မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုက တေျဖးေျဖး ရပ္စဲသြားေသာ မိုးစက္မိုးေပါက္မ်ားၾကားမွ လူးလြန္႕စြာ ႏိုးထအသက္၀င္လာသည္ .. ။ ကားလမ္းမႏွင့္နီးေသာ ကၽြန္မ အိမ္ခန္းေလးမွၾကည့္လိုက္လ်င္ အသက္၀င္လႈပ္ရွားလာေသာ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ထဲမွာ အလုပ္မွလာၾကိဳေသာကားမ်ား ၊ အလုပ္သြားေနေသာ ကားမ်ား ၊ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားျဖင့္ ႏိုးထလာေသာ ေန႕သစ္တစ္ရက္ကို ကုိယ္စီတာ၀န္မ်ားျဖင့္ လႈပ္ရွားပံုေဖာ္သြားလာေနၾကသည္ .. ။ တစ္ဖက္ခန္းမွ ေက်ာင္းသြားရန္ ႏိုးထလာေသာ ညီမေလးမ်ားအသံကို နားစြင့္ရင္း သူတို႕အားလံုးအတြက္ အဆင္သင့္ျပင္ဆင္ျပီးထားေသာေၾကာင့္ တျခားအလုပ္မ်ားကိုသာ စဥ္းစားခန္းဖြင့္ေနမိသည္ .. ။`သမီးေရ ညီမေလး ေနမေကာင္းဘူးတဲ့´
မတိုးမက်ယ္ စိတ္ပူျခင္းေလသံစြက္ဖက္ေနေသာ ေမေမ့အသံကို ကၽြန္မ ၾကားလိုက္ရင္း ညီမငယ္ေလးအခန္းသို႕ ကၽြန္မ ၀င္သြားလိုက္သည္ .. ။
အဖ်ားရွိန္ျမင့္ေနေသာ ညီမငယ္ေလးကိုၾကည့္ရင္း စိတ္ပူမိကာ `ေဆးခန္းသြားပို႕ရမယ္´ဟု ေမေမ့ကို လွည့္ကာေျပာလိုက္သည္ .. ။ ရုတ္တရက္ ညီမေလးက
`ေမၾကီး ဒီေန႕သမီးနဲ႕ပဲေနေနာ္ .. သမီးေနမေကာင္းဘူး ။ အလုပ္မသြားပါနဲ႕´ ဟု အသံတိမ္ေလးျဖင့္ ေျပာလာသည္။ အလုပ္မပ်က္ကြက္ခ်င္သလို တစ္ဖက္ကလည္း စိတ္ပူပန္ေနပံုရေသာ အေမ့ကိုၾကည့္ကာ ကၽြန္မ ဘာမွ အၾကံမေပးမိ .. ။
`ဟယ္ ေမၾကီးက ခြင့္သိပ္ယူလို႕မရေတာ့ဘူး ။ ခြင့္ရက္ေတြကနည္းေနျပီ´ဟု ေမေမက လွမ္းေျပာခ်ိန္ ညီမငယ္ေလးက ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ … ။
ကၽြန္မ ညီမငယ္ေလး၏ ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိသည္။ ေနမေကာင္းခ်ိန္ အမမ်ားထက္ မိခင္ကိုသာ ေတာင့္တၾကသည္။
`မမနဲ႕ပဲေနေနာ္ ။ မမရွိတာပဲ´ဟု ေမေမကေျပာခ်ိန္ `ဟင့္အင္း သူတုိ႕နဲ႕မေနခ်င္ဘူး။ သူတို႕ခ်က္ေကၽြးတာေတြ ၊ လုပ္ေကၽြးတာေတြက မာမီေလာက္မေကာင္းဘူး´ဟု ညီမငယ္ေလးကျပန္ေျပာေတာ့ ကၽြန္မက `အမ္´ဟု တစ္ခ်က္သာ ေရရြတ္ရင္းျပံဳးမိသည္။
သမီးငယ္၏ ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာျခင္းကတစ္ဖက္ ၊ စိတ္ပူျခင္းကတစ္၀က္ျဖင့္ ထုိေန႕က ေမေမ အလုပ္မသြားျဖစ္ခဲ့။ အနီးကပ္ျပဳစုရင္း ေဆးခန္းကို ကုိယ္တိုင္လိုက္ပို႕သည္။ အရင္ေနမေကာင္းခ်ိန္မ်ားက ထိုတာ၀န္မ်ားကို ကၽြန္မသာ လုပ္ေပးေလ့ရွိေပမယ့္ မိခင္ကိုသာ ပိုမိုအလိုရွိေနၾကတာ ကၽြန္မ ေကာင္းေကာင္းနားလည္မိပါသည္။
