Monday, June 25, 2007

ကၽြန္မႏွင့္ပန္းဥယ်ာဥ္ျမိဳ႕ေတာ္မွေန႕ရက္မ်ား



ေက်းငွက္သံေလးမ်ား တစာစာျဖင့္ ညံေနေသာ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ အိပ္မႈန္စံုမႊားျဖစ္ေနေသာ ကၽြန္မ ဖုန္းသံသီခ်င္းေလးခပ္တိုးတိုးထြက္ေပၚေနတာကို လက္နဲ႕မျမင္မစမ္း ဆြဲယူလိုက္ျပီး မဖြင့္ႏိုင္ေသးေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေတြကို ၾကိဳးစားဖြင့္ယူလိုက္ရသည္။

“ေမာနင္း ညီမ ေနေကာင္းလား”

ၾကည္လင္ေသာ ခ်စ္သူအသံကုိၾကားရခ်င္း စိတ္ကေတာ့လန္းသြားျပီး လူကေတာ့ မထခ်င္ေသး .. ။ မနက္တိုင္း အိပ္ေရး၀ခ်ိန္ေလာက္မွ ဖုန္းျဖင့္ အိပ္ယာလွမ္းႏိႈးတတ္ေသာ ခ်စ္သူအေၾကာင္း သိျပီးသားမို႕ အိပ္ယာထထခ်င္း မသဲကြဲေသာ အသံစူးစူးျဖင့္သာ

“ေမာနင္း ကိုကို … ။ ေနေကာင္းပါတယ္ .. ။ ကိုကိုဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကႏိုးလဲ”

“ႏိုးတာၾကာေနျပီ။ ကိုယ္အလုပ္ေတြလုပ္ေနတယ္။ ညီမ မနက္စားစားဖို႕ မေမ့နဲ႕ေနာ္။ ျပီးရင္ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ျပီး လိမၼာေအာင္ေန”

အဲဒီလိုေျပာသံေတြၾကားရတိုင္း ကၽြန္မစိတ္ထဲကေန “ဟြန္းးးးးး ငါ့ကိုအျမဲဒါခ်ည္းပဲမွာေနတယ္”ဆုိျပီး စူပုပ္ပုပ္ျဖစ္ေနရသည္။

အျပင္ပန္းမွာေတာ့ “ဟုတ္ကဲ့ကိုကို။ စိတ္ခ်ေနာ္။ ညီမ လုပ္စရာရွိတာအကုန္လုပ္ျပီး ေကာင္းေကာင္းေနပါတယ္ . ျပီးေတာ့ ………….. ”

ဆြဲဆန္႕ထားေသာ စကားသံကို တစ္ဖက္မွ “ျပီးေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ညီမ”

“ျပီးေတာ့ သတိရေနမယ္လို႕ ”

ခပ္တိုးတိုးခၽြဲမယ္ၾကံစည္ျပီး ေနာက္စကားတစ္ခြန္းထပ္စမယ္ဆိုကာမွ “ကိုယ္လည္း အျမဲသတိရပါတယ္ .. ။ အဲ ညီမ ေနာက္မွ ကုိယ္ဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္မယ္ .. ။ ဒီမွာ Business Call တစ္ခု လာေနလို႕ေနာ္ .. ။ မနက္စာ ေသခ်ာစားေနာ္ ဘိုင္ဘိုင္”

“အမ္”

ကၽြန္မ ႏႈတ္မွခပ္တိုးတိုးသာထြက္သြားေသာ စကားသံေတာင္မဆံုးခင္ တစ္ဖက္မွေတာ့ ဖုန္းကခ်သြားျပီ ျဖစ္သည္။ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခပ္တိုးတိုးသာခ်လိုက္ျပီး အလုပ္မ်ားလြန္းလွေသာ သူ႕ကို နားလည္ေပးလိုက္ျပီး အိပ္ရာမွထ ၊ မ်က္ႏွာသစ္ ၊ သြားတိုက္ရင္း မွန္ေရွ႕ ၁၀မိနစ္ေလာက္ ခဏထိုင္ရင္း တစ္ေန႕တာ အစီစဥ္ေတြကို စျပီးဆြဲရသည္ .. ။ အခ်ိန္သိပ္မလင့္ခင္မွာပဲ ကၽြန္မၾကိဳက္တတ္ေသာ ဘီစကစ္ေတြယူ ၊ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ဖို႕ လုပ္မွ

“ဟိုက္ ထည့္ဖု႕ိႏို႕မရွိပါလား”

ဘလက္ေကာ္ဖီေတာ့ ကၽြန္မလည္း မေသာက္ႏိုင္ ။ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေပါက္ျဖင့္ “ဒီအိမ္မွာလည္း ပစၥည္းတစ္ခုခု ငါ၀ယ္ဖို႕မ်ားေမ့ေနရင္ ဘယ္သူမွ သတိမရဘူး။ ဟူးးးးးး ေမာတယ္ ေမာတယ္”

စိတ္ကေမာတယ္လို႕ ကၽြန္မေရရြတ္ေနရင္း စားစရာရွိတာကိုပဲ ျမန္ျမန္ျဖစ္သလို စားလိုက္ျပီး တံျမက္စည္းကို စကိုင္လိုက္သည္။ တစ္အိမ္လံုးကို တစ္ခန္းမွမက်န္ေအာင္ လွည္းက်င္းျပီးခ်ိန္မွ ဖုန္စုပ္ယူျပီး မေတာ္မဆ က်တတ္ေသာ ေခ်ာင္ထဲမွ အမိႈက္စေတြကိုပါ ဆြဲထုတ္ရသည္ .. ။ ကုတင္ေပၚမွာ မိဘေတြႏွင့္ အေဒၚေတြ ခၽြတ္ထားခဲ့ေသာ အက်ီေတြကို ေလွ်ာ္မည့္ထဲ အကုန္ထည့္ရင္း လက္ကလည္း ရွင္းစရာရွိတာကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ရွင္းလိုက္သည္ .. ။

“လင္းလက္ ကေလာင္တံ ထက္္လား မထက္လားေတာ့ မသိဘူး .. ။ အိမ္အလုပ္ေတြလုပ္တဲ့ လက္ကေတာ့ သြက္သထက္ ပိုသြက္ေနျပီ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ”

ခပ္တိုးတိုးရြတ္ရင္း ကၽြန္မဘေလာ့ခ္ေလးကို လြမ္းမိျပန္သည္ .. ။ ကၽြန္မ၏ ခံစားခ်က္အစစ္ ၊ ဆႏၵအစစ္တို႕ ေပါင္းစပ္ထားေသာ http://linletkyalsin.blogspot.com ဘေလာ့ခ္ေလးကို ကၽြန္မ သိပ္ျမတ္ႏိုးတြယ္တာသည္။ ထိုဘေလာ့ခ္ေလးအတြက္ ကၽြန္မ တစ္ခုခုဆက္ေရးမည္ဆိုျပီး စိတ္ထဲေတြးေနတာေတာ့ ၾကာပါျပီ ..။ လက္ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္မွာလဲဆိုတာ ကၽြန္မ မသိရွိႏိုင္ေသး ။ ခင္မင္ရေသာ မိတ္ေဆြ ၊ သူငယ္ခ်င္း ဘေလာ့ခ္ေတြ ၊ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြ ကၽြန္မႏွင့္ ေ၀းကြာေနခဲ့တာ ၾကာေနျပီဆိုတာေတြးရင္း ပင္ပန္းေနေသာ စိတ္ေတြကလည္း မလွည့္ႏိုင္ေသး .. ။





အေတြးေတြကို ဆက္မေတြးႏိုင္ဘဲ ေစ်းထဲဆင္းဖို႕ ျပင္ရျပန္သည္။ ေနနည္းနည္းျမင့္သြားရင္ ပစၥည္းအက်န္ေတြ ရတာ ကၽြန္မ မၾကိဳက္သလို ကၽြန္မ ေမေမကလည္း ဆူမွာကို ၾကိဳသိေနသည္။ ရပ္ကြက္ေစ်းထဲဆင္းရင္း ၀ယ္ရမည့္ဟင္းလ်ာစဥ္းစားရတာလည္း စာတစ္ပုဒ္ေရးတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုခက္သည္ .. ။ မဆီမဆိုင္ အေတြးထဲမွလည္း ေယာက်္ားယူရမွာ ေၾကာက္မိျပန္သည္။ ကုိယ့္ႏိုင္ငံလည္းမဟုတ္သည့္အျပင္ ၊ ၀ယ္ျခမ္းရတာ သိပ္အဆင္မေျပလွတာႏွင့္ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ ဟင္းမထပ္ေအာင္ စဥ္းစားရေသာ ဦးေႏွာက္လည္း Accounts ေတြကို တြက္ခ်က္ရတာထက္ ပုိေခါင္းေျခာက္ရသည္။

ျမန္မာျပည္မွာေနစဥ္က ကၽြန္မ ဘယ္တုန္းကမွ ေစ်းထဲမဆင္းခဲ့ .. ။ ေျခေထာက္ကေလးေတြ ေပသြားမွာ ၊ ေခၽြးနံ႕ေတြျပည့္ေနေသာ အိမ္ရွင္မၾကီးေတြၾကား သြားရမွာကို ကၽြန္မ သိပ္ေၾကာက္ပါသည္ .. ။ အထပ္ထပ္ ျပဳျပင္ထားရေသာ ဆံပင္ေတြမွာ ငါးနံ႕ေတြစြဲသြားမွာ ကၽြန္မ သိပ္ေၾကာက္ပါသည္ .. ။ အမိေျမနဲ႕ ခြဲခြာျပီး ေတာ္ရာမွာ ေျခလာခ်ခ်ိန္မွာေတာ့ ဒါေတြကို ခ၀ါခ်ျပီး ေစ်းဆိုတာေတာ့ ကၽြန္မႏွင့္ အလြန္ရင္းနွီးေနျပီ ။ ရန္ကုန္မွာေနစဥ္က ကုိယ့္ထမင္းပန္းကန္ေလာက္သာ ေဆးေလ့ရွိေသာ အက်င့္ေတြက အခုေတာ့ တစ္အိမ္လံုးတာ၀န္ ကုိယ့္ေခါင္းေပၚခ်ည္း ပံုေနခဲ့ျပီ ။ တိုးက်ပ္ေနေသာ လူေတြၾကားမွာ ၀ယ္ျခမ္းစရာရွိတာ ၀ယ္ျပီး အိမ္ကိုခပ္သြက္သြက္ျပန္လာကာ ပစၥည္းေတြကို သူ႕ေနရာနဲ႕သူ ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ရင္း နဖူးမွ ေခၽြးကို သုတ္ရသည္ ။

ကြန္ျပဴတာကိုသာ ကစားေလ့ရွိေသာ လက္ေတြက ပန္းဥယ်ာဥ္ျမိဳ႕ေတာ္ေရာက္မွ အသားငါး ၊ အသီးအရြက္ေတြျဖင့္သာ လံုးလည္ခ်ာလည္ လုိက္ေနရသည္ ။ ေက်ာင္းမသြားခင္ အျပီးစီစဥ္ရမွာမို႕ ကၽြန္မ ခ်က္တတ္ေလာက္ေသာ အသီးအရြက္တစ္ခ်ိဳ႕ကုိသာ ေၾကာ္ခ်က္လိုက္ျပီး ငါးေတြကိုေတာ့ နႏြင္း ၊ ဆားေတြ နယ္ကာ ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားလိုက္သည္ .. ။ မီးဖိုေခ်ာင္ကို ရွင္းရခ်ိန္ကေတာ့ အခ်ိန္အၾကာဆံုး ျဖစ္သည္ .. ။ အိုးခြက္ေတြ ေဆးေၾကာ ၊ လွည္းက်င္း ၊ ၾကမ္းျပင္ကို ျဖဴေဖြးေအာင္တိုက္ျပီးခ်ိန္မွာ ကၽြန္မေက်ာင္းသြားဖို႕ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ကလည္း နီးေနျပီ .. ။ ေန႕လည္စာအတြက္ ေအးေအးေဆးေဆး ဇိမ္နဲ႕ေလေျပထိုး မစားႏို္င္ေသး ။ ဧည့္ခန္းစားပြဲေပၚမွာ အိမ္သားေတြ ခ်ခ်င္သလိုခ်သြားေသာ ပစၥည္းေတြကိုလည္း သြက္သြက္ေလး ျပန္ရွင္းရင္း တစ္အိမ္လံုးၾကမ္းျပင္ကို ေျပာင္လက္ေအာင္ တိုက္ျပီးခ်ိန္မွာ ေခၽြးမ်ားရႊဲေနျပီ … ။



™ Cuteberries.com - Cartoon Dolls, Cute Disney Graphics, Saniro Graphics, Myspace Pictures, Myspace Codes, Myspace Layouts, Myspace goodies, Myspace stuff and more ! ™



နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမန္၀င္ျပီး ေရေအးေအးနဲ႕ ေခါင္းေလွ်ာ္ ၊ ေရခ်ိဳးျပီးခ်ိန္မွာ လူက ေတာ္ေတာ္ေလး ျပန္လန္းဆန္းသြားရသည္။ အလွပကို တအားၾကိဳက္ေသာ ကၽြန္မက ေရခ်ိဳးခန္းတစ္ခုလံုးမွာ ကၽြန္မပစၥည္းေတြႏွင့္ခ်ည္း ေနရာအျပည့္ယူထားတာကို ေဖေဖနဲ႕ေမေမက မ်က္လံုးေနာက္သည္ .. ။ မွန္ေရွ႕မွာ ထိုင္ျပီး Toner မွတဆင့္ ေနာက္ဆံုး Powder ရိုက္ျပီးခ်ိန္မွာ နာရီလက္တံေလးကလည္း ခပ္ျမန္ျမန္ေရြ႕ေနျပီ .. ။ မ်က္လံုးေထာင့္ေတြေတာ့ ကၽြန္မ လိုက္နာဆြဲေလ့မရွိ . ။ အစိမ္းႏုႏုအေရာင္ေလာက္သာ ခပ္ဖြဖြေလး တင္ေလ့ရွိသည္ .. ။ မွန္ေရွ႕မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပင္ျပီးခ်ိန္မွာ အခ်ိန္အမ်ားဆံဳးေပးရေသာ ကၽြန္မ ဆံပင္ေတြအတြက္ တေခ်ာင္းခ်င္း ရွင္းလင္းျပီး ေသခ်ာျပင္ရသည္မွာ အခ်ိန္အလြန္ၾကာသည္ .. ။ ကၽြန္မ ဆံပင္ေတြကို တခ်ိန္လံုးသေနေသာေၾကာင့္ ကၽြန္မခ်စ္သူေတာင္ စေနာက္ေလ့ရွိသည္ .. ။ အေတြးထဲမွာ သူ႕႕ကို သတိရသြားျပီး နီးနီးေလးႏွင့္ေ၀းေနေသာ ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ဘ၀ကို တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္နာမိသည္ .. ။

အားလံုးျပင္ဆင္ျပီး အက်ီေသခ်ာေရြးျပီးခ်ိန္မွာ အိမ္ေသာ့ခတ္ ၊ ဘတ္စ္ကားဂိတ္ကို အျမန္ဆံုးေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ေရြ႕ရေတာ့သည္ … ။ ေက်ာင္းမွာေတာ့ ကၽြန္မလိုပဲ သုတ္သုတ္လာေနၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားအားလံုးကုိ ၾကည့္ရင္း “ျခေသၤ့ကၽြန္းေပၚမွစက္ရုပ္မ်ား”ဟု ကၽြန္မစိတ္ထဲမွ အမည္တိတ္တဆိတ္ေပးထားသည္ ။ ေက်ာင္းမွ စာသင္ခ်ိန္မ်ားကို ဂရုတစိုက္ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း ညေနေမွာင္ရိပ္သန္းခ်ိန္မွာ ျပီးဆံုးသြားသည္ .. ။ တစ္ေန႕တာ ဘယ္အခ်ိန္ကိုအေပ်ာ္ဆံုးလဲေမးရင္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဟုေျဖလွ်င္ အားလံုးမ်က္ေစာင္းထိုးမည္လား မသိ .. ။


™ Cuteberries.com - Cartoon Dolls, Cute Disney Graphics, Saniro Graphics, Myspace Pictures, Myspace Codes, Myspace Layouts, Myspace goodies, Myspace stuff and more ! ™


ေက်ာင္းေပၚကဆင္းျပီး ေက်ာင္းေရွ႕ထြက္လာခ်ိန္မွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ပံုရိပ္တစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္မ ဘယ္ေလာက္ျပံဳးသြားလဲ ျမင္ေသာသူသာ သိမယ္ထင္ပါတယ္ .. ။ ညေနခင္းေလေျပၾကားမွာ ခ်စ္သူနားရွိရခ်ိန္က တစ္ေနကုန္အေမာမ်ားကို လြင့္သြားေစသည္ .. ။ ညေနစာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူႏွင့္သာ အတူစားေလ့ရွိေသာ ကၽြန္မ .. သူ မရွိေသာေန႕ရက္မ်ားဆို ညေနစာေတာင္ စားခ်င္စိတ္မရွိတာကို ကၽြန္မကို ခ်စ္ေသာ ၊ ခင္ေသာ ၊ ေလးစားေသာသူမ်ားသိလွ်င္ ရီမွာလား မသိ .. ။ ကိစၥေတာ့မရွိ .. ။ တည္တ့ံျပီး အျမဲတမ္း မာနေလးတစ္ခုတင္ထားရေသာ ကၽြန္မဘ၀မွာ လြတ္လပ္ျခင္းအျပည့္ျဖင့္ စိတ္ထင္သလို ေနရေသာအခ်ိန္က ဒီတစ္ခ်ိန္သာရွိသည္ .. ။

ကၽြန္မမွာ တာ၀န္ေတြအမ်ားၾကီးရွိေနသည္ . ။ မိသားစုတာ၀န္ ၊ ကၽြန္မလုပ္ခ်င္ေသာ ရည္မွန္းခ်က္တာ၀န္ ၊ ကၽြန္မတို႕ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ရဦးမည့္ ႏိုင္ငံေတာ္တာ၀န္ … ။ ဒီတာ၀န္ေတြၾကားမွာ တစ္ခါတစ္ေလ အားလံုးကိုခ၀ါခ်ျပီး ကေလးတစ္ေယာက္လို အျပစ္ကင္းစင္စြာ ရီေမာခ်င္သည္ .. ။ အြန္လိုင္းႏွင့္ အျပင္ေလာက အားလံုးမွာ ကၽြန္မကလည္း ပုန္းေရွာင္ေနေလ့မရွိတာနဲ႕ မိတ္ေဆြအမ်ားၾကားမွာ ကၽြန္မပံုစံက လင္းလက္ၾကယ္စင္၏ ပံုစံ … ။

သိပ္မိုးမခ်ဳပ္ခင္ ျပန္ခ်ိန္ေရာက္တာႏွင့္ အိမ္ျပန္လမ္းအတိုင္း လွည့္ရသည္ .. ။ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားေသာ သူ႕ပံုရိပ္ကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္မအိမ္ေပၚတက္လာခဲ့သည္ .. ။ ခဏအနားယူျပီးခ်ိန္မွာ မိဘေတြႏွင့္ ခဏစကားေျပာရင္း ေနာက္တစ္ရက္အတြက္ေရာ ၊ အျခားအ၀တ္အထည္မ်ားအားလံုးကုိပါ မီးပူတိုက္ဖုိ႕ ျပင္ဆင္ရျပန္သည္ .. ။ အေတြးထဲမွာေတာ့ ကၽြန္မေရးခ်င္ေသာ စာေတြက အျပည့္ .. ။ လက္ေတြကေတာ့ ဒီအလုပ္ေတြၾကားက မထြက္ႏိုင္ေသး … ။ အပူခ်ိန္ခပ္ျမွင့္ျမွင့္တင္ထားေသာ မီးပူကို တိုက္ရင္း စိတ္ကေတာ့ စားပြဲေပၚမွာ အစီအရီျဖစ္ေနေသာ မဖတ္ရေသးေသာ ကၽြန္မစာအုပ္မ်ားကို ေရာက္ေနမိသည္ .. ။ သံလြင္အိပ္မက္ ဇူလိုင္အမွတ္အတြက္ ဇူလိုင္၁၉အေၾကာင္းအနည္းငယ္ပါေသာ ဇတ္လမ္းေလး ေရးခ်င္စိတ္ျဖင့္ ဟိုးအရင္လေတြကတည္းက ကၽြန္မရွာယူထားေသာ စာအုပ္မ်ားစြာအပါအ၀င္ ၊ ေလာဘတၾကီး ၀ယ္ယူထားေသာ စာအုပ္ပံုမ်ား ၊ ကၽြန္မခ်စ္သူထံက အပိုင္စီးထားေသာ အိတ္၃လံုး၀င္ စာအုပ္မ်ား ….. ။ အကုန္လံုးက စာအုပ္စင္ေပၚမွာ ျပည့္က်ပ္ေနျပီး ကၽြန္မေတာ့ ဘယ္စာအုပ္မွ ေကာက္မကိုင္ႏိုင္ေသးေသာ အျဖစ္ .. ။ မႏွစ္ကႏွင့္မတူေသာ အျဖစ္ကိုေတြးမိတိုင္း စိတ္က ဘာကိုမေက်နပ္မွန္းမသိေအာင္ မေက်နပ္ျဖစ္ေနရသည္။

အားလံုးလုပ္ေပးျပီးခ်ိန္မွာ လက္က်န္အျဖစ္ ခြက္ေယာက္မ်ားကိုေဆးေၾကာျပီး တဖန္ျပန္လည္ သန္႕ရွင္းေရးကို ခပ္ျမန္ျမန္ေလး လုပ္လိုက္သည္ .. ။ အားလံုးျပီးဆံုးသြားမွ ေရေႏြးေႏြးျဖင့္ ေရသြက္သြက္ခ်ိဳးလိုက္ျပီး အိပ္ခန္းထဲမွာ ေက်ာင္းစာအခ်ိဳ႕ကို လုပ္ရန္ ျပင္ဆင္လိုက္သည္ .. ။ ေက်ာင္းစာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျပီးဆံုးသြားေတာ့ အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မည္ .. ။ စားပြဲေပၚမွာ ကၽြန္မဖတ္ခ်င္ေသာ စာအုပ္မ်ားထဲမွာ တစ္အုပ္တစ္အုပ္ကိုဆြဲယူျပီး တစ္ရြက္ ၊ ႏွစ္ရြက္ၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ တစံုတခုကို ကၽြန္မသတိရသြားသည္ .. ။ မအိပ္ခင္ ဖုန္းဆက္ဖို႕ ေမ့ရန္မျဖစ္ .. ။ အေတြးႏွင့္တျပိဳင္နက္ လက္ကိုင္ဖုန္းကို ယူလိုက္ခ်ိန္မွာ ဦးသြားေသာ ဖုန္းသံေၾကာင့္ ကၽြန္မျပံဳးမိသည္ .. ။ စိတ္ခ်င္းဆက္ေနသလား ထင္ရေသာ ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ဦး ဖုန္းဆက္ရန္ စိတ္ကူးကလည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အျမဲတူေနတာကို ခဏခဏေတြ႕ၾကံဳရသည္ ..။

ခဏခန္႕စကားေျပာျပီးခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ မ်က္ခြံေတြကလည္း ေလးလွျပီ .. ။ အိပ္စက္ရန္ မီးပိတ္ဖုိ႕ ျပင္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ

“သမီးေရ” ဟုေခၚသံႏွင့္အတူ ကၽြန္မေျခလွမ္းေတြ အခန္းျပင္သို႕ ခပ္သြက္သြက္ထြက္သြားရသည္ .. ။ ထိုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မလက္ထဲမွာ အခုန ကိုင္ထားေသာ ကၽြန္မ ဖတ္ခ်င္ေသာ စာအုပ္ႏွင့္ ၊ ကၽြန္မဘေလာ့ခ္အတြက္ စာမူကုန္ၾကမ္းမ်ားကေတာ့ စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာ ဒီအတိုင္းေလးရွိေနဆဲ ……….. ။





Read More...

စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္ေသာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း(၂)



စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း(၁)ကို ဖတ္လိုပါက Click Here

စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္ေသာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း(၂)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူစာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္ေၾကာင္း ၁၉၄၅ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလက တစ္ၾကိမ္ေျပာခဲ့ေၾကာင္း ေဆာင္းပါးအစတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ျပီးပါျပီ။ တစ္ဖန္ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ သူစာေရးဆရာျဖစ္လိုေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပံုကိုပါ ဆက္လက္တင္ျပလိုပါသည္။

အခ်ိန္ကာလကား ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ၊ ဧျပီလ။

ေနရာကေတာ့ ေမျမိဳ႕ (ျပင္ဦးလြင္)။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ရရွိရန္ အာမခံခ်က္ျဖစ္ေသာ “ေအာင္ဆန္းအက္တလီ”စာခ်ဳပ္ကို ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၇ရက္ေန႕က လန္ဒန္ျမိဳ႕တြင္ ေအာင္ျမင္စြာ လက္မွတ္ေရးထိုးခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့သည့္အျပင္ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံဟူေသာ အမည္ကို ကမာၻ႕ကုလသမဂၢရွိ ေျမပံုတြင္ ျဖစ္ေပၚေစမည့္ ”ပင္လံုညီညြတ္ေရးစာခ်ဳပ္”ကိုလည္း (၁၂-၂-၄၇)ေန႕က ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ၊ ပင္လံုကုန္းေျမျမင့္တြင္ ေအာင္ျမင္စြာ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ျပီးျဖစ္ရာ သူ၏စိတ္ထဲ အနာဂတ္အေရးကို (အထူးသျဖင့္ သူ၏ကုိယ္ေရးကိုယ္တာ ဘ၀အေၾကာင္း)စဥ္းစားမိဟန္တူပါသည္။

သူသည္ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ၊ ပထမအၾကိမ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေသာ တိုင္းျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးတြင္ သူေခါင္းေဆာင္သည့္ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အျပတ္အသတ္အႏိုင္ရရွိေရးအတြက္ ႏိုင္ငံအႏွံ႕အျပားသို႕ ခရီးလွည့္လည္ကာ စည္း၇ံဳးေဟာေျပာရင္း ဧျပီလဆန္းေသာ္ မႏၱေလးျမိဳ႕သို႕ ေရာက္ရွိေနပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေနျဖင့္ အစိုးရအဖြဲ႕အာဏာကို ၂၆-၉-၄၆ေန႕က လက္ခံရယူခဲ့ျပီးေနာက္ ႏိုင္ငံအႏွံ႕အျပားသို႕ စည္းရံုးေရးထြက္ရင္း တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကုိသာ ၾကိဳးစားတည္ေဆာက္ခဲ့သည္ ျဖစ္ရာ ခရီးထြက္လွ်င္ သူတစ္ေယာက္တည္းသာ ထြက္ေလ့ရွိျပီး ဇနီးေဒၚခင္ၾကည့္ႏွင့္ သားသမီးမ်ားကို ေခၚေလ့မရွိပါ။ သို႕ေသာ္ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ေႏြဦးရာသီတြင္ ေ၇ြးေကာက္ပြဲအတြက္ စည္းရံုးေရးခရီးထြက္ရာတြင္ ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ သူ၏ကေလးမ်ားကိုပါ သူႏွင့္အတူေခၚခဲ့ပါသည္။ အေၾကာင္းကား အထက္ျမန္မာျပည္မွအျပန္တြင္ မေကြးျမိဳ႕ဘက္မွ ေမာ္ေတာ္ကားျဖင့္ လွည့္ျပန္ရင္း သူ၏ဇာတိေျမနတ္ေမာက္ျမိဳ႕သို႕ ေခတၱ၀င္ရန္ အစီအစဥ္ရွိေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။

သည္မွာလည္း အေၾကာင္းရွိေပသည္။

နတ္ေမာက္ျမိဳ႕သို႕ မေရာက္သည္မွာ ႏွစ္ပရိေစၦဒ ၾကာျမင့္လွျပီတစ္ေၾကာင္း ၊ သူ၏ခ်စ္ဇနီးေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ သားသမီးမ်ားအား မိခင္ၾကီးအေမစုအား ျပသရင္း ကန္ေတာ့လုိတစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္မွ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ထြက္စဥ္ကပင္ တစ္ပါတည္းေခၚခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ မိခင္ၾကီးအား ေခၽြးမႏွင့္ေျမးမ်ားကို ဂုဏ္ယူၾကြား၀င့္စြာ ျပလိုဟန္တူပါသည္။

သူ၏အစီအစဥ္အတိုင္း ရန္ကုန္သို႕အျပန္တြင္ မေကြးတိုင္း ၊ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ဇာတိရပ္ေျမ)သို႕ ေရာက္ခဲ့ပါ၏။ မိခင္ၾကီးေဒၚစုအား ရိုေသစြာလက္စံုမိုး ရွိခိုးကန္ေတာ့ျပီး ေခၽြးမႏ်င့္ေျမးမ်ားကိုလည္း ျပႏိုင္ခဲ့ပါ၏။ သို႕ရာတြင္ ေနာက္သံုးလခန္႕အၾကာ သူသည္ လူမသာတို႕၏ လုပ္ၾကံမႈေၾကာင္ ေရတိမ္နစ္က်ဆံုးရေတာ့မည္ဟု လံုး၀မသိရွာဘဲ ဇာတိခ်က္ေၾကြ နတ္ေမာက္နယ္ေျမသို႕ ေရာက္စဥ္ ရႊင္လန္းတက္ၾကြေနခဲ့ပံုမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕အဖို႕ ေတြးလိုက္တိုင္း ေၾကကြဲရင္နာဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။

မႏၱေလးျမိဳ႕သို႕ ေရာက္ျပီးေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲစည္းရံုးေရးေဟာေျပာပြဲမ်ား အစီအစဥ္ေရးဆြဲထားသည္မွာ ရက္အေတာ္ျခားေနသျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ သူ၏မိသားစုႏွင့္အတူ ေမျမိဳ႕ (ျပင္ဦးလြင္)သို႕ ေခတၱသြားေရာက္ အပန္းေျဖ အနားယူခဲ့ပါသည္။

ေႏြရာသီဧျပီလ၏ ပူျပင္းေသာ အခ်ိန္ကာလတြင္ ျပင္ဦးလြင္ေခၚ ေမျမိဳ႕၏ ရာသီဥတုအေျခအေနမွာ ေအးျမသာယာျပီး အလြန္ေနေကာင္းေနပါေတာ့သည္။

ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ ကေလးမ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတြက္ သီးသန္႕စီစဥ္ေပးထားေသာ ကိုလိုနီေခတ္က မ်က္ႏွာျဖဴအရာရွိၾကီးမ်ားသာ ေနေသာ အဂၤလန္ျပည္မွ ဗိသုကာ လက္ရာဆန္ဆန္ ၀င္းျခံက်ယ္ႏွင့္ အိမ္တြင္ စိတ္ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိယ္တိုင္ကလည္း ရက္အနည္းငယ္မွ် နိုင္ငံေရးတာ၀န္ေတြမွ အနားယူအပန္းေျဖခြင့္ရသည္ကို ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ေနရွာပါသည္။

တစ္ညေနတြင္ အိမ္ေရွ႕ျမက္ခင္းျပင္ ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ ကေလးမ်ားရွိေနရာ ကေလးမ်ားကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေဆာ့ကစားေနၾကပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာ တစ္ေနရာတြင္ ထိုင္အနားယူရင္း စကားေျပာေဖာ္အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပါ သူႏွင့္အတူ ေခၚထားပါသည္။

လာလတၱံ႕ေသာ တိုင္းျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲအေၾကာင္း အတန္ၾကာၾကာ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုျပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အိမ္ေရွ႕ျမက္္ခင္းျပင္ ေဆာ့ကစားေနေသာ သူ၏ရင္ေသြးငယ္မ်ားကို ၾကည့္ရင္း ပီတိျဖစ္ကာ ကၽြန္ေတာ့္အား စကားဆက္မေျပာဘဲ ကေလးငယ္မ်ားကုိသာ ေငးၾကည့္ရင္း တစ္စံုတစ္ခုကို စဥ္းစားေနဟန္ တူပါသည္။

ခဏၾကာမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္လွည့္ မ်က္ႏွာထားခပ္တည္တည္ႏွင့္ စကားေျပာပါသည္။

“လြတ္လပ္ေရးရျပီးရင္ ငါေတာ့ ႏိုင္ငံေရးက အနားယူမယ္ စိတ္ကူးတယ္။ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕ အရည္အခ်င္းနဲ႕ ျပည့္စံုတဲ့ ငါတို႕ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြရွိတာ မင္းလည္းသိသားပဲ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ ငါက ႏိုင္ငံေရးက အနားယူျပီး စာေရးဆရာ လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါမွလည္း ငါ့အေနနဲ႕ ငါ့အိမ္ေထာင္ မိသားစု Family အတြက္ အခ်ိန္ေပးႏိုင္မယ္။ ကေလးေတြကိုလည္း ေကာင္းေကာင္း ၾကည့္ရႈႏိုင္မယ္။ မင္းကလည္း စာေရး၀ါသနာပါလို႕ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက စာေရးခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ငါတို႕ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ စာေရးစားၾကမယ္ကြာ။ ျမန္မာလိုေရာ ၊ အဂၤလိပ္လိုေရာ ေရးၾကမယ္။ ဒါမွ ငါတို႕ မိသားစုအတြက္ ၀င္ေငြလံုေလာက္မွာကြ။ တကယ္ပါကြ ငါ့စိတ္ထဲ စာေရးဆရာလုပ္စားခ်င္တဲ့ ဆႏၵဟာ စစ္မျဖစ္ခင္ကတည္းက ရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရးရေရးအတြက္ ဦးစားေပးခဲ့ရတာမို႕ စာေရးဖို႕ အခ်ိန္မရွိခဲ့ဘူး။ အခု လြတ္လပ္ေရးရေတာ့မွာ ေသခ်ာေနျပီမို႕ ဒီစကားကုိ ငါေျပာတာပါ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ သို႕လွ်င္ သူ၏ ႏွလံုးသားအတြင္း ျဖစ္ေပၚခံစားခ်က္ကို အမွန္အတိုင္း ေျပာလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ၊ တကၠသိုလ္သပိတ္ အေရးေတာ္ပံုမွစ သိကၽြမ္းခင္မင္ခဲ့ေသာ သူ၏ တပည့္လည္းဟုတ္ ၊ မိတ္ေဆြလည္းဟုတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္အား ရင္ဖြင့္လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူေျပာသလို စာေရးဆရာ လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိခဲ့သည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ စာေရးျခင္းသက္သက္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳကာ သူ၏ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးအတြက္ တာ၀န္ယူႏိုင္သည္ အရည္အခ်င္းကလည္း ဧကန္အမွန္ရွိေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းစြာသိပါသည္။

ေအာက္ပါအခ်က္အလက္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ပါ။

ဒုတိယကမာၻစစ္မျဖစ္မီ သခင္ေအာင္ဆန္းအျဖစ္ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးၾကီး၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ သူသည္ ေရေက်ာ္လမ္းရွိ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးဌာနခ်ဳပ္တြင္ အလြန္ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ ေနထိုင္ခဲ့ပါသည္။ ျဖစ္သလိုအိပ္ ၊ ျဖစ္သလိုစားလ်က္ အ၀တ္အစားအေနျဖင့္လည္း ပင္နီအက်ီႏွင့္ ခ်ည္ၾကမ္းလံုခ်ည္ သံုးစံုခန္႕သာရွိခဲ့သည္။ ေရေက်ာ္ရပ္ကြက္ႏွင့္ ပုဇြန္ေတာင္ေစ်း ပတ္၀န္းက်င္တစ္၀ိုက္ရွိ ထမင္းဆိုင္မ်ား သူထမင္းအေၾကြးမစားဖူးေသာဆိုင္ မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနရာ ရံဖန္ရံခါ နယ္မွ သခင္ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ေရာက္လာသည့္အခါ “သခင္ေအာင္ဆန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွင့္အတူ လိုက္ထမင္းစားပါ”ဟု ေခၚသည့္အခါမ်ားတြင္သာ သူသည္ ထမင္းေကာင္း ဟင္းေကာင္းစားႏိုင္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္ နတ္ေမာက္ျမိဳ႕ရွိ သူ၏မိခင္ၾကီး ေဒၚစုမွာ စပါးေပး ေပး ေငြတိုးေခ်းစားႏိုင္ေအာက္ ျပည့္စံုကံုလံုေနသည္။ သို႕ေသာ္ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ သူႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနစဥ္ မိမိေျခေထာက္ေပၚ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားမည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္လ်က္ မိခင္ၾကီးထံမွ ေငြေၾကးအကူအညီ လံုး၀မေတာင္းခဲ့ပါ။

ထုိ႕ေၾကာင့္ သူ၏၀ါသနာအတိုင္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္း အခ်ိန္ရတိုင္း စာေရးခဲ့ပါသည္။ ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္က ဒဂုန္မဂၢဇင္း အေဟာင္းမ်ားကို ျပန္ၾကည့္ပါက သခင္ေအာင္ဆန္းေရးေသာ “ႏိုင္ငံေရးအမ်ိဳးမ်ိဳးေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အခန္းဆက္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ ယင္းေဆာင္းပါးမ်ားမွာ Political Science ေခၚ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပညာဆိုင္ရာ ေဆာင္းပါးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

ထိုအခ်ိန္က လူငယ္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားေလာကတြင္ အထူးေခတ္စားခဲ့ေသာ မာ့က္စ္၀ါဒမွ Dialectical Materialism ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကုိ ျမန္မာလို “အႏုပဋိေလာမရုပ္၀ါဒ”ကို ျပန္ဆိုသူမွာ သခင္စိုးဟု ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထင္မိခဲ့ေသာ္လည္း ဒဂုန္မဂၢဇင္းမွ သခင္ေအာင္ဆန္း၏ “ႏိုင္ငံေရးအမ်ိဳးမ်ိဳး”ေဆာင္းပါးမ်ား ဖတ္ရေတာ့မွ သူကုိယ္တိုင္ စတင္ဘာသာျပန္ခဲ့ေၾကာင္း သိရပါေတာ့သည္။

ဒဂုန္မဂၢဇင္း၏ တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာမွာ ေရႊညာေမာင္ေခၚ ဦးခ်င္းစိန္ ျဖစ္ပါသည္။ စစ္အတြင္းက တစ္ေန႕သ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ စကားစပ္မိ ဦးခ်င္းစိန္က သူသည္ တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာအျဖစ္ အျခားစာေရးဆရာမ်ားဆိုလွ်င္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္အတြက္ စာမူခအမ်ားဆံုး ဆယ့္ငါးက်ပ္ႏွစ္ဆယ္သာ ေပးခဲ့ေၾကာင္း ၊ သုိ႕ေသာ္ သခင္ေအာင္ဆန္းအား ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ေလးစားၾကည္ညိဳတစ္ေၾကာင္း ၊ သူ၏ေဆာင္းပါးမ်ား အလြန္အဆင့္အတန္းျမင့္တစ္ေၾကာင္း ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္လွ်င္ စာမူခ ေငြသံုးဆယ္က်ပ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကလည္း ဦးခ်င္းစိန္၏ ေက်းဇူးကို မေမ့ပါ။ ၁၉၄၅ခု ၊ မတ္လက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေရွ႕တန္းစာမ်က္ႏွာသို႕ မထြက္မီ သူႏွင့္အတူ ဦးခ်င္းစိန္ကို ေခၚသြားလိုသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္အား (ထုိအခ်ိန္က တိုးေၾကာင္ၾကီးရြာတြင္ ေရာက္ေနသူ) ဦးခ်င္းစိန္ကို ေခၚခိုင္းခဲ့ပါေသးသည္။ သို႕ရာတြင္ ဆရာဦးခ်င္းစိန္မွာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မလိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ၁၉၃၆ခုႏွစ္က အမာခံ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္သူ ဦးထြန္းအုန္ (ေနာက္ပိုင္း ျမဴနီစီပါယ္မင္းသားၾကီး) ၊ ဦးလွေအာင္ (ေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္မႈးၾကီး အျငိမ္းစားႏွင့္စာေရးဆရာ) တို႕သာလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္အတူ သရက္ခရိုင္ အေနာက္ျခမ္း ေက်းလက္ေဒသသို႕ ပါသြားၾကပါသည္။

သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ ဒဂုန္မဂၢဇင္းအျပင္ စစ္ၾကိဳေခတ္က ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္လည္း ေခါင္းၾကီးပိုင္းမ်ား ေရးေပးေလ့ရွိပါသည္။ ျမန္မာ့အလင္း ဦးတင္က သခင္ေအာင္ဆန္းအား သတင္းစာ ေခါင္းၾကီးပိုင္းတစ္ပုဒ္လွ်င္ စာမူခေငြတစ္ဆယ္က်ပ္ ေပးပါသည္။ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ သံုးျပားေခတ္က ေငြတစ္ဆယ္ကလည္း တန္ဖိုးရွိပါသည္။

ထုိ႕ျပင္ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ စစ္ၾကိဳေခတ္က တစ္ခုတည္းေသာ ျမန္မာပိုင္ အဂၤလိပ္ဘာသာသတင္းစာ “နယူးဘားမား”တြင္လည္း ရံဖန္ရံခါ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးမ်ား အဂၤလိပ္လိုေရးခဲ့ပါသည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူ၏စိတ္ထဲဆႏၵရွိသလို စာေရးဆရာအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ရန္ အမွန္တကယ္ အရည္အခ်င္းရွိေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ခဲ့ပါသည္။ သူကုိယ္တိုင္ကလည္း မိမိ၏အရည္အခ်င္း (စာေရးသားျခင္းစြမ္းရည္)ကို ယံုၾကည္သာ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ၊ ဧျပီလ ေမျမိဳ႕တြင္ ကၽြန္ေတာ့္အား စာေရးဆရာလုပ္မည္ဟု ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အထူးသျဖင့္ အဂၤလိပ္စာအေ၇းအသား ကၽြမ္းက်င္ႏိုင္နင္းသူတစ္ဦးအေနျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပညာစာအုပ္မ်ား ၊ ဒႆနိကေဗဒဆန္ဆန္ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ေရးဆိုင္ရာ စာအုပ္မ်ား ၊ နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ခံ ကိုလိုနီ (ကၽြန္ႏိုင္ငံ) ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ ႏိုင္ငံမ်ား ၊ တိုးတက္ဖြံ႕ျဖိဳးေရးအတြက္ အၾကံေပး လမ္းညႊန္စာအုပ္မ်ား ၊ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈသမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ သူကုိယ္တိုင္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရေသာ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားအေၾကာင္း စာအုပ္မ်ားေရးမည္ဆိုလွ်င္ စာမူခအျဖစ္ ေဒၚလာေငြ သိန္းခ်ီ ရႏိုင္မည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။

သို႕လွ်င္ အရည္အခ်င္းႏွင့္လည္း ျပည့္စံု ၊ ေအာင္ျမင္ရန္ အလားအလာကလည္းေကာင္း ၊ လူကုိယ္တိုင္ကလည္း ဆႏၵျပင္းျပပါလ်က္ ကံၾကမၼာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား စာေရးဆရာတစ္ဦး ျဖစ္ခြင့္မေပးခဲ့ပါေခ်။

၁၉၄၇ခုႏွစ္ ၊ ဧျပီလဆန္းက ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕ (ေမျမိဳ႕)တြင္ လြတ္လပ္ေရးရျပီးရင္ ႏိုင္ငံေရးမွ အနားယူျပီး စာေရးဆရာလုပ္မည္ဟု ေျပာခဲ့သူ စေနသား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း (ငယ္နာမည္ ေမာင္ထိန္လင္း)သည္ ေနာက္သံုးလမွ်အၾကာ ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ (စေနေန႕)တြင္ပင္ အသက္ (၃၃)ႏွစ္ မျပည့္ေသးမီ မရႈမလွ ကြယ္လြန္ခဲ့ရရွာေလသည္။

မရဏေသျခင္းတရားကို မည္သူမွ် မလြန္ဆန္ႏိုင္။ သတၱ၀ါမွန္သမွ် ကံစီမံရာသာ လိုက္နာ နာခံၾကရသည္ခ်ည္းပါ တကားဟူေသာ အဂၤုတၱရနိကာယ္အဘိဏွာသုတ္ေတာ္လာ တရားသေဘာအတိုင္း သံေ၀ဂဥာဏ္ ပြားၾကရန္သာ ရွိပါေတာ့သတည္း။

တကၠသိုလ္ေန၀င္း ( ႏြယ္နီ ၉ / ၉၄ )

Read More...

Wednesday, June 06, 2007

Me & My Blog



နည္းနည္းေလးေျပာဖို႕လိုျပီထင္လို႕ နည္းနည္းေလးရွင္းပါရေစအုန္း မိတ္ေဆြတို႕ေရ .. ။

လင္းလက္ေရးတာ ႏိုင္ငံေရးလည္း မဟုတ္ပါဘူး .. ။ အခ်စ္ေရးလည္း မဟုတ္ပါဘူး . .။ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ … ။ ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေတြလည္ းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ .. ။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ မတရားတာကို ခံစားရတာက ျမန္မာျပည္နဲ႕ အမ်ားဆံုးပတ္သတ္လို႕ ႏိုင္ငံေရးနည္းနည္းဆန္တဲ့ ဘေလာ့ခ္ျဖစ္ေနတာပါ .. ။

ဒီဘန္နာကို အသစ္တင္လိုက္တယ္ .. ။ အားလံုးရဲ႕ ေ၀ဖန္သံေလးေတြ ကၽြန္မ အြန္လိုင္းမတက္ျဖစ္တဲ့ၾကားက အကုန္သိရပါတယ္ … ။ အဲ အခ်စ္သိပ္ဆန္တာေတြေတာ့ ကၽြန္မေရးေလ့မရွိတဲ့ ဘေလာ့ခ္ပါ .. ။ ပါစင္နယ္ အနည္းငယ္ ရံဖန္ရံခါ ေပါက္ကြဲတတ္တာက လြဲလို႕ေပါ့ … ။

ကိုကိုနဲ႕႕ကၽြန္မပံုကို တင္ထားျခင္းကေတာ့ သူက ကၽြန္မတအားေလးစားရတဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနလို႕ပါ .. ။ တစ္ခ်ိဳ႕စံဳတြဲေတြမွာ အခ်စ္ပဲရွိခ်င္ရွိမယ္ .. ။ ကၽြန္မရင္ထဲမွာေတာ့ သူက အေျပာမဟုတ္ဘဲ တကယ္ လက္ေတြ႕က်က် ေဆာင္ရြက္တတ္သူတစ္ေယာက္မို႕ အတိုင္းမသိ ေလးစားျပီးခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ပါ .. ။ ဒီအတြက္ ကၽြန္မအျမဲ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္ .. ။ ခံစားခ်က္ေလး နည္းနည္းေလး ထည့္လိုက္တာပါ .. ။

ကၽြန္မ ေနာက္ပိုင္း စာသိပ္မေရးျဖစ္ဘူး .. ။ ဘေလာ့ခ္တစ္ခုနဲ႕ မတရားမႈကို မၾကိဳက္တဲ့ စိတ္ဓါတ္တစ္ခုတည္းနဲ႕ လူ႕ေလာကမွာ အသက္ရွင္ရပ္တည္ဖုိ႕မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ အေျခခိုင္မႈတစ္ခုကိုေတာ့ ကၽြန္မရေအာင္ ယူဖို႕အခ်ိန္ေရာက္ေနေတာ့ လုပ္စရာရွိတာနဲဲ႕ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနရတယ္ .. ။ ဒါေပမယ့္ စာေရးျခင္းကိုေတာ့ ကၽြန္မ တအားခံုမင္တယ္ .. ။ ကၽြန္မျဖစ္ႏိုင္ရင္ စာေတြခ်ည္း ဖတ္ေနခ်င္တယ္ .. ။

ကၽြန္မရင္ထဲမွာ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ခံစားခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ပ်က္ေလးေတြ ၊ ကၽြန္မ မၾကိဳက္တဲ့ မတရားမႈေလးေတြကို စုစည္းေဖာ္ျပျပီး လြတ္လပ္စြာ အျမင္ကြဲခြင့္ ၊ ေျပာခြင့္ေပးထားတဲ့ ဘေလာ့ခ္တစ္ခုပါပဲ .. ။ ဒီဘေလာ့ခ္ကေန ကၽြန္မ အသိပညာေတြ ပုိတိုးလာခဲ့ရတယ္ .. ။ လူၾကီးလူေကာင္းေတြနဲ႕ ရင္းႏွီးရသလို မေကာင္းတဲ့သူေတြရဲ႕ ေျပာဆိုျခင္းကိုလည္း ဂရုမစိုက္ဘဲ လုပ္စရာရွိတာပဲ အာရံုစုိက္ခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိပါတယ္ .. ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ .. . ကၽြန္မကေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ စဥ္းစားျခင္း ၊ ေတြးေခၚျခင္းေတြ ေပါင္းစပ္ျပီး ၾကိဳးစားေရးေနတဲ့ ဒီေနရာကို မအားလပ္တဲ့အခ်ိန္မ်ားၾကားက ၾကိဳးစားေရွ႕ဆက္ေနဆဲပါ … ။

ဒီဘန္နာကို အေကာင္းဆံဳးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေရးဆြဲေပးခဲ့တဲ့ အကိုခ်မ္းျမစိုးကို ေက်းဇူးအမ်ားၾကီး တင္ရွိေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္ .. ။ ကၽြန္မဘေလာခ့္နဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူခ်ည္း ဒိုင္ခံလုပ္ေပးရတာမ်ားပါတယ္ .. ။ ေက်းဇူးးးးးးးးးအထူးးးးးးးးးးးးးးး အကို … ။

Read More...

စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း(၁)


ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ စာေတြကို ဖတ္ခ်င္ၾကေသာ သူမ်ားအတြက္ေရာ ၊ လင္းကုိယ္တိုင္ လင္းဘေလာ့ခ္မွာရွိေနေစခ်င္တာေရာ အားလံုးေပါင္းျပီး ဒီစာေတြကို လက္ေညာင္းခံရိုက္ေပးျပီး ေဖာ္ျပျခင္းပါ .. ။ အခ်ိဳ႕မိတ္ေဆြေတြ ေတာင္းဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဘ၀ပါရမီျဖည့္ဖက္ ေဒၚခင္ၾကည္အေၾကာင္းကို ေရးသားဖို႕အတြက္ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ဆိုင္ေတြ ၊ လူေတြထံမွာ လင္းလက္ လိုက္ရွာေပမယ့္ ရွာမေတြ႕ခဲ့ပါ။ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ဆိုတာ အားလံုးအတြက္ အေရးၾကီးပါတယ္ . ။ မိမိေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့ အရာအားလံုးကို နားလည္ေပးႏိုင္ျပီး ပါရမီျဖည့္ႏိုင္မယ့္သူဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ရွားပါးရတနာတစ္ခုပါ .. ။ အခု ေဖာ္ျပမယ့္ “စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း”အေၾကာင္းက သိပ္ရွည္လြန္းလို႕ ႏွစ္ပိုင္းခြဲ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္ .. ။

စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

“ဒီ၀တၳဳကို မင္းေရးလိုက္ေတာ့ မင္းမိန္းမက ဘာမွမေျပာဘူးလား ။ မကန္႕ကြက္ဘူးလား”

“ဘာမွ မေျပာပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္၀တၳဳေရးရင္ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ ဖန္တီးထားတယ္ဆိုတာ သူသိျပီးသားမို႕ ဘာမွမေျပာပါဘူး”

“ဒါဆို ေတာ္ေသးတာေပါ့ ။ မင္း၀တၳဳက စိတ္ကူးယဥ္သာဆိုတာ္။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္လိုလို ဘာလိုလို ျဖစ္ေနတယ္။ ျပီးေတာ့ မင္းကုိယ္တိုင္ အဲဒီနယ္ဘက္ ေရာက္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား”

သို႕ ကၽြန္ေတာ္အား စစ္ေဆးေမးျမန္းသလို ေျပာေနသူကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း။

သူ၏ မ်က္ႏွာထားက ခပ္ျပံဳးျပံဳးျဖစ္ေန ကၽြန္ေတာ့္အား ရယ္စရာ သေဘာေျပာေနေၾကာင္း သိသာပါသည္။ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ ၁၉၄၅ခုႏွစ္ ၊ ဒီဇင္ဘာလ။

ေနရာကေတာ့ ဗဟန္း ၊ တာ၀ါလိန္း (ယခု နတ္ေမာက္လမ္း)အမွတ္၂၅ရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနထိုင္ေသာအိမ္ (ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္)။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ၁၉၄၆ခုႏွစ္ ၊ ဇန္န၀ါရီ ၂၀ရက္ေန႕တြင္ က်င္းပလတၱံ႕ေသာ ေရႊတိဂံုအလယ္ပစၥယံ ျပည္လံုးကၽြတ္ ညီလာခံၾကီးတြင္ သဘာပတိအျဖစ္ အဖြင့္အမွာစကားေျပာရန္ သူ၏ မိန္႕ခြန္းရွည္ၾကီးကို ၾကိဳတင္ေရးေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရးအရ တိုင္းျပည္အတြက္ အလြန္အေရးၾကီးေသာ ျပည္လံုးကၽြတ္ညီလာခံၾကီးျဖစ္ ျပည္တြင္းသာမက ျပည္ပကပါ စိတ္၀င္စားေနသည့္ အေျခအေနတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္သူ၏ မိန္႕ခြန္းကို အထူးဂရုစိုက္ ၾကိဳးစားေရးသားကာ ေန႕ေရာညပါ ဇြဲေကာင္းေကာင္းႏွင့္ေရးေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႕တြင္ သူ႕အား ေခတၱနားေနေစခ်င္ ေဒၚခင္ၾကည္အား လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ေဖ်ာ္ခိုင္းျပီး ကၽြန္ေတာ္က လက္ဖက္ရည္ သြားေပးရင္း မႏၱေလးျမိဳ႕မွ လူထုဦးလွပုိ႕ေပးလိုက္ေသာ “လူထုဂ်ာနယ္”တစ္ေစာင္ကိုပါ ေပးလိုက္ပါသည္။

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႕ခြန္းေရးတာ ခဏနားျပီး ဒီဂ်ာနယ္ဖတ္ၾကည့္ပါဦး”

သို႕ ကၽြန္ေတာ္ကေျပာလိုက္မိျခင္းမွာ ထို“လူထုဂ်ာနယ္”တြင္ ကၽြန္ေတာ္ေရးေသာ ၀တၳဳတိုတစ္ပုဒ္ ပါလာေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဖတ္ေစခ်င္တစ္ေၾကာင္း ၊ သူ၏ သဘာပတိမိန္႕ခြန္းၾကီးေရးေနရ စိတ္ေမာ လူေမာျဖစ္ေနျခင္းမွ ေခတၱအနားရေစတစ္ေၾကာင္း ဖတ္ခိုင္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။

“လူထုဂ်ာနယ္”တြင္ပါေသာ ကၽြန္ေတာ္၏၀တၳဳတိဇတ္လမ္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးျပီးခါစအခ်ိန္က မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ “သံုးလိုင္းႏွစ္ပြင့္”လက္ဖတင္ႏွင့္ (ဗိုလ္)အဆင့္ရွိသူတစ္သီးသည္ သူ၏ဇာတိေျမ ဗန္းေမာ္ျမိဳ႕သို႕ ျပန္ရာတြင္ လာရိႈးျမိဳ႕မွတစ္ဆင့္ သိႏၷီ ၊ ကြတ္ခိုင္ ၊ မူဆယ္ ၊ နမ့္ခမ္းလမ္းအတိုင္းသြားစဥ္ မူဆယ္ေစ်းတြင္ အနီးအနားရြာတစ္ရြာမွ ကခ်င္မိန္းကေလးတစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုသိကၽြမ္းခင္မင္သြားသည္။ ကခ်င္မေလးက သူတို႕ရြာသို႕ လိုက္လည္ပတ္ရန္ေခၚသျဖင့္ လိုက္သြားရာမွ စစ္ဗိုလ္ကေလးႏွင့္ ကခ်င္မေလး ခ်စ္ၾကိဳးသြယ္မိၾကျပီး ထိုရြာကေလးမွာပင္ လက္ထပ္လိုက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္က ျမန္မာ-တရုပ္ နယ္စပ္တါင္ တရုတ္ျဖဴတပ္ၾကြင္းေတြ ေသာင္းက်န္းေနရာ တစ္ေန႕တြင္ မူဆယ္အနီးရွိ ရြာကေလးသို႕ ၀င္ေရာက္ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္စဥ္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ကေလး၏ ညားခါစဇနီးကခ်င္မေလး က်ည္သင့္ေသဆံုးသြားသျဖင့္ ျမန္မာဗိုလ္ကေလးအဖို႕ ေၾကကြဲယူက်ံဳးမရျဖစ္လ်က္ က်န္ရစ္ပံုလြမ္းခန္းႏွင့္ ဇတ္သိမ္းထားပါသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ၀တၳဳကိုဖတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္အား “မင္းမိန္းမက ဘာမွမေျပာဘူးလား”ဟု က်ီစယ္သလို ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ခဏမွ်ၾကာေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ “လူထုဂ်ာနယ္”ကို ေဘးသို႕ ခ်ထားလိုက္ျပီး တစ္စံုတစ္ခုစဥ္းစားေနဟန္ျဖင့္ ေခတၱျငိမ္ေနျပီးေနာက္

ငါလည္း မင္းတို႕လိုစာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တယ္ကြာ”ဟု ေျပာလိုက္ပါသည္။

(ကၽြန္ေတာ္သည္ စာေရး၀ါသနာပါ ၁၉၃၆ခုႏွစ္ကပင္ ဒဂုန္မဂၢဇင္းတြင္ ၀တၳဳတိုတစ္ပုဒ္ပါလာေအာင္ ေရးထားႏိုင္ရာမွ ၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္း ၊ တကၠသိုလ္မဂၢဇင္း ၊ သမဂၢမွ ထုတ္ေ၀ေသာ “အိုးေ၀” မဂၢဇင္းမ်ားတြင္ ၀တၳဳတိုေဆာင္းပါးမ်ား ပါေနျပီျဖစ္သျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးျပီးခါစတြင္လည္း ဆရာဦးဘခ်ိဳ၏ ဒီးဒုတ္ဂ်ာနယ္ႏွင့္ ဦးခ်စ္ေမာင္၏ “ဂ်ာနယ္ေက်ာ္”တို႕တြင္ ေဆာင္းပါးမ်ားေရးေနျပီျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကၽြန္ေတာ့္အား စာေရးဆရာျဖစ္ေနျပီဟု လက္ခံထားဟန္တူပါသည္။)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကပင္ဆက္

ဒါေပမယ့္ ငါကေတာ့ မင္းတို႕လို အခ်စ္၀တၳဳေတြေရးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေရးလည္းမေရးတတ္ဘူး။ ငါကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံအေၾကာင္း ၊ တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖြံ႕ျဖိဳးေရးအေၾကာင္းနဲ႕ လူေတြကို ပညာေပးစာအုပ္မ်ိဳးေတြပဲ ေရးမွာကြ ၊ ဒါဟာလည္း လက္ရွိအေျခအေနအရ ေလာေလာဆယ္မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူးကြာ”ဟု ညည္းညဴသလို ေျပာလိုက္ျပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ၏ “ပတ္ကား”ေဖာင္တိန္ေဟာင္းကို ျပန္ေကာက္ယူကာ ညီလာခံမိန္႕ခြန္းၾကီးကို ဆက္ေရးေနပါေတာ့သည္။

အလ်ဥ္းသင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမိန္႕ခြန္းေရးပံုအေၾကာင္း တင္ျပလိုပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေက်ာင္းသားသမဂၢေခါင္းေဆာင္ဘ၀ကပင္ သူ၏မိန္႕ခြန္းမ်းကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးျပီး အဂၤလိပ္လိုပင္ ေျပာေလ့ရွိပါသည္။

သူသည္ အဂၤလိပ္စာကို ဦးစားေပးသင္ၾကားေလ့မရွိေသာ ေရနံေခ်ာင္းျမိဳ႕ ေနရွင္နယ္ (အမ်ိဳးသားေက်ာင္း)မွ ဆယ္တန္းေအာင္ခဲ့သူျဖစ္ပါလ်က္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သို႕ေရာက္ျပီးေနာက္ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းသားေဟာင္း တစ္ေယာက္ဟု ယံုႏိုင္စရာမရွိေအာင္ အဂၤလိပ္စာကို အထူးကၽြမ္းက်င္သူ ျဖစ္လာပါသည္။ သူသည္ အဂၤလိပ္စာကို အျခားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်းထက္ ပုိေတာ္ေအာင္ အထူးၾကိဳးစားေလ့လာခဲ့ ကၽြမ္းက်င္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလအတြင္း ဧရာ၀တီျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္း သရက္ခရိုင္ ေက်းလက္ေဒသတြင္ တပ္မေတာ္ေရွ႕တန္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ယာယီစခန္းခ်ထားစဥ္က

ငါတို႕က နယ္ခ်ဲ႕သမားဆီက လြတ္လပ္ေရးမရရေအာင္ ယူရမွာမို႕ နယ္ခ်ဲ႕သမားရဲ႕ဘာသာကို ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ေလ့လာထားရမယ္။ အဂၤလိပ္စာေတာ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္။ ဒါမွလည္း ငါတို႕ဟာ နယ္ခ်ဲ႕သမားကို အေရးဆိုႏိုင္မယ္။ ျငင္းခံုႏိုင္မယ္ ။ လြတ္လပ္ေရး မေပးေပးေအာင္ ေတာင္းႏိုင္မယ္ ။ ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ကြာ ။ လိုအပ္လာရင္ နယ္ခ်ဲ႕သမားကို သူတို႕ဘာသာစကားနဲ႕ အဂၤလိပ္လို ေရေရလည္လည္ဆဲႏိုင္မယ္ကြ” ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲေဘာ္မ်ားအား ေျပာခဲ့ဖူးပါသည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ သူကုိယ္တိုင္က အဂၤလိပ္စာအထူးကၽြမ္းက်င္ႏိုင္နင္းေအာင္ ၾကိဳးစားေလ့လာခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏိုင္ငံျခားသားသတင္းစာဆရာမ်ား ၊ သံရံုးအရာရွိမ်ားအား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အဂၤလိပ္ဘာသာ မိန္႕ခြန္းမ်ားကို ျပသခဲ့ဖူးရာ အားလံုးကအလြန္အံ့ၾသၾကပါသည္။ အဂၤလိပ္စကားလံုး ေ၀ါဟာရ ၾကြယ္ပံု ၊ ၀ါက်တည္ေဆာက္ပံု ၊ အီဒီယမ္ေခၚ ႏိႈင္းယွဥ္တင္စား ေရးသားပံုတို႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ေရးသားခဲ့ျခင္းဟု ဟုတ္ပါေလစဟု သံသယျဖစ္ေလာက္ေအာင္ အလြန္ေကာင္းေနေၾကာင္း ေျပာၾကပါသည္။

အထူးသျဖင့္ (၂၀-၁-၄၆)ေန႕က ေရႊတိဂံုအလယ္ပစၥယံ ျပည္လံုးကၽြတ္ညီလာခံၾကီးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သဘာပတိအျဖစ္ အဖြင့္အမွာစကားေျပာၾကားခဲ့ေသာ သူ၏မူ၇င္းမိန္႕ခြန္းမွ အဂၤလိပ္စာအေရးအသားသည္ ႏိုင္ငံေရးအႏွစ္သာရျပည့္စံုျပီး ေရးသားပံုအလြန္ေကာင္းမြန္လွပါသည္။

အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္သူ၏ မိန္႕ခြန္းမ်ားကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးေလ့ရွိရာ ေရႊတိဂံုညီလာခံ သဘာပတိ အဖြင့္မိန္႕ခြန္းမွာလည္း အဂၤလိပ္ေရးထားသျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ယင္းမူရင္း အဂၤလိပ္မိ္န႕ခြန္းကိုပင္ကိုင္ကာ ျမန္မာလိုလက္တန္းေျပာသြားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္သည္ အိုးေ၀သတင္းစာ အယ္ဒီတာလုပ္ေနစဥ္ အေမရိကန္မွ နာမည္ေက်ာ္ ဂၽြန္ေဟာ့ပ္ကင္းတကၠသိုလ္ ( Johns Hopkins University ) မွ ဘြဲ႕ရ လူငယ္တစ္ဦးသည္ ဘြဲ႕လြန္ပါရဂူဘြဲ႕အတြက္ သုေတသနစာတမ္းေရးသားျပဳစုရန္ အေၾကာင္းရပ္အျဖစ္ “ျမန္မာႏိုင္ငံ၏လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈသမိုင္း”ကို ေရြးခ်ယ္ထားေသာေၾကာင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႕ ကိုယ္တိုင္လာေရာက္ေလ့လာသုေတသနျပဳရင္း အိုးေ၀သတင္းစာတိုက္သို႕ ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာဟု တင္စားေခၚေ၀ၚေနၾကေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္း ေျပာရင္း ၂၀-၀၁-၄၆ ေန႕ေရႊတိဂံု အလယ္ပစၥယံ ညီလာခံ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာၾကားခဲ့ေသာ သဘာပတိမိန္႕ခြန္း အဂၤလိပ္ဘာသာ မူရင္းကို ျပလိုက္ရာ ထိုအေမရိကန္ေက်ာင္းသားသည္ အလြန္အံ့ၾသသြားပံုရပါသည္။

ဒီမိန္႕ခြန္းဟာ အလြန္အေရးပါတယ္လို႕ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဂ်င္နရယ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အဂၤလိပ္လိုေရးသားပံုကလည္း အလြန္ေကာင္းေနပါတယ္။ သူဟာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က ရိုးရိုးဘီေအဘြဲ႕ရခဲ့သူလို႕ သိရပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာ ဂုဏ္ထူးနဲ႕ေအာင္တာ မဟုတ္ေတာ့ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့အဂၤလိပ္စာမ်ိဳးေရးတတ္ဖို႕က မလြယ္ပါဘူး။ အဂၤလိပ္စာ ကၽြမ္းက်င္သူတစ္ေယာက္ေယာက္ လာေရးေပးတာမ်ားလား

“မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္သူကမွ ေရးေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ေရးတာပါ။ သူဟာ အဂၤလိပ္စာကို ၀ါသနာပါလို႕ အထူးကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ၾကိဳးစားေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ေဟာဒီမွာ သူနဲ႕တျခားမိန္႕ခြန္းေတြ ၾကည့္ပါဦး”

ေျပာေျပာဆိုဆို ကၽြန္ေတာ္သည္ ၁၉၄၆ခုႏွစ္က ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဦးစီးေကာင္စီ အစည္းအေ၀းမ်ား ေျပာၾကားခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သဘာပတိမိန္႕ခြန္း ( အဂၤလိပ္ဘာသာမူရင္း)မ်ားကိုပါ ထုတ္ျပလိုက္ပါသည္။

အေမရိကန္ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ အလြန္အံ့ၾသေနပါေတာ့သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အဂၤလိပ္စာအေရးအသားကို အံ့ၾသခ်ီးက်ဴးခဲ့သူ ေနာက္တစ္ဦးကား လုပ္သားျပည္သူ႕ ေန႕စဥ္ (အဂၤလိပ္) သတင္းစာအယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးခင္ေမာင္လတ္ (ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္၏ခင္ပြန္း)ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

၁၉၆၅ခုႏွစ္ ၊ မတ္လ ၂၇ရက္ေန႕ က်ေရာက္ေသာ တပ္မေတာ္ေန႕ (ေတာ္လွန္ေရးေန႕)လုပ္သားေန႕စဥ္ (အဂၤလိပ္) သတင္းစာတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပရန္ ဦးခင္ေမင္လတ္က ကၽြန္ေတာ့္ထံေတာ္လွန္ေရးေန႕ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ေတာင္းရာ ကၽြန္ေတာ္ကညလ္း ၁၉၄၅ခု ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ သရက္ခရိုင္ေက်းလက္ေဒသတြင္ ရွိစဥ္က အေတြ႕အၾကံဳမ်ားအေၾကာင္းေရးရင္း ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ ပတ္သတ္ ဘာေၾကာင့္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ရေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ရွင္းလင္းထားသည့္ အဂၤလိပ္ဘာသာ စာတမ္း (၁၉၄၅ခုႏွစ္ ၊ ၾသဂုတ္လက ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိယ္တိုင္ ႏိုင္ငံျခားသတင္းစာဆရာမ်ား ၊ မဟာမိတ္စစ္သည္မ်ားေရွ႕တြင္ ဖတ္ခဲ့ေသာစာတမ္း)မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အာေဘာ္တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို ထုတ္ႏုတ္ ကၽြန္ေတာ္၏ေဆာင္းပါးတြင္ ကိုးကားေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။

အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးခင္ေမာင္လတ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အဂၤလိပ္စာအေရးအသားကုိ တအံ့တၾသႏွင့္ ခ်ီးက်ဴးရင္း ကၽြန္ေတာ့္ထံသို႕လည္း တယ္လီဖုန္းဆက္

“ကိုေန၀င္း အဲဒီအဂၤလိပ္လို ေရးထားတဲ့စာတမ္းကို ဗီုလ္ခ်ဳပ္ကုိယ္တိုင္ အစအဆံုးေရးခဲ့တာလားဗ်”

ဟုေမးပါသည္။

“ဟုတ္ပါတယ္ ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိယ္တိုင္ အစအဆံုးေရးခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕လက္ေရးမူမွာ ျခစ္ရာ ဖ်က္ရာေတြ ပါေနတာမို႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ႏွိပ္စက္နဲ႕ ရိုက္ခိုင္းတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က လက္ႏွိပ္စက္ ရိုက္ေပးရတာပဲရွိတယ္။ စာတမ္းတစ္ခုလံုးကုိ ေရးခဲ့တာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပဲခင္ဗ်”

ကၽြန္ေတာ္က အမွန္အတိုင္းေျပာျပလိုက္ရာ ဦးခင္ေမာင္လတ္လည္း

“အင္း အဂၤလိပ္လို ေရးသားထားပံုက အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အလြန္ေကာင္းေနလို႕ ကိုေန၀င္းကို လွမ္းေမးမိတာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ခင္ဗ်ားတို႕လို အဂၤလိပ္စာ ဦးစားေပးသင့္တဲ့ ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳေက်ာင္း မေနခဲ့ရဘဲ ေရနံေခ်ာင္းေနရွင္နယ္ ေက်ာင္းထြက္လို႕ သိရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ အဂၤလိပ္စာ အေရးအသားကၽြမ္းက်င္ပံု ၊ အဆင့္အတန္းျမင့္ပံုတို႕ဟာ အလြန္အံ့ၾသစရာေကာင္းတယ္”ဟု ျပန္ေျပာခဲ့ပါသည္။

ဆက္ရန္ ........

Read More...

သူငယ္ခ်င္းအားလံုးသို႕

™ Cuteberries.com - Cartoon Dolls, Cute Disney Graphics, Saniro Graphics, Myspace Pictures, Myspace Codes, Myspace Layouts, Myspace goodies, Myspace stuff and more ! ™


ျပန္လာျပီလို႕ အားလံဳးကုိ ေလးေလးစားစား ေအာ္ေျပာလိုက္ပါတယ္ .. :D ။ အဲ ဘယ္မွသြားေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး .. ။ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနလို႕ပါ … ။ စေန တနဂၤေႏြဆို ပုိအလုပ္ရႈပ္ပါတယ္ .. ။ ပန္နီစူးလားမွာ လိုက္ေၾကျငာေနလို႕ပါ ( အခြန္ကိစၥ ) ။

အခြန္ကိစၥကို ေနာက္ဆံဳးသတင္းသိခ်င္ေသာသူမ်ားအတြက္ကေတာ့ လက္မွတ္အားလံုး စုစုေပါင္း ၆၀၀နီးပါးေလာက္ ရေနပါျပီ .. ။ လက္ခြဲေတြစီကေတာ့ အေရအတြက္ မေကာက္ရေသးပါဘူး .. ။ လမ္းျပၾကယ္နဲ႕ ဒ႑ာရီမွာ ရတဲ့အေရအတြက္ကိုပဲ ေသခ်ာစြာေျပာလို႕ရလို႕ပါ .. ။

ကိုရန္ေအာင္ေမးသလို ဘာေတြေရးဖို႕ရႈပ္ေနလည္းဆုိေတာ့ ဘာမွမေရးျဖစ္ေသးပါဘူး .. ။ သံလြင္အိပ္မက္ ေနာက္အစ္ရႈးအတြက္ စဥ္းစားရင္း ၊ ေရးရင္း တျခားကိစၥေတြအလုပ္မ်ားေနတာနဲ႕ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ကုိ မေရာက္ျဖစ္လို႕ပါ ။

မမဂ်စ္တူးလိုခ်င္တဲ့စာအုပ္ကို လမ္းျပၾကယ္စာၾကည့္တိုက္မွာ ငွားယူဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္ မမေရ။

ညေလးေျပာသလို ကိုကင္းကိုေၾကာက္လို႕မဟုတ္ပါဘူး .. ။ ကင္းဆိုရိုက္သတ္ေနက်ပါ :P ။

လာလည္အားေပးတဲ့ေမာင္ႏွမေတြ ၊ မိတ္ေဆြေတြ ၊ အျမဲ၀င္ဖတ္ေပးသူေတြကို ေက်းဇူးအထူးပါ .. ။ အက်ိဳးရွိတဲ့စာနဲ႕ ဖတ္လို႕ေကာင္းမယ့္ စာေတြေရးေပးႏိုင္ဖို႕ အမ်ားၾကီးဆက္ၾကိဳးစားေနပါတယ္လို႕

ခင္မင္လ်က္

လင္းလက္

မွတ္ခ်က္။ ဟိုတစ္ရက္က ေဖာ္ျပျပီးသား ဒီပုိ႕စ္ကို မေတာ္တဆဖ်က္မိသြားတာနဲ႕ ျပန္ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းပါ။


Read More...

Friday, June 01, 2007

ဒဂံုတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား၏ ပန္ၾကားခ်က္


လင္း မိသားစုကိစၥေတြရယ္ ၊ ကိုယ့္ကိစၥေတြရယ္နဲ႕ အလုပ္တအားရႈပ္ေနလုိ႕ ဘေလာ့ခ္ကို ဘာမွ မေရးႏိုင္ျဖစ္ေနခဲ့ရလို႕ပါ .. ။ ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးေတာင္းဆိုထားတာေတြကို တခုခ်င္း ေျဖးေျဖးလုပ္ေပးသြားမွာပါ .. ။ ဒဂံုတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားက နအဖရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ျပည္သူျပည္သားေတြ ပုိသိလာေစဖို႕ ပန္ၾကားခ်က္စာကို အားလံဳးထပ္သိေစဖို႕ပဲ အခုေလာေလာဆယ္ ျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ရပါတယ္ .. ။ အျခားအေၾကာင္းေတြနဲ႕ ေရးခ်င္တာေတြကိုေတာ့ မေ၀းေသာ ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ ဆက္လက္ေရးေပးသြားမွာပါ.. ။


ဒဂံုတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား၏ ပန္ၾကားခ်က္


(ျပည္ခိုင္ျဖိဳး) ျပည္ေထာင္စုၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ဖြံ႔ျဖိဳးေရးအသင္းရွိ အဆင့္ဆင့္ေသာ အဖြဲ႔၀င္မ်ားအား

ေမတၱာရပ္ခံပန္ၾကားခ်က္

ရက္စြဲ။ ။ ၂၉ ရက္၊ ေမလ၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။

ညီ၊အကို၊ေမာင္ႏွမမ်ားခင္ဗ်ား

အမိျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးဟာ ဒီကေန႔ဆိုရင္ အင္မတန္မွ တုန္လွဳပ္ေခ်ာက္ျခားဖြယ္ရာ အေျခအေနဆိုးၾကီးကို ရင္ဆိုင္ေနရျပီျဖစ္ပါတယ္။

- သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြဟာ လူငယ္လူရြယ္ေတြအတြက္

- မိဘေတြဟာ ခ်စ္လွစြာေသာ သားသမီးေတြအတြက္

- ေက်ာင္းဆရာ၊ဆရာမေတြဟာ သူတို႔တပည့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္

- ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဟာ သူတို႔ရဲ့ ညီေတာ္ေနာင္ေတာ္ေတြအတြက္

- ရဟန္၊သံဃာေတာ္ေတြဟာ ဒကာဒကာမေတြအတြက္

ပူပင္ေသာကေတြနဲ့ ရတက္မေအးျဖစ္ေနၾကရျပီး ေသာကမီး၊ ေဒါသမီးေတြ ေတာက္ေလာင္စျပဳလာေနျပီ ျဖစ္ပါ တယ္။ အဲသည္လို ျပည္သူေတြ ေသာကမီး၊ ေဒါသမီးေတြေတာက္ေလာင္လာေအာင္၊ ကာယကံေျမာက္ က်ဴးလြန္ ေစခိုင္းေနသူေတြဟာ လက္တဆုပ္စာ စစ္အာဏာပိုင္ေတြသာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔က -------

ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြရဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲေတြ၊ ခ်ီတက္ပြဲေတြ၊ ေဟာေျပာပြဲေတြ၊ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ပြဲေတြကို မျငိမ္းမခ်မ္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုၾကတယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မလုပ္ရဲတဲ့ အတြက္ သင္တို႕ကို ေသြးထိုးေျမွာက္ပင့္ေပးျပီး အဓမၼလုပ္ခိုင္းေနတာျဖစ္တယ္။

သင္တို႔ကို အဓမၼ ဆင့္ေခၚအသံုးခ်ျပီး ျပည္သူ - ျပည္သူခ်င္း ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားေအာင္ ရန္တိုက္ေသြးခြဲေနတာျဖစ္တယ္။

အိမ္ၾကက္ခ်င္း အိုးမဲသုတ္ခိုင္းျပီး၊ ၾကက္ႏွစ္ေကာင္ေမာမွ တျပိဳင္တည္း ရိုက္သတ္စားမယ္ဆိုတဲ့

အင္မတန္မွ ယုတ္မာပက္စက္တဲ့အၾကံအစီျဖစ္တယ္။

ညီအကိုေမာင္ႏွမအေပါင္းတို႔

သူတို႔ အတင္း အဓမၼ အာဏာျပျပီး ၀င္ခိုင္းခဲ့လို႔ သင္တို႔တေတြဟာ ျပည္ခိုင္ျဖိဳး ထဲကို ၀င္ခဲ့ၾကရျပီးျပီ။

အခုတခါ အာဏာျပျပီး သင္တို႔ကို လူသတ္ေကာင္ျဖစ္ေအာင္၊ တရားခံျဖစ္ေအာင္ တြန္းပို႔ေနၾကျပန္ျပီျဖစ္တယ္။

ညီအကိုေမာင္ႏွမအေပါင္းတို႔

- သင္တို႔သည္လည္း ျပည္သူလူထုထဲက ေပါက္ဖြားလာသည့္ ျပည္သူေတြဘဲ မဟုတ္ေလာ။

- သင္တို႔သည္လည္း မိႏွင့္ဖႏွင့္၊ သားႏွင့္မယားႏွင့္၊ ညီႏွင့္အကိုႏွင့္၊ ေမာင္ႏွင့္ႏွမႏွင့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ေနထိုင္လိုၾကသည္ဘဲ မဟုတ္ေလာ။

- သင္တို႔သည္လည္း တရားမွ်တမွဳ၊ လြပ္လပ္မွဳ၊ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳကို လိုလားၾကကုန္သည္ဘဲ မဟုတ္ေလာ။

ညီအကိုေမာင္ႏွမအေပါင္းတို႔

- ရပ္တန္းကရပ္ၾကကုန္ေလာ့။

- သူတို႔ခိုင္းသမွ်ုျငင္းဆန္္ၾကကုန္ေလာ့။

- မတရားသည့္အမိန္႔အာဏာဟူသမွ်ဖီဆန္ၾကကုန္ေလာ့။

(ဒဂံုတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား)

Read More...