ဘ၀ခရီး၏ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈ မွတ္တိုင္ေလးတစ္ခု

အခုတေလာ အရမ္းအလုပ္မ်ားျပီး ပင္ပန္းေနတာနဲ႕ ဘေလာ့ခ္ေလးလည္း ဖုန္တက္ေနခဲ့ပါျပီ။ စာေရးဖုိ႕ စိတ္ကူးေလးေတာင္ ဘာတစ္ခုမွမရဘဲ ကိစၥေတြၾကား လံုးလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနခဲ့တယ္။ ႏို၀င္ဘာ (၁၈)ရက္ေန႕မွာ မဂၤလာအၾကိဳဓာတ္ပံုရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ခင္မင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဓာတ္ပံုပညာရွင္ႏွင့္ ရိုက္ကူးခဲ့ရတာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္မိပါတယ္။ အၾကိဳဓာတ္ပံုမရိုက္ခင္ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းေလးေတြကို လိုက္၀ယ္ျခမ္းရတာလည္း ၁၈ရက္မတိုင္ခင္ အရမ္းအလုပ္မ်ားေနခဲ့တယ္။ ကိစၥတစ္ခုကို ျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေစရန္ လုပ္ရတာ အေသးအမႊားလိုအပ္ခ်က္ေလးေတြက သိပ္မ်ားတာမို႕ မလြယ္ပါဘူး။ Bridal Package ကို Sophia Wedding Collection ကပဲ ယူျဖစ္ခဲ့တယ္။ အၾကိဳဓာတ္ပံုရိုက္ေပးတာက Romantic Life က Mr.Eagle Sue ။

မဂၤလာအၾကိဳဓာတ္ပံုေတြကို မနက္ျဖန္မွာ လိုခ်င္သေလာက္ပံုေတြ သြားေရြးခ်ယ္ရမွာမို႕ စိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိတယ္။ ကၽြန္မက ဓာတ္ပံုရိုက္ခံရတာ အရမ္း၀ါသနာၾကီးသူ။ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ အၾကိဳဓာတ္ပံုရိုက္ကူးခဲ့ေသာေန႕က ရာသီဥတုက တစ္ေနလံုးၾကည္လင္လွပေနခဲ့တယ္။ မဂၤလာအၾကိဳဓာတ္ပံုရိုက္ကူးျပီးခ်ိန္ ေနာက္ရက္မွာေတာ့ စိတ္ၾကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ အိမ္ကေလးကို ေနာက္ဆံုးအဆင့္ စာရြက္စာတမ္းေတြအားလံုး ရွင္းလင္းျပီးခ်ိန္ အိမ္ကေလးအတြက္ အလွဆင္အလုပ္မ်ားေနခဲ့ၾကတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုး စိတ္ၾကိဳက္ အခ်ိန္ယူျပီး ရွာေဖြေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ အိမ္ကေလးမို႕ ဒီအိမ္ကေလးအတြက္ မေမာမပန္း အလွဆင္ ေနရာခ်ေနရတာကလည္း ေက်နပ္ဖြယ္အလုပ္တစ္ခု။

ေလာေလာဆယ္ထိ အိမ္ကေလးကို အလွဆင္ေနရာခ်ေနတာ မျပီးေသးပါဘူး။ ဒီတပတ္လံုး အိမ္ကေလးနဲ႕ပဲ အလုပ္မ်ားေနေတာ့မယ္။ ျငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ဥယ်ာဥ္ျခံေလးအတြင္းက ဒီအိမ္ကေလးမွာ ဘ၀ရဲ႕တိုးတက္မႈေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္လို႕ ယံုၾကည္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚေနမိတယ္။ မွန္အျပည့္ ျပတင္းေပါက္ခပ္ၾကီးၾကီးပါေသာ အိမ္ကေလးေတြကို သေဘာက်ေသာ ကၽြန္မအတြက္ မိဘႏွင့္ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဖက္လံုးက ႏွစ္ဖက္လံုးေနထိုင္ေသာ အိမ္ေတြကို ကၽြန္မစိတ္ၾကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေပးခဲ့တာ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

ဒီတပတ္ထဲမွာ မဂၤလာဖိတ္စာေတြကို အျပီးပို႕ေပးရင္း လက္စသပ္ရန္ က်န္ေနေသာ ကိစၥေလးေတြကို အျပီးစီစဥ္ရမွာမို႕ ကၽြန္မ အလုပ္မ်ားေနမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အျခားအသိဘေလာ့ခ္မ်ားအားလံုးကို မလည္ပတ္ႏုိင္ေသးခဲ့ရင္ နားလည္ေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုပါတယ္ရွင္။ ဒီဇင္ဘာ (၁၃)ရက္ေန႕မွာ က်ေရာက္မယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ အသက္(၂၀)ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕အတြက္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္မိပါတယ္။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ အမွတ္တရေတြအားလံုး စုျပံဳေနခဲ့တာ ထူးျခားမႈတစ္ခုပါပဲ။


ဒီဇင္ဘာ(၂၁)ရက္ေန႕ Mandarin Oriental Hotel မွာ က်င္းပမည့္ မဂၤလာအခမ္းအနားအတြက္ အရာအားလံုးက စီစဥ္ျပီးစီးေနခဲ့ပါျပီ။ အလွပေလး ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း ဂရုစိုက္ဖို႕ပဲ လိုပါေတာ့တယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကၽြန္မ လက္ထပ္ေသာအခ်ိန္ေရာက္မွ ကမာၻ႕စီးပြားေရးျပႆနာက ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္။ ဒီျပႆနာေၾကာင့္ ၾကိဳတင္ကာကြယ္မႈအေနနဲ႕ ဟန္းနီးမြန္းကို ေ၀းလံေသာ ဥေရာပခရီးစဥ္ကေန အာရွခရီးကိုပဲ ေျပာင္းလဲလိုက္ရတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြအားလံုး ၀န္းရံခစားႏိုင္ဖို႕ လြယ္လြယ္ကူကူမဟုတ္ဘဲ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာေရာ ၊ ႏွစ္ဖက္အသိုင္း၀ိုင္းအတြက္ေရာ အမ်ားၾကီး ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္း ခိုင္ျမဲသထက္ ခိုင္ျမဲလာတဲ့ သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ၾကိဳး တြယ္တာမႈမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ေက်နပ္မိတယ္။

`အခက္ခဲေတြလည္း
ျဖတ္သင့္သေလာက္
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အတူျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ျပီးျပီ .. ။

ျပင္းထန္ေသာ စိတ္ခံစားမႈေတြလည္း
အတၱေတြၾကိဳးစားျမဳပ္ႏွံလို႕
ေအးခ်မ္းျမတ္ႏိုးခ်စ္ခင္ျခင္းေတြအျဖစ္
ၾကိဳးစားေျပာင္းလဲခဲ့ျပီးျပီ .. ။

လုိခ်င္တာနဲ႕ေပးႏိုင္တာၾကား
လိုခ်င္မႈေတြထိန္းသိမ္းလုိ႕
ေပးႏိုင္တာေတြအားလံုးပဲ
အေကာင္းဆံုးၾကိဳးစားေနခဲ့ၾကျပီ .. ။

ကံတရားေရ …
ခ်ိဳျမိန္လွပေသာ အနာဂတ္ေလးအတြက္
သင္းပ်ံ႕လွပေသာပန္းပြင့္ေလးမ်ားသီကံုးလို႕
ေအးခ်မ္းရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတဲ့
ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္ေတြကိုပဲ
အျမတ္တႏိုး သယ္ေဆာင္လာေပးလွည့္ပါေတာ့ကြယ္ … ။ ´

ဒီကဗ်ာေလးကို ဘာရယ္မဟုတ္ စိတ္ထဲရွိသလို ခ်ေရးလိုက္ရင္း လတ္တေလာ အၾကိဳက္ဆံုးသီခ်င္း A Moment Like This ကုိ ခပ္တိုးတိုးေလး သီဆိုေနမိတယ္ .. ။ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ဘေလာ့ခ္လာသူမ်ားအားလံုးႏွင့္ ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ :)




Lyrics | Kelly Clarkson lyrics - A Moment Like This lyrics

Read More...

Collapse...

ပင္စင္ေရာဂါ

ဆရာၾကီး ျမသန္းတင့္ေရးသားေသာ `ပင္စင္ေရာဂါ´၀တၳဳတိုေလးကို ဖတ္ၾကည့္ျပီးခ်ိန္မွာ အဓိက ဇာတ္ေကာင္ ၂ဦးလံုးကို အျပစ္တင္ရက္ျခင္း မရွိေလာက္ေအာင္ အေျခအေနမ်ားကို စာနာမိပါတယ္။ ဒီ၀တၳဳထဲမွာ သရုပ္ေဖာ္ထားေသာ ဆရာ၀န္ကို သူ႕လုပ္ရပ္အတြက္ စာဖတ္သူမ်ား အျပစ္တင္ၾကမွာလား ကၽြန္မသိခ်င္မိပါတယ္။

ပင္စင္ေရာဂါ

ဒီေန႕ညအဖို႕ ပထမဦးဆံုးေရာက္လာတဲ့ လူနာပဲ။ လူနာက အမ်ိဳးသမီး ၊ အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ ေလးဆယ္တြင္းေလာက္မွာပဲ ရွိဦးမယ္ထင္တယ္။ အသားျဖဴျဖဴ ခပ္၀၀ရယ္ ၊ သိပ္အ၀ၾကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္လို႕ ေျပာရမွာေပါ့။ အရပ္ကလည္း မနိမ့္မျမင့္ ၊ မ်က္လံုးမ်က္ခံုးေကာင္းေကာင္းနဲ႕။ အဲ .. ႏွာေယာင္ကေတာ့ နည္းနည္းျပားတယ္လို႕ ေခၚရမယ္ထင္တယ္။ ႏွာတံေပၚတယ္လုိ႕ မေျပာႏိုင္ဘူး။ သူ႕လက္ထဲမွာ ဆြဲျခင္းကေလးတစ္ခု ဆြဲလာတယ္။ ေခါက္ထီးကေလးတစ္လက္လည္း ပါလာတယ္။

ျပီးေတာ့ လက္သုတ္ပ၀ါနဲ႕ ပတ္ထားတဲ့ ထမင္းဘူးရယ္။ ဓာတ္ဗူးေသးေသးသေလး တစ္လံုးရယ္ေပါ့။ ေကာ္ဖီတို႕ ဘာတို႕ ထည့္မွာေပါ့။ ဒါကိုၾကည့္ျပီး အမ်ိဳးသမီးဟာ စနစ္တက် ေခၽြေခၽြတာတာ ၊ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႕ ေနတတ္စားတတ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လို႕ ကၽြန္ေတာ္တြက္လိုက္တယ္။ အ၀တ္အစားကလည္း သန္႕သန္႕ျပန္႕ျပန္႕ပါပဲ။ ဆံပင္ကို ေနာက္တြဲကေလးရိုးရိုးထံုးထားျပီး အကၤ် ီလက္ရွည္အျဖဴနဲ႕ အေကာင္းစားပါတိတ္တစ္ထည္ကို ၀တ္ထားတယ္။ သူ႕ကိုၾကည့္ရတာ လူနာတစ္ေယာက္နဲ႕ မတူဘူး။ ပကတိက်န္းမာေနတဲ့ ရုပ္မ်ိဳးပဲ။ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ရဲလို႕။ အသားအေရကလည္း ၾကည္လုိ႕။

`ဆို ဘာျဖစ္တာလဲ´

ကၽြန္ေတာ္က ဆရာ၀န္ေတြ ေဆးခန္း၀မွာ ႏႈတ္ဆက္ေလ့ရွိတဲ့ စကားနဲ႕ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။

`ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး ဆရာ။ အင္ေဗလစ္ပင္စင္ တင္ခ်င္လုိ႕ ဆရာ့ဆီက ေထာက္ခံခ်က္ကေလး လာေတာင္းတာပါ´

ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ခံုးကို ပင့္လိုက္မိတယ္။ သူ႕အရြယ္က အရြယ္ေကာင္းတုန္း။ အလြန္ဆံုးရွိမွ အသက္ ၄၀ေပါ့။ ဒီအရြယ္မွာ ဘာျဖစ္လို႕ ေဆးပင္စင္ယူခ်င္ရတာလဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကိုလာျပီး ေဆးပင္စင္အတြက္ ေဆးလက္မွတ္လာေတာင္းတဲ့ သူေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က တကယ္အသက္ၾကီးလာလို႕ က်န္တဲ့ တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ကေလးကို ပင္စင္နဲ႕သြားခ်င္တယ္။

တခ်ိုဳ႕က အသက္ငယ္ေပမယ့္ တကယ့္ကိုေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္လို႕ ပင္စင္ယူခ်င္တာ။ ဥပမာ တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသမီးေတြဆိုရင္ အသက္သိပ္မၾကီးေသာ္လည္း မီးယပ္စတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေရာဂါတုိ႕ ၊ သားအိမ္တို႕ ၊ ရင္သားကင္ဆာတို႕ဘာတို႕ ျဖစ္လို႕ ေကာင္းေကာင္းမက်န္းမာေတာ့တာနဲ႕ပဲ ပင္စင္ယူခ်င္ၾကတာ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ၀န္ထမ္းအလုပ္ထက္ပိုျပီး ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ငန္းတို႕ ဘာတို႕ကို လုပ္ခ်င္လို႕ ေဆးပင္စင္ေလွ်ာက္ၾကတာ။ နည္းနည္းပါးပါးလည္း ေရာဂါေလး ဘာေလးေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ။ ေရာဂါမရွိဘဲနဲ႕ ဆရာ၀န္က ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ျပီး ေဆးေထာက္ခံခ်က္ေပးႏိုင္ပါ့မလဲ။

Download Full Story From Mediafire

Download Full Story in Scribd

Read More...

Collapse...

America's first black president

အေမရိက၏ (၄၄)ဦးေျမာက္ သမၼတအျဖစ္ Barack Obama ေရြးခ်ယ္ခံရလိုက္ပါျပီ။ အစကတည္းက သူပဲေရြးခ်ယ္ခံရမယ္လို႕ ထင္ထားခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္လူမ်ိဳးေတြသမိုင္းမွာ ပထမဆံုးေသာ ထူးျခားမႈအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါပဲ။ အေမရိကန္လူမ်ိဳးေတြ ေရြးခ်ယ္ေသာ အစိုးရဟာ သူတုိ႕တကယ္ယံုၾကည္လုိလားေသာ အစိုးရျဖစ္တာမို႕ ဘယ္သူပဲႏုိင္ႏိုင္ စစ္မွန္ေသာေရြးခ်ယ္မႈပဲ ျဖစ္မွာပါ .. ။ အေမရိကန္သမၼတအျဖစ္ Obama ကုိ သေဘာက်ေပမယ့္ First Lady ေနရာမွာ ကၽြန္မသေဘာက်ခဲ့တာက John McCain အမ်ိဳးသမီးကိုပါ :D ။ စိတ္ထားၾကင္နာတတ္သလို အျပင္အဆင္မွာလည္း လွပေခ်ာေမြ႕ႏုနယ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ကၽြန္မသေဘာက်တတ္လို႕ပါ။ အေမရိကရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ မဲေပးမႈ ၊ ေရြးခ်ယ္မႈေတြကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲျမင္ေယာင္ေနမိတာက .. တံခါးပိတ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနခဲ့ၾကျပီး ဆႏၵမဲေပးဖုိ႕ေတာင္ အမွန္စင္စစ္ ခြင့္မျပဳခဲ့ၾကေသာ ခပ္လွမ္းလွမ္းက အေမွာင္အတိႏုိင္ငံတစ္ခု။

Watch the video "Obama makes victory speech"

ဘားရက္ အိုဘားမားႏွင့္ ျမန္မာ့အေရး သူ႔သေဘာထား

Read More...

Collapse...

စကၤာပူတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ျမန္မာ့ရိုးရာကထိန္ပြဲ

အခုရက္ပိုင္း ရာသီဥတုက တစ္ေနကုန္ မိုးခဏရြာလိုက္ ၊ ေနျပန္ပူလိုက္ ၊ မိုးျပန္ရြာလိုက္နဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အျပင္အသြားအလာမ်ားမိတဲ့ ကၽြန္မ ဖ်ားေနပါျပီ။ တနဂၤေႏြေန႕က တိုပါးရိုးေက်ာင္းမွာ က်င္းပေသာ ကထိန္ပြဲကို သြားေရာက္အားေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မသြားခ်ိန္က မနက္၁၁နာရီခြဲေလာက္ရွိေနျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ အမ်ားဆံုးေတြ႕ခဲ့ရတာက ျပြတ္သိပ္ေနေအာင္ တိုးေနၾကတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားပါပဲ။ တုိပါးရိုးဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အျပင္ဘက္မွာလည္း အျပည့္ေနရာယူထားတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို ေတြ႕ရေတာ့ စကၤာပူလို႕ေတာင္ မထင္ရဘဲ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္ေနရသလား ထင္မိပါတယ္။ လူေတြအရမ္းမ်ားလြန္းလုိ႕ ဓာတ္ပံုေတြ ေသခ်ာမရိုက္ျဖစ္ခဲ့မိပါဘူး။

နိဗၺာန္ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္ဆီမွ အျပိဳင္အဆိုင္ ေအာ္ေခၚသံမ်ားဟာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ စည္ကားသိုက္ျမိဳက္ေနပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထဲကို ၀င္လိုက္စဥ္မွာ ျမန္မာေယာက်္ားေလးတစ္ဦးက ကၽြန္မတို႕ကို စားပြဲတင္ ျပကၡဒိန္ေလးႏွစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးရင္း မုန္႕စားလက္မွတ္ေရာင္းပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွ မုန္႕ေတြကို ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာစြာ ေရာင္းခ်ျပီး အားလံုးဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စားေသာက္ေနတာကို ျမင္ရခ်ိန္ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။
မုန္႕တစ္ပြဲကို ၂ေဒၚလာခန္႕သာ ေပးရေသာေၾကာင့္ လက္မွတ္ေတြဟာ မစားႏိုင္တဲ့ ကၽြန္မတုိ႕အတြက္ အနည္းငယ္မ်ားေနပါတယ္။ ျပည္ထမင္းသုပ္ ၊ ေရႊရင္ေအး ၊ ၾကက္သားဟင္းႏွင့္ ပလာတာ ၊ မုန္႕ဟင္းခါး ၊ ရခိုင္မုန္႕တီ အစရွိသည့္ မုန္႕မ်ိဳးစံုေရာင္းခ်ေနေသာ ေစ်းခင္းထဲ လွည့္လည္ၾကည့္ရႈရင္း ရခိုင္မုန္႕တီကို အရင္စားျဖစ္ပါတယ္။


ရခိုင္မုန္႕တီစားျပီးေနာက္ ကၽြန္မ သိပ္ၾကိဳက္ေသာ ေရႊရင္ေအးဆိုင္ဘက္ ေျခဦးလွည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေရႊရင္ေအးတစ္ပြဲလံုးဟာ စားေကာင္းေပမယ့္ ျပြတ္သိပ္ေနေသာ လူမ်ားၾကား မတ္တပ္ရပ္စားေနရတာေၾကာင့္ တစ္ပြဲလံုးမစားႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ပိုေနေသးေသာ လက္မွတ္ေတြအတြက္ ရန္ပံုေငြအျဖစ္ေရာင္းေသာ တီရွပ္တစ္ထည္ကို `သူ´က ၀ယ္ယူလိုက္ရင္း ကၽြန္မက အေအးဗူးအခ်ိဳ႕သြား၀ယ္လိုက္ပါတယ္။ ပလာတာႏွင့္ ၾကက္သားဟင္းကို လက္က်န္အျဖစ္ ၀ယ္ယူခဲ့ကာ ပူျပင္းလွေသာ ေနေရာင္ေအာက္မွာ က်ိတ္က်ိတ္တိုး စည္ကားေနေသာ ကထိန္ပြဲမွ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။

ဒီပြဲကိုသြားရခ်ိန္ ထူးျခားခ်က္တစ္ခုက ကၽြန္မစိတ္ထဲ လူေတြသိပ္မ်ားေပမယ့္ အႏွစ္သာရအခ်ိဳ႕ ခမ္းေျခာက္ေနသလို ခံစားရမိပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက .. ဘယ္ျမန္မာရိုးရာပြဲကိုသြားသြား အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ ေျပာၾကားရင္း ၊ လက္တြဲေခၚယူရင္း ညီညြတ္စြာ အဖြဲ႕လိုက္ေတြ႕ရတတ္တဲ့ `မိတ္ေဆြတစ္စု´အသံမ်ား ၊ လႈပ္ရွားလုပ္ေဆာင္မႈမ်ား ၊ အနာဂတ္အစီစဥ္မ်ားကို မေတြ႕ရျခင္းက ရင္တြင္းမွာ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားခ်က္တစ္ခုျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္ေနေစခဲ့ပါတယ္ .. ။

Read More...

Collapse...