စက္ရုပ္မ်ားသာ ရွင္သန္ေနေသာ ကမာၻအလား .. ေနရက္မ်ားတုိင္းမွာ တာ၀န္အလုပ္မ်ားကုိယ္စီျဖင့္ ရုန္းကန္ရွင္သန္ေနရေသာ ဒီေခတ္ရာစုမွာ ေႏြးေထြးမႈေမတၱာအၾကင္နာမ်ားက တစတစ ေလ်ာ့က်လာသည္။ ေက်ာင္းတစ္ဖက္ ၊ အလုပ္တစ္ဖက္ျဖင့္ ယခင္က ကၽြန္မ အလုပ္ရႈပ္ေနခ်ိန္ မိသားစုျဖင့္ ပံုမွန္စကားေျပာခ်ိန္ေတာင္ မရွိခဲ့။ တခါတရံ ကၽြန္မႏွင့္ကၽြန္မ မိဘမ်ား တစ္ပါတ္မွာ တစ္ရက္ေလာက္သာ ေတြ႕ခဲ့ရသည္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ဖူးသည္။ အိပ္ခ်ိန္ ၊ စားခ်ိန္ ၊ သြားခ်ိန္ အစစအရာရာ မတူေသာ ဘ၀ေတြမွာ ကုိယ္စီရွင္သန္ၾကရင္း ၊ တစ္အိမ္တည္းအတူေနကာ မိမိအလုပ္မ်ားျဖင့္ မိမိရႈပ္ေနၾကရင္း စကားပင္ ေသခ်ာမေျပာျဖစ္ .. ။
စကၤာပူလူမ်ိဳးအမ်ားစု က်င့္သံုးၾကေသာ `အိမ္ေဖာ္´ထံုးစံအရ ကေလးမ်ားကို အိမ္ေဖာ္မ်ားႏွင့္သာ ၾကီးျပင္းေလ့ရွိၾကသည္။ မ်ားျပားလြန္းလွေသာ အလုပ္တာ၀န္ ၊ အခ်ိန္မ်ားၾကား မိမိသားသမီးကို အခ်ိန္မ်ားစြာေပးဖို႕ မိခင္မ်ား မတတ္ႏိုင္ၾက။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ထိုအေၾကာင္းရင္း၏ တရားခံမွာ မိခင္တစ္ေယာက္တည္းတြင္ မဟုတ္ .. ။ လူေနမႈအဆင့္တန္း ၊ ေခတ္စနစ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဆိုးက်ိဳးအခ်ိုဳ႕သာျဖစ္သည္ .. ။ ဖခင္မွာ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ၀င္ေငြေလာက္ပဲရွိပါက ေနာင္အနာဂတ္ saving အတြက္ မိခင္မ်ားကပါ `ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ရြက္´ လုပ္ကိုင္ၾကရသည္ .. ။ တစတစ တက္လာေသာ ကုန္ေစ်းႏႈန္းႏွင့္ အျပိဳင္ .. ဘ၀ေရွ႕ေရးအတြက္ ၊ မိမိအတြက္ ၊ သားသမီးမ်ားအတြက္ ၊ လူေနမႈအဆင့္အတန္း ပံုမွန္ေလးရွိေနဖို႕အတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ပညာရပ္အလုပ္ကိုင္မ်ားျဖင့္ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းေနရေသာ လူမ်ားအားလံုး မိသားစုေႏြးေထြးမႈအခ်ိန္က ယခင္ထက္ပိုမိုနည္းပါးလာတာကိုေတာ့ မလြဲမေသ၀န္ခံရပါမည္။
မိသားစုတစ္ခုမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လည္ပတ္ျခင္း ၊ အခ်ိန္မ်ားမ်ား မေပးႏိုင္ျခင္းေတြ ျဖစ္လာေသာ ေခတ္စနစ္အရ အခ်ိန္မ်ားစြာ မေပးႏိုင္ခ်ိန္ Quality Time တန္ဖိုးရွိေသာ အခ်ိန္ကာလေလးတစ္ခုကိုသာ ၾကိဳးစားဖန္တီးသင့္သည္ဟု ကၽြန္မ ေတြးမိသည္။ အတူရွိေနခ်ိန္ကာလေလးမ်ားကို တန္ဖိုးရွိစြာ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အသံုးခ်မွသာလ်င္ မိသားစုေႏြးေထြးမႈမ်ား မေလ်ာ့သြားႏုိင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္ .. ။
ဥပေဒေတြ ၊ ႏိုင္ငံေရး အယူအဆ သတ္မွတ္ပံုေတြ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္တစ္ႏိုင္ငံ မတူညီၾကေသာ္လည္း စီးပြားေရးအရ ပိုမိုေအာင္ျမင္တိုးတက္ေအာင္ ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ ႏုိင္ငံမ်ားအားလံုးမွ လူမ်ားဘ၀ကလည္း အလုပ္ခ်ိန္မ်ား ၊ အလုပ္ဖိစီးမႈဒဏ္မ်ား ၊ ပင္ပန္းမႈမ်ားျဖင့္ လည္ပတ္ရင္း ဘ၀အဓိပၸါယ္ေလး မေပ်ာက္ဆံုးသြားေအာင္လည္း ဂရုျပဳသင့္လွေပသည္ … ။
တကယ္ေတာ့ ဘ၀မွာ ဘီလ်ံနယ္ျဖစ္ဖို႕လည္း မလုိပါဘူး .. ။ ကမာၻေက်ာ္ေအာင္ နာမည္ၾကီးမွ ေနေပ်ာ္မွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး .. ။ ဘန္ဂလိုနဲ႕ေနႏုိင္မွ လူရာ၀င္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး .. ။ မၾကိဳးစားဘဲ ထိုင္ေနရံုနဲ႕လည္း မလံုေလာက္ေသးဘူး .. ။ လက္ရွိအေနအထားမွ အေကာင္းဆံုးကို ဆက္လက္ၾကိဳးစားၾကရင္း ဘ၀ကို အလင္းတန္းေနေရာင္ျခည္ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ မိသားစုဘ၀ ၊ ေႏြးေထြးေပ်ာ္ရႊင္မႈဘ၀ ၊ ေအးခ်မ္းမႈသစၥာအားလံုး မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ၾကိဳးစားထိန္းသိမ္း စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္မွသာလ်င္ `ဘ၀အဓိပၸါယ္´ဆိုတာ ျပည့္စံုသြားမွာပင္ မဟုတ္ပါေလာ။
3 comments:
လာလယ္သြား ပါတယ္ ။ ဒီလို ရသေလးေတြေရးပါဦး ေနာ္ အမ
Hi, ma lin latt this is very valuable essay of u. i really agree with u and i also have same feelings like u.
That's totally right, sis. Keep yourself up in that great living art. Yeah, it's artistic writing style too.
Post a Comment
အၾကံျပဳ comment ၀င္ေရးေပးတဲ့အတြက္ လိႈက္လွဲစြာ ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ ။ မဖြယ္မရာ စကားမ်ား ၊ ဆဲဆိုျခင္းမ်ား ၊ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္စကားမ်ား ၊ တစ္စံုတစ္ဦး၏ ကုိယ္က်င့္တရားသိကၡာကို ထိခိုက္ေစေသာ စကားမ်ား ျဖစ္ပါက ထို comment မ်ားကို လက္ခံမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပးအပ္ပါတယ္ရွင္ ။ အလည္လာေရာက္ အၾကံျပဳေရးသားျခင္းမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ စာမ်ား ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ရဖုိ႕အတြက္ Space မ်ား ထည့္ရိုက္ေပးၾကပါရွင္။