Wednesday, April 25, 2007

TAG TAG တက္ၾကစို႕ ..

™ Cuteberries.com - Cartoon Dolls, Cute Disney Graphics, Saniro Graphics, Myspace Pictures, Myspace Codes, Myspace Layouts, Myspace goodies, Myspace stuff and more ! ™

အခုတစ္ေလာ ဟိုဘေလာ့ခ္သြားလည္း တက္ ၊ ဒီဘေလာ့ခ္သြားလည္း တက္ဆိုေတာ့ ဘာပါလိမ့္ဆုိျပီး အံ့ၾသမိပါတယ္ .. ။ လင္းလက္နာမည္က ဟိုေနရာမွာ တက္ခိုင္း ၊ ဒီေနရာမွာတက္ခိုင္းဆိုေတာ့ မသိဘဲ ေလွ်ာက္တက္မိရင္ ေခ်ာ္က်ျပီး ငါေတာ့ အရွက္ကြဲရခ်ည္ရဲ႕ဆိုျပီး ပထမဆံုး လိုက္ေလ့လာရပါေသးတယ္ :D ။ ညေလးဘေလာ့ခ္မွာလည္းတက္ခိုင္း ၊ ကိုမ်က္လံဳးကလည္း တက္ခိုင္းဆိုေတာ့ ငါလည္းတက္မွပဲလို႕ .. ။ 10 weird things about me ဆိုတဲ့ Tag ဂိမ္းအေၾကာင္း။ ကိုေျပာတာပါေနာ္ .. တမ်ိဳးမထင္ၾကပါနဲ႕ … ။

၁) ေက်ာင္းစာက်က္ခ်ိန္နည္းသေလာက္ မဂၢဇင္း ၊ ၀တၳဳ ၊ ပံုျပင္ ၊ ကာတြန္း အျခားစာအုပ္မွန္သမွ်ကို ဖတ္ရတာ ပိုၾကိဳက္ပါတယ္ :D ။ စာေရး ၊ စာဖတ္ကို ၀ါသနာသိပ္ခံုမင္သလို အိမ္လွလွေလးေတြပံဳစံကိုၾကည့္ရတာ ၾကိဳက္ပါတယ္။

၂) စိတ္နည္းနည္းဆတ္ပါတယ္ .. ။ ေတာ္ရံုကိစၥနဲ႕ စိတ္မဆိုးတတ္ေပမယ့္ ေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္သူကိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ နာတတ္ပါတယ္ ။

၃) အလွပတအားၾကိဳက္ပါတယ္ ။ အလွပနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့စာေတြ ဖတ္ရမယ္ ၊ ေရွာ့ပင္းထြက္ရမယ္ဆိုရင္ တေနကုန္ ထမင္းမစားရလည္း ျပႆနာမရွိပါဘူး ဟိးဟိး တကယ္ပါ မယံုရင္ ကုိကုိ႕ကုိေမးၾကည့္။

၄) ညစ္ပတ္တာကို မၾကိဳက္ပါဘူး .. ။ အဆိုးဆံုးက လင္းလက္က တအားရြံတတ္ပါတယ္ (အားနည္းခ်က္ပါ)။ စကားနဲ႕ေတာင္ စလို႕မရပါဘူး .. ။ သာမန္ရြံစရာမဟုတ္တာကိုေတာင္ ရြံတတ္တဲ့အက်င့္ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ခဏခဏ အစခံရပါတယ္။

၅) ပန္းေလးေတြကို တအားၾကိဳက္ပါတယ္ (ေခြးေသးပန္းမပါ)။ ႏွင္းဆီပန္း ၊ စံပယ္ပန္း ၊ ပိေတာက္ ၊ သစ္ခြ ၊ ခေရ အကုန္ၾကိဳက္ပါတယ္။ ႏွင္းဆီအျဖဴကိုလည္း ေအးျမစြာခ်စ္သလို ဆူးအျပည့္နဲ႕ ႏွင္းဆီရဲရဲကိုလည္း သိပ္ၾကိဳက္ပါတယ္ .. ။ သစ္ခြေလးေတြကို ျမတ္ႏိုးသလို ေမႊးပ်ံ႕စြာေၾကြေပးတဲ့ ခေရပန္းကိုလည္း ၾကိဳက္ပါတယ္ ။။ စကား၀ါျဖဴျဖဴေလးေတြကိုဆိုရင္ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္။

၆) အတင္းေျပာတဲ့မိန္းမေတြ ၊ မိန္းမလိုမိန္းမရ အက်င့္ရွိတဲ့ ေယာက်္ားေတြ ၊ အမည္မထုတ္ေဖာ္ဘဲ တိုက္ခိုက္သူေတြ ၊ ေရွ႕တစ္မ်ိဳး ေနာက္တစ္မ်ိဳးေျပာတဲ့လူေတြနဲ႕ မေပါင္းပါ။

၇) လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို နားလည္ေပးဖုိ႕ ၾကိဳးစားေနေပမယ့္ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ေသးပါဘူး (မရူးဘူးေနာ္ အေကာင္းရွိေသးတယ္)။

၈) လူၾကီးဆန္တယ္ ၊ လူၾကီးပံဳစံေနတာကို ႏွစ္သက္ေပမယ့္ အိပ္ခန္းထဲမွာ အရုပ္ေတြအမ်ားၾကီီးထားရတာကို ၾကိဳက္ပါတယ္ :D ၊

၉) ၀က္သား ၊ အမဲသား ၊ ဆိတ္သား အရမ္းမုန္းပါတယ္။ အသီးအရြက္သိပ္ၾကိဳက္ပါတယ္။ အဲဒီအသားေတြ စားထားျပီးခ်ိန္လူတစ္ေယာက္ကို သြားျပန္မတိုက္ရေသးဘဲ စကားမေျပာပါဘူး။ အစပ္ ၊ အငံ လံုး၀မၾကိဳက္ပါ။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာတအားဆန္ေသာ အိမ္မွဟင္းေတြ မစားႏိုင္ပါ။ အဲဒီဒဏ္ကို ခံရတာက လင္းလက္နားမွာရွိတဲ့ မိဘနဲ႕ ကိုကို :D ၊

၁၀) ျမန္မာဆန္ေသာအလွကိုသိပ္ျမတ္ႏိုးေပမယ့္ ကုိယ္တိုင္ေတာ့ ထဘီစကပ္သာ၀တ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ထဘီအစစ္ပတ္ရင္ ကၽြတ္က်တတ္လို႕ပါ။

၁၁) အမွန္တရားကိုျမတ္ႏိုးသလို ၊ တရားမွ်တမႈကို လိုလားသူ … ။ ဘယ္သူ႕ကုိမွ မေၾကာက္တတ္ေပမယ့္ ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႕ ဖခင္အရင္းကုိေတာ့ ေယာင္လို႕ေတာင္ ေမာ္မၾကည့္ရဲတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ဦးပါ … ။ (က်န္တဲ့သူေတြေတာ ့ေဆာရီးေနာ္)

၁၂) ျဖစ္သင့္တာေတြခ်ည္း လုပ္ေပးေနရလို႕ ျဖစ္ခ်င္တာေတြျမဳပ္ေနေတာ့ တခါတေလ ေသာင္းက်န္းတတ္ပါတယ္။ ( ဘယ္ပစၥည္းမွ ရိုက္ခြဲတာမဟုတ္ပါဘူး။ သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုတာပါ)

၁၃) ဓါတ္ပံုရိုက္တာ ၊ ေမာ္ဒယ္ရိႈးသြားရေတြကို သိပ္၀ါသနာပါတယ္။

၁၄) အစားစားတာ တအားနည္းေပမယ့္ တေန႕ကို ၇နာရီမွ ၈နာရီၾကားေတာ့ အိပ္တတ္တယ္။ ညခင္းဘက္ ေနာက္က်မွ အိပ္ေလ့ရွိျပီး မနက္အေစာၾကီး မထတတ္ပါဘူး။

၁၅) ေက်ာင္းမွာ ထိုင္းကလာတဲ့ မိန္းကေလးေတြနဲ႕ မၾကာခဏ စကားမ်ားေသာ ျမန္မာအဖြဲ႕၀င္ ( ႏိုင္ငံခ်င္းစကားႏိုင္လုရင္း)

၁၆) အလိုလိုက္နားလည္ေပး ၊ ျဖစ္ခ်င္တာအားလံုးကို ျဖည့္ဆည္းေပးျပီး အျမဲအနားမွာရွိေပးတဲ့ ခ်စ္သူကို တအားဆိုးႏြဲ႕အႏိုင္က်င့္တတ္တဲ့ မိန္းကေလး :D :D

ကဲ သူမ်ားတက္လို႕ ကိုယ္လည္း သိသေလာက္ လိုက္တက္ျပီးျပီ .. ။ဒီစကားေတြအားလံုးက အေပ်ာ္ေလးေတြလည္း ပါသလို ရင္ထဲကလာတဲ့ ခံစားခ်က္အစစ္ေတြလည္း ပါပါတယ္ … ။ သူမ်ားထက္ ထူးျပီး ၁၀ခု မဟုတ္ဘဲ ၁၆ခု ျဖစ္သြားတယ္ :P။ သူမ်ားေတြလို တအားေနာက္ျပီး မေ၇းတတ္တာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ .. ။ ဘေလာခ့္ဂါေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ တက္ျပီးျပီမုိ႕ ဘယ္သူေတြ ျပဳတ္က် က်န္ရစ္ေနလည္း မသိပါ .. ။ ဒါေၾကာင့္ သိသေလာက္ထဲကေန ဆြဲေခၚလိုက္ပါတယ္ .. ။ လာလာ လိုက္တက္ၾက

၁) ခင္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ မမေနေနႏိုင္နဲ႕ အကုိသီဟေက်ာ္ေဇာ

၂) မန္းျမိဳ႕ေတာ္မွ ကိုမ်ိဳးေက်ာ္ထြန္း

၃)ေရႊမန္းျမိဳ႕ေတာ္သား ကိုမ်ိဳးဟန္ထြန္း

၄) ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ ညီမေလး မအိမြန္စိုး

၅)ခင္ဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ ကုိစစ္အိမ္

၆) သူငယ္ခ်င္း ေမာင္သၾကၤန္

၇) ခင္မင္ရတဲ့ ေဘာ္ဒါၾကီး ကိုပုထုဇဥ္

၈) သတင္းစံုတဲ့ ကိုစိုးေဇယ်

၉) မ်ိဳးခ်စ္စိတ္နဲ႕ ခင္မင္စိတ္ရွိေသာ ကုိရန္ေအာင္

ကဲ ေဘာ္ဒါ ၉ေယာက္တို႕ေ၇ … ။ လိုက္တက္ၾကေနာ္ … ။ မတက္ရင္ လာဆြဲမယ္ .. ။

Read More...

Saturday, April 21, 2007

Happy Birthday, Sweet

အခုတစ္ေလာ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း မလင္းလက္တစ္ေယာက္ အလုပ္ေတြရႈပ္ ၊ အရႈပ္ေတြလုပ္ရင္း အြန္လိုင္း သူငယ္ခ်င္းအားလံုးနဲ႕ေ၀း ၊ ဘယ္သူနဲ႕မွလည္း စကားမေျပာႏိုင္ျဖစ္ေနတာ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလး ဆြိသဥၨာေမြးေန႕ကို မေတာ္တဆ ေမ့သြားမိတယ္ .. ။ သူဖုန္းဆက္မွ သိေတာ့ ရင္ထဲမေကာင္းေတာ့ဘူး .. ။ အမ်ားၾကီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းရယ္ … ။

ဆြိသဥၨာ … နာမည္ေလး ေအးသလို လူပံုစံေလးကလည္း မိန္းကေလးပီသစြာနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ကို ေခ်ာတဲ့ ၊ ျမန္မာစာေပကုိ သိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ … ။ သူနဲ႕စခင္ေတာ့ ပလန္းနက္ေျမမွာပါ . ။ ရင္တြင္းျဖစ္ေတြ ေရးရင္း ပထမဦးဆံဳးစခင္တဲ့ရက္မွာပဲ ညီမေတြလို တအားရင္းႏွီးသြားၾကတာ .. ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဘာမဆုိတိုင္ပင္တဲ့ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္ .. ။ စိတ္ခ်င္းကလည္းတူ ၊ အၾကိဳက္ခ်င္းကလည္းတူ ၊ မွန္ရာကိုျမတ္ႏုိး ၊ စာေရးတာခ်င္းလည္း ၀ါသနာတူ ၊ ျမန္မာဆန္တဲ့အလွပၾကိဳက္တာခ်င္းလည္းတူ ၊ ပြင့္ပြင္းလင္းလင္း စကားကို ေျပာတတ္ၾကတာလည္းတူတဲ့ လင္းနဲ႕ဆြိခင္မင္မႈက ေတာ္ေတာ္ကို ေလးနက္ပါတယ္ .. ။ ညီမသံေယာဇဥ္လို ခင္မင္ၾကျပီး တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အၾကံေပးတိုင္ပင္ၾကတဲ့ အခ်စ္ဆံဳးသူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္လာတာ ကံတရားကိုေရာ ၊ ပလန္းနက္ကုိေရာ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

တိုက္ခိုက္သူေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားပါေစ ။ မုန္းတဲ့သူေတြ မ်ားစမ္းပါေစ။ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြ ၊ အားေပးတဲ့ေမာင္ႏွမေတြ ၊ ၀ါသနာတူ မိတ္ေဆြေတြ ၊ အျမဲတမ္း ေဘးနားမွာ ရပ္ေပးတဲ့ ခ်စ္သူ ၊ ဒါေတြအားလံုးရဲ႕ ခြန္အားနဲ႕ ေရွ႕ဆက္ဖို႕ အျမဲတမ္း အားအင္ေတြအျပည့္ပါပဲ။

ဧပရယ္လ္ ၂၁ ရက္ေန႕မွာ က်ေရာက္တဲ့ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလး ဆြိေမြးေန႕မွ အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ အျပည့္အ၀ရေနပါေစလို႕ လင္းဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

ေအာင္ျမင္မႈေတြျပည့္၀စြာနဲ႕ ဘ၀မွာ လုိခ်င္တာအားလံုးကို ဆြတ္ခူးႏိုင္ပါေစလို႕ ခ်စ္ေသာ ဆြိအတြက္ လင္းဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

ခ်စ္ေသာဆြိ အျမဲျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ေနပါေစ။

Read More...

ငါးမူးတန္းမွာရုပ္ရွင္ၾကည့္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း


ဒီေဆာင္းပါးကေတာ့ တကၠသိုလ္ေန၀င္း ေရးခဲ့တဲ့ အမွတ္တရဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပထားျခင္းပါ။

ငါးမူးတန္းမွာရုပ္ရွင္ၾကည့္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

ထိုေန႕ကား ၁၉၄၆ ခု ၊ စက္တင္ဘာလ ၂၆ရက္ ၊ ၾကာသာပေတးေန႕ ျဖစ္ပါသည္။ ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕တို႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား မူလပံုစံအတိင္း သူတို႕လက္ေအာက္ခံ ကၽြန္ႏိုင္ငံအျဖစ္ ဆက္ထားကာ ဆန္စပါး ၊ ကၽြန္းသစ္ ၊ ေရနံ ၊ သတၱဳစေသာ သယံဇာတပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ဆက္လက္အျမတ္ထုတ္ေခါင္းပံုျဖတ္ရန္ ရည္ရြယ္လ်က္ စစ္ၾကီးမျပီးမီကပင္ စီမံခ်က္သေဘာ “စကၠဴျဖဴ”စာတမ္းကို ေရးဆြဲထားျပီး ျဖစ္သည္။

သို႕ရာတြင္ ဒုတိယကမာၻစစ္အျပီး ႏိုးၾကားတက္ၾကြလာေသာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားလူထု တစ္ရပ္လံုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေနာက္မွ တခဲနက္ေထာက္ခံအားေပးကာ လြတ္လပ္ေရးေပးရမည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္လာေသာအခါ ထုိအခ်ိန္က ျဗိတိန္ႏိုင္ငံတြင္ အာဏာရေနေသာ ေလဘာပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အေျခအေနမွန္ကိုသံုးသပ္ျပီးေနာက္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ ျဗိတိသွ်ဘုရင္ခံအား “ေအာင္ဆန္းကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ ေပးလိုက္ေတာ့”ဟု ညႊန္ၾကားလိုက္ေတာ့သည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အစိုးရအဖြဲ႕အာဏာကို ဘုရင္ခံထံမွ လႊဲေျပာင္းရယူခဲ့ပါသည္။

ထိုေန႕ကား ၁၉၄၆ခု၊ စက္တင္ဘာလ ၂၆ရက္ေန႕ပင္တည္း။

ထုိအခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ လြတ္လပ္ေရးမရေသး။ ျဗိတိသွ်ဘုရင္ခံအုပ္ခ်ဳပ္ေနဆဲပင္ျဖစ္ရာ အစိုးရအဖြဲ႕ ( ၀န္ၾကီးအဖြဲ႕ Cabinet )ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီဟု ေခၚသည္။

သဘာပတိက ဘုရင္ခံျဖစ္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဒုတိယသဘာပတိအမည္ျဖင့္ ၀န္ၾကီးအဖြဲ႕ကို ဦးစီးကြပ္ကဲရသည္။ သို႕ရာတြင္ ဘုရင္ခံသည္ နာမည္ခံ “သဘာပတိ”သာျဖစ္ျပီး ႏိုင္ငံျခားေရး ၊ ကာကြယ္ေရး ၊ ၀န္ၾကီးဌာနမ်ားကိုပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကပင္ ကြပ္ကဲရသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အာဏာကို ရရွိထားျပီးျဖစ္သည္။ တရား၀င္လြတ္လပ္ေရးမရေသး၍သာ ၀န္ၾကီးအဖြဲ႕ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီဟု ေခၚခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုေန႕က အလံုလမ္း ဘုရင္ခံအိမ္ေတာ္မွ တာ၀ါလိန္းက (ယခု နတ္ေမာက္လမ္းသြယ္)ေနအိမ္သို႕ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ကၽြန္ေတာ့္အားေခၚ၍ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ညႊန္ၾကားခ်က္ ေပးပါသည္။

“ေဟ့ေကာင္ ဒီေန႕ကစျပီး ငါဟာအစိုးရအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္၀န္ၾကီးျဖစ္လာျပီ ၊ မင္းကလည္း ငါ့ရဲ႕ပီေအ ( အပါးေတာ္ျမဲအတြင္း၀န္)အျဖစ္ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္အတြင္း ျပန္တမ္းထြက္လာလိမ့္မယ္။ အစိုးရအဖြဲ႕အေနနဲ႕ ငါတို႕မွာ အေဆာင္အေယာင္ အခြင့္အေရးေတြလည္း ရလာလိမ့္မယ္။ ငါအခုေျပာေနတာကို မင္းျမဲျမဲ မွတ္ထားစမ္း။ အာဏာရတယ္ဆိုရင္ပဲ ငါတို႕ကို ခ်ဥ္းကပ္အကူညီေတာင္းတာေတြလည္း လာလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ငါ့ရဲ႕ေဆြမ်ိဳးေတြ ငါ့မိန္းမဘက္က အမ်ိဳးေတြ ၊ ျပီးေတာ့ မင္းနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ အေပါင္းအသင္းေတြအားလံုး ဘယ္သူ႕ကုိမွ မတရားအခြင့္အေရးမေပးရဘူး။ သူတို႕အကူညီေတာင္းတာေတြကို လုပ္မေပးရဘူး။ မင္းတို႕ ငါတို႕ကလည္း ဘယ္သူ႕ဆီကမွ အကူအညီမယူရဘူး။ အဲဒါအိမ္မွာ အားလံုးကိုေျပာထားလိုက္။ ငါအခု ေျပာတဲ့အတိုင္း မလိုက္နာရင္ မင္းနဲ႕ငါအသိပဲ”

ဤသို႕လွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ကၽြန္ေတာ့္အား တိက်ျပတ္သားစြာ အမိန္႕ေပးခဲ့ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမိန္႕ေပးသည့္အတိုင္း လိုက္နာရပါသည္။ သူ႕ဇနီးေဒၚခင္ၾကည္ကိုလည္း

“မမၾကည္ အိမ္မွာခ်က္ဖို႕ဆန္မရွိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ရဲေဘာ္ေတြ ၾကံဖန္ရွာေပးပါ့မယ္။ ဆန္အိတ္ေတြ ၊ ဆီပံုးေတြနဲ႕ ေနာက္ေဖးေပါက္က အိမ္ေပၚတက္လာမယ့္ စီးပြားေရးသမားေတြကိုေတာ့ လံုး၀လက္မခံပါနဲ႕။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကဒီအတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာထားလို႕ပါ”ဟု တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေျပာခဲ့ပါသည္။

ထုိ႕ေနာက္မၾကာမီ နတ္ေမာက္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႕ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သူအခ်ိဳ႕ ရန္ကုန္ကုိေရာက္လာပါသည္။ အမွန္ေတာ့ သူတို႕သည္ အဂၤလိပ္ေခတ္က “ေအာင္ဆန္းဟာ ေထာင္ႏႈတ္ခမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေကာင္ပဲ”ဟု ေျပာတတ္ၾကပါသည္။ ယခုအစိုးရအာဏာရလာမွ အခြင့္အေရးရလိုရျငား လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမိန္႕ေပးထားသည့္အတိုင္း ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာလိုက္ေတာ့မွ လက္ေလွ်ာ့ျပီး ျပန္သြားၾကေတာ့သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အဂၤလိပ္စာ ၀ါသနာပါျပီး အထူးကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ေလ့လာထားသကဲ့သို႕ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ စကားေျပာလွ်င္လည္း ရံဖန္ရံခါ အဂၤလိပ္လိုေျပာတတ္သည္။

၂၆-၉-၄၆ေန႕က ဘုရင္ခံအိမ္ေတာ္မွအျပန္ ကၽြန္ေတာ့္အား ညႊန္ၾကားခ်က္ေပးျပီးေနာက္

Remember that I practice what I preach! ဟုအဂၤလိ္ပ္လိုအဆံုးသတ္ခဲ့ပါသည္။

အဓိပၸာယ္ကေတာ့ “ငါဟာ ငါ့တပည့္ေတြရဲ႕ ရဲေဘာ္ေတြကို သြန္သင္သလို ငါကိုယ္တိုင္လည္း လိုက္နာတယ္ဆိုတာ မွတ္ထားပါ”ဟူ၍ပင္ျဖစ္ပါသည္။

ယင္းသို႕ ၂၆-၉-၄၆ေန႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အဂၤလိပ္ေျပာခဲ့သည္ကို ေနာက္တစ္လနီးပါးၾကာမွ ျပန္လည္သတိရေစသည့္ အေၾကာင္းကား ဤသို႕ပါတည္း။

ထုိအခ်ိန္၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အတြင္း၀န္ရံုးတြင္ အစိုးရအဖြဲ႕အၾကီးအကဲအျဖစ္ ေန႕စဥ္ ရံုးထိုင္ေနျပီ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႕ရံုးခန္းကပ္လ်က္ သီးသန္႕အခန္းငယ္တစ္ခုတြင္ ထိုင္ရပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အလိုရွိ၍ လွ်ပ္စစ္ေခါင္းေလာင္းႏွိပ္လိုက္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဘးေပါက္မွ သူထုိင္ရာစားပြဲဆီသို႕ သြက္လက္စြာ ၀င္သြားရပါသည္။

တစ္ေန႕ မြမ္းလြဲသံုးနာရီခန္႕တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က လွမ္းေခၚသျဖင့္ ကပ်ာကယာေျပး၀င္သြားရာ

“ေဟ့ ဒီေန႕ညဘက္ ငါတို႕ခ်ိန္းထားတဲ့ အစည္းအေ၀းရွိေသးသလား။ တျခားဘာကိစၥေတြရွိသလည္း” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေမးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အသင့္ပါလာေသာ ဒိုင္ယာရီမွတ္တမ္းစာအုပ္ကို ၾကည့္ျပီး ျပန္ေျဖလိုက္ရပါသည္။

“အစည္းအေ၀းမရွိဘူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ တျခားဘာကိစၥမွလည္း မရွိဘူး။ ဒီေန႕ညအားပါတယ္”

“ဟုတ္လား။ ဒါျဖင့္ဟန္က်တာပဲ။ ဒီေန႕ည ငါရုပ္ရွင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ကြာ”

“ဘယ္ရံုကဇတ္ကားၾကည့္ခ်င္တာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္”

“ပေလဒီယံရံုမွာျပေနတဲ့ အဂၤလိပ္ဟာသကား ၾကည့္ခ်င္တယ္။ အပ်င္းေျပေပါ့ကြာ”

“ဒါဆိုရင္လြယ္ပါတယ္။ အဲဒီရံုက မန္ေနဂ်ာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။ အခု ၾကိဳတင္ျပီး ဖုန္းလွမ္းဆက္ထားလိုက္မယ္”

ေျပာေျပာဆိုဆို ကၽြန္ေတာ္သည္ စားပြဲေပၚရွိ တယ္လီဖုန္း စကားေျပာခြက္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္စဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ခပ္ဆတ္ဆတ္ဟန္႕တားပါသည္။

“ေဟ့ေကာင္ တယ္လီဖုန္းကိုျပန္ခ်လိုက္စမ္း”

ကၽြန္ေတာ္လည္း တယ္လီဖုန္းကို ကပ်ာကယာ ျပန္ခ်လိုက္ေတာ့မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဆက္ေျပာပါသည္။

“ဘာလဲ။ မင္းက ရံုးမန္ေနဂ်ာကို တယ္လီဖုန္းဆက္ျပီး ေမတၱာလက္မွတ္ေတာင္းမလို႕ မဟုတ္လား။ မေတာင္းရဘူး။ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္ ပိုက္ဆံနဲ႕လက္မွတ္ ၀ယ္ၾကည့္ရမယ္။ ေမတၱာလက္မွတ္ ေတာင္းတယ္ဆိုတာ အခြင့္အေရးယူတာ တစ္မ်ိဳးပဲ။ မင္းတို႕ ငါတို႕အေနနဲ႕ ေမတၱာလက္မွတ္ေတာင္းတယ္ဆိုတာ အခြင့္အေရးယူတာ တစ္မ်ိဳးပဲ။ မင္းတို႕ ငါတို႕အေနနဲ႕ ေမတၱာလက္မွတ္ေတာင္းရင္ မန္ေနဂ်ာက လက္မွတ္ႏွစ္ေစာင္မဟုတ္ဘူး။ ဆယ္ေစာင္လည္း ေပးမွာပဲ။ မင္းက အရွည္ကိုမစဥ္းစားဘဲကိုး။ ရုပ္ရွင္ရံုပိုင္ရွင္တုိ႕ ၊ မန္ေနဂ်ာတို႕ဆိုတာ စီးပြားေရး သမားေတြကြ။ အာဏာရွိတဲ့လူဆိုရင္ မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရလုပ္တတ္တယ္။ သူတို႕က အခြင့္အေရး တစ္ခုေပးျပီးရင္ ဆယ္ခု ျပန္ေတာင္းလိမ့္မယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြ ငါမၾကိဳက္ဘူး။ ကဲ မင္းမွာ အခု ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေမးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အက်ီအိတ္ထဲသို႕ ႏိႈက္ၾကည့္ရာ ေငြစကၠဴ က်ပ္တန္သံုးရြက္ ထြက္လာပါသည္။

“ဘယ္ေလာက္လဲကြ ၊ သံုးက်ပ္မဟုတ္လား ။ ဒါဆိုရင္ ျဖစ္တယ္။ မင္း မမၾကည္နဲ႕ ကေလးေတြက လိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ မင္းနဲ႕ငါ ႏွစ္ေယာက္ပဲ ညေနေျခာက္နာရီခဲြပြဲမွာ ငါးမူးတန္းက လက္မွတ္၀ယ္ၾကည့္ၾကမယ္။ ငါးမူးတန္း လက္မွတ္ႏွစ္ေစာင္ဆုိေတာ့ တစ္က်ပ္ပဲကုန္မွာမို႕ မင္းမွာ ေငြႏွစ္က်ပ္ေတာင္ က်န္ဦးမယ္။ အဲဒီအတိုင္းသာ စီစဥ္ေတာ့”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အဆံုးအျဖတ္ေပးလိုက္သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွျပန္မေျပာသာေတာ့ပါ။

(မွတ္ခ်က္။ ၁၉၄၆ခုႏွစ္က ရုပ္ရွင္ၾကည့္ခႏႈန္းမွာ စစ္ၾကိဳေခတ္ကအတိုင္း ေရွ႕ဆံုးကတစ္မတ္ ၊ ထုိ႕ေနာက္ ငါးမူးတန္း ၊ စေတာလ္ဟုေခၚသည့္ ေအာက္ထပ္ေနာက္ဆံဳးက တစ္က်ပ္ ၊ ဒီစီဟုေခၚသည့္ အေပၚထပ္က ႏွစ္က်ပ္ျဖစ္သည္။ ေငြေၾကးစနစ္ကလည္း အိႏိၵယမွာကဲ့သို႕ပင္ က်ပ္ ပဲ ပိုင္ စနစ္ျဖစ္၍ ယခုလို ျပားတစ္ရာ ၊ တစ္က်ပ္စနစ္မရွိေသးပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ေရေက်ာ္လမ္း ၊ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးမွာ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းစြာ ေနခဲ့စဥ္က ရံဖန္ရံခါ အဂၤလိပ္ရုပ္ရွင္ကားမ်ား ၾကည့္တတ္သည္။ ေငြေၾကးအခက္အခဲေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ပိတ္ကားႏွင့္ အနီးဆံုးျဖစ္ေသာ ေစ်ူးအနည္းဆံုး တစ္မတ္တန္းက ၾကည့္ေလ့ရွိသည္။ ယခု သူ၀န္ၾကီးျဖစ္ေန၍ တစ္မတ္တန္းမွ ၾကည့္ရန္မသင့္ဟု ေတြးကာ ငါးမူးတန္း ( ရွစ္ပဲ ) တန္းမွ ၾကည့္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္)

ထိုေန႕ ညေနက ပေလဒီယံရံုသို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေရာက္သြားေသာအခါ အနည္းငယ္ေနာက္က်ေနသျဖင့္ ငါးမူးတန္း၏ ေရွ႕ဆံုးတန္းမွသာ လက္မွတ္ရပါသည္။ ငါးမူးတန္း၏ ေရွ႕ဆံုးတန္းဆိုသည္မွာ တစ္မတ္တန္း၏ ေနာက္ဆံုးတန္းႏွင့္ ဘာမွ်မျခားေတာ့။ သို႕ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဘာမွမေျပာ။ ထိုင္ၾကည့္ရရင္ ျပီးတာပဲဟုဆိုကာ ခပ္တည္တည္ပင္ ၀င္ထိုင္ၾကည့္လိုက္ပါသည္။

ထိုေခတ္က ရုပ္ရွင္ျပခ်ိန္မွာ ေန႕လယ္ ၁၂နာရီခြဲ ၊ မြန္းလြဲသံုးနာရီခြဲ ၊ ညေနေျခာက္နာရီခြဲႏွင့္ ညကိုးနာရီခြဲ စုစုေပါင္း ေလးပြဲျပသည္။ ယခုလည္း တစ္ေန႕ေလးပြဲျပေနလင့္ကစား ျပခ်ိန္ခ်င္းမတူေတာ့ေခ်။

အခ်ိန္တန္၍ ရုပ္ရွင္ရံုအတြင္း ေမွာင္သြားျပီး စတင္ျပပါေလျပီ။ ေမွာင္သည္ဆိုေသာ္လည္း ေခတၱမွ်အၾကာတြင္ မ်က္စိက်င့္သားရ၍ ရံုအတြင္း ျမင့္သင့္သေလာက္ျမင္ရပါသည္။ ဤတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရွ႕ တစ္မတ္တန္းမွ ပရိသတ္သည္ ငါးမူးတန္းေရွ႕ဆံုးတန္းမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို သတိျပဳမိၾကေတာ့သည္။ ေန႕စဥ္လိုလို သူ၏ ဓါတ္ပံုသတင္းစာထဲ ပါေနသျဖင့္ မွတ္မိေနၾကဟန္တူသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တစ္မတ္တန္း ေနာက္ဆံုးမွ လူမ်ားသည္ ရုပ္ရွင္ဓါတ္ကားကို မၾကည့္ဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုသာ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကမူ ဘာကိုမွ သတိျပဳမိပံုမရဘဲ ရုပ္ရွင္ပိတ္ကားကိုသာ အာရံုစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ အေနရခက္ေနေတာ့သည္။

မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေသာအခါ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ငါးမူးတန္းမွ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနသည္ဟူေသာ သတင္းသည္ ရံုမန္ေနဂ်ာရံုးခန္းသို႕ ေရာက္သြားေတာ့သည္။

မန္ေနဂ်ာ ဦးျမဟန္ဆိုသူ (ယခုကြယ္လြန္)မွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းေအာက္ထပ္သို႕ ေျပးဆင္းလာျပီး ရံု၀န္ထမ္းတစ္ဦးအား ကၽြန္ေတာ့္ကို အျပင္ဘက္ စၾကၤသို႕ေခတၱထြက္ခဲ့ရန္ ေခၚခိုင္းျပီး အျပစ္တင္ပါေလေတာ့သည္။

“ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ သူငယ္ခ်င္း ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ေစာေစာက ငါ့ဆီၾကိဳတင္ဖုန္းဆက္လိုက္ေရာေပါ့။ ဘာေၾကာင့္ မဆက္တာလဲ”

“ေအးငါလည္း မင္းဆီဆက္မလို႕ပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က မဆက္ရဘူးလို႕ ငါ့ကိုေဟာက္တယ္။ ေမတၱာလက္မွတ္ ေတာင္းျပီး ရုပ္ရွင္ၾကည့္တာဟာ အခြင့္အေရးတစ္မ်ိဳးယူတာပဲတဲ့။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္က်၇င္ မင္းတို႕လို စီးပြားေရးသမားေတြက မတရားအခြင့္အေရးေတြ ေတာင္းလာလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့မွာရွိတဲ့ ပိုက္ဆံသံုးက်ပ္ထဲက တစ္က်ပ္ပဲကုန္ေအာင္ ငါးမူးတန္းက ၀င္ၾကည့္ၾကတာပဲကြ”

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာတာ မွန္သင့္သေလာက္ မွန္ပါတယ္။ စီးပြားေရးသမားဆိုတာေတာ့ အၾကံအဖန္လုပ္ဖို႕ ၊ မတရား အခြင့္အေရးေတာင္းဖို႕ အျမဲအကြက္ေခ်ာင္းေနတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ကြာ မင္းဆရာဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို သြားေျပာစမ္းပါ။ ငါက အင္းယားေဟာလ္ေရွ႕မွာေနတဲ့ ရန္ကုန္ရုပ္ရွင္ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ေဒၚမမရဲ႕သား ျမဟန္ ၊ ဒီရံုကိုလည္း ငါတို႕ပဲ ပိုင္တယ္။ ငါတို႕အလုပ္က ရုပ္ရွင္ရံုနဲ႕ပဲ ပတ္သတ္ေတာ့ သြင္းကုန္ လိုင္စင္ေတာင္းတာမ်ိဳးတို႕ ဘာအခြင့္အေရးမွ ယူဖို႕လည္း မလိုဘူး။ အခုလို အဂၤလိပ္ကားမ်ိဳးဆိုတာကလည္း ရံုမျပည့္ဘဲ အေပၚထပ္သီးသန္႕တန္းမွာ ေနရာေတြ အမ်ားၾကီးလြတ္ေနတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီးအေနနဲ႕ ငါးမူးတန္းေရွ႕ဆံုးမွာ ထိုင္ၾကည့္ေနတာ မသင့္ေတာ္တဲ့အျပင္ လံုျခံဳေရးရႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္လည္း လံုး၀မေကာင္းပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဘာအခြင့္အေရးမွ မေတာင္းပါဘူးဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္လည္း ေပးပါမယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အေပၚထပ္ ဒီစီတန္းမွ တက္ၾကည့္ဖို႕ သြားေျပာေပးစမ္းပါ သူငယ္ခ်င္း”

မန္ေနဂ်ာ ဦးျမဟန္က အတင္းေျပာသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရံုထဲျပန္၀င္ကာ ပိတ္ကားေပၚမွ ဟာသကြက္မ်ားကို ၾကည့္ျပီး သေဘာက်ေနကာ ရယ္ေမာေနသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏လက္ေမာင္းကို အသာဆြဲလိုက္ပါသည္။

“ေဟ့ေကာင္ ဘာလဲကြ ၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေကာင္းေနတုန္း ဘာျဖစ္ျပန္ပလဲ”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က စိတ္တိုဟန္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္အား ေငါက္ရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း မန္ေနဂ်ာ ဦးျမဟန္ေျပာသည့္အတိုင္း ခပ္တိုးတိုးရွင္းျပလိုက္ရပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ရုတ္တရက္ ဘာမွျပန္မေျပာေသးဘဲ ေခတၱမွ် ပိတ္ကားေပၚမွ ရုပ္ရွင္ကိုသာ ဆက္ၾကည့္ရင္း စဥ္းစားေနဟန္တူပါသည္။ မန္ေနဂ်ာဦးျမဟန္၏မိခင္ ေဒၚမမကို လူခ်င္းမရင္းႏွီးေသာ္လည္း သူသိေနသည္။ ထုိ႕ျပင္ ၁၉၃၆ခုႏွစ္ တကၠသိုလ္သပိတ္အေရးေတာ္ပံုတုန္းက ေက်ာင္းသားမ်ားအား သြယ္၀ိုက္၍ ကူညီခဲ့ေၾကာင္းကုိလည္း သိထားသည္။ ယခု မန္ေနဂ်ာ ဦးျမဟန္က ဘာအခြင့္အေရးမွ မေတာင္းပါဘူးဟု အာမခံခ်က္ေပးထားပါတယ္ဟူေသာ စကားကို သေဘာက်သြားဟန္ျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ထုိင္ရာမွ ထလိုက္သည္။

“ေဟ့ေကာင္ အေပၚတက္မယ္ဆိုရင္လည္း ျမန္ျမန္တက္ကြာ ၊ မင္းက ေရွ႕ကသြား ၊ အခ်ိိန္ၾကာေနရင္ ရုပ္ရွင္ဇတ္လမ္း ဇတ္ကြက္ေတြ လြတ္ကုန္ပါဦးမယ္”

သူေျပာသည့္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ထြက္ကာ ဦးျမဟန္လႊတ္ထားေသာ ရံု၀န္ထမ္း လူငယ္တစ္ဦးႏွင့္အတူ ဒီစီေခၚ အေပၚထပ္ ႏွစ္က်ပ္တန္းသို႕ တက္ၾကည့္ၾကပါသည္။

ရုပ္ရွင္ျပီး၍ အျပန္တြင္ ကားေပၚ၍ဗိုလ္ခ်ဳပ္က

“မင္းသိတဲ့အတိုင္း ငါတုိ႕ကရုပ္ရွင္ကို ေမတၱာလက္မွတ္ေတာင္းျပီး အလကားၾကည့္တာ မဟုတ္ဘူး။ ငါးမူးတန္းက လက္မွတ္ႏွစ္ေစာင္၀ယ္ၾကည့္တယ္။ ေနာက္မွ မင္းသူငယ္ခ်င္းမန္ေနဂ်ာက အတင္းလာေခၚျပီး အေပၚထပ္ တက္ၾကည့္ဖို႕ေခၚေတာ့ သူ႕အေမၾကီးကိုလည္း အားနာလို႕ တက္ၾကည့္ခဲ့တာပဲ”ဟု ေျပာခဲ့ပါေသးသည္။

ဤသို႕ေျပာေနစဥ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ၂၆-၉-၄၆ ေန႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က

“ေဟ့ ငါ့တပည့္ရဲေဘာ္ေတြကိုေျပာသလို ငါကုိယ္တိုင္လုပ္တာကြ”ဟု အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေျပာဆိုခဲ့ပံုကုိ ျပန္လည္သတိရၾကားေယာင္ေနမိပါသတည္း။

Read More...

Saturday, April 14, 2007

ရင္ထဲကႏွစ္သစ္သၾကၤန္


“ဟင္”
က်မႏႈတ္မွ အံ့ၾသစြာေရရြတ္မိျပီး ေသေသခ်ာခ်ာျပန္ၾကည့္မိေတာ့ တပင္လံဳးမွာ ၀ါထိန္၀င္း၀ါေနတဲ့ ပိေတာက္ပြင့္မ်ား … ။ ပိေတာက္ပင္ေအာက္မွာ ရပ္ရင္း ေလႏွင္ရာအလိုက္ယိမ္းႏြဲ႕ေနတဲ့ ပိေတာက္ခက္ေတြကို က်မ ၾကည္ႏူးစြာၾကည့္ေနမိသည္ … ။ သင္းပ်ံ႕ေသာရနံ႕တို႕ႏွင့္ ေျမျပင္ေပၚမွာ ပိေတာက္ပြင့္ေလးေတြ က်ဲျပန္႕စြာ က်ေနပံုက ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ ပန္းခင္းလမ္းပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ကို တသသခံစားေနရသလို ရင္ထဲမွာ လိႈက္ဖိုမိသည္ … ။
ရိပ္သာလမ္းထိပ္မွာ ပိေတာက္ပင္ေတြ စည္ကားစြာ ပြင့္ေ၀ေနတာကို က်မၾကည့္ရင္း တိုက္ခတ္လာေသာ ေလေျပေအာက္မွာ တကယ္ကုိသာယာမိသည္ .. ။ ရုတ္တရက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ဆူညံသံမ်ားကို ၾကားရျပီး က်မလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ က်မငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရပံုးေတြ ကုိယ္စီႏွင့္ က်မကို ေရေလာင္းဖုိ႕ေျပးလာေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာ က်မမ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။
“လင္းေရ နင့္ကုိေရအ၀ေလာင္းရမယ္”
သၾကၤန္မို႕ေရစိုတာ က်မ နားလည္သလို သၾကၤန္ေရကုိ က်မသိပ္ခ်စ္ပါသည္ .. ။ သူတုိ႕ေရေလာင္းမွာကို ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ေပမယ့္ လူအမ်ားရဲ႕ ေရေတြေအာက္မွာ က်မမြန္းၾကပ္လာျပီး ေခါင္းကိုတြင္တြင္ခါလိုက္ျပီး “ရပ္ေတာ့ ရပ္ေတာ့”ဟု ေအာ္လိုက္ခ်ိန္မွာ က်မ လန္႕ႏိုးသြားရသည္။
“အိုးးးး ”
က်မ အိပ္မက္မက္ေနတာပါလား … ။ က်မတခန္းလံုးကို ေ၀့၀ဲၾကည့္လိုက္ျပီး ေရတစ္ခြက္ထေသာက္လို္က္ရသည္ .. ။ ျပတင္းတံခါးနားရပ္ျပီး အျပင္ဘက္ကို က်မၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီးေရာင္မ်ားႏွင့္ ထိန္လင္းအသက္၀င္ျငိမ္သက္ေနေသာ ျခေသၤ့ကၽြန္းအလွ … ။
ျပတင္းေပါက္နားမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာရပ္ရင္း ဒီလိုအိပ္မက္ေတြႏွင့္ လြမ္းဆြတ္ေနရတဲ့ က်မအပါအ၀င္ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာေတြဘ၀ကို ေတြးမိသည္ … ။ ပိေတာက္ရနံ႕ေတြ သင္းေနတဲ့ သၾကၤန္ကို က်မ အရမ္းလြမ္းဆြတ္မိေၾကာင္း ေျပာလြန္းလို႕ က်မခ်စ္သူပင္ နားအေတာ္ပူေနပါျပီ .. ။
ငရုပ္သီးေတြထည့္ထားတဲ့ မုန္႕လံုးေရေပၚကို စားခဲ့မိရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စေနာက္ခဲ့ပံုေတြ ၊ ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ သၾကၤန္အကမ်ား ၊ က်က္သေရအေပါင္းနဲ႕ ျပည့္စံုစြာ ဥပုသ္သီလယူေနသူမ်ား ….. ဒီပံုရိပ္ေတြကို က်မ သိပ္လြမ္းပါသည္ … ။
နယ္ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕မွာေတာ့ ကားတစ္စီးလာရင္ ငွက္ေပ်ာတံုးေတြ ခ်ထားရင္း ေရအ၀ေလာင္းခဲ့တာေတြ ၊ ျဖတ္သြားသူမ်ားကို ယဥ္ေက်းစြာေလာင္းခဲ့တာေတြကို က်မ သတိရမိပါသည္ … ။
သၾကၤန္ဆိုေသာ ေ၀ါဟာရမွာ ႏွစ္ေဟာင္းမွ အညစ္အေၾကးမ်ားကုိစြန္႕ပစ္ျပီး ႏွစ္သစ္ကို စိတ္သစ္ ၊ လူသစ္ ရႊင္လန္းစြာျဖင့္ ၾကိဳဆုိၾကျခင္းျဖစ္သည္ … ။ ကုသိုလ္လည္းယူ ၊ ယဥ္ေက်းေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကစားၾကရင္း ျမန္မာတို႕ၾကိဳဆုိေသာ ