္းေျခာက္ေနသလို ခံစားရမိပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက .. ဘယ္ျမန္မာရိုးရာပြဲကိုသြားသြား အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ ေျပာၾကားရင္း ၊ လက္တြဲေခၚယူရင္း ညီညြတ္စြာ အဖြဲ႕လိုက္ေတြ႕ရတတ္တဲ့ `မိတ္ေဆြတစ္စု´အသံမ်ား ၊ လႈပ္ရွားလုပ္ေဆာင္မႈမ်ား ၊ အနာဂတ္အစီစဥ္မ်ားကို မေတြ႕ရျခင္းက ရင္တြင္းမွာ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားခ်က္တစ္ခုျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္ေနေစခဲ့ပါတယ္ .. ။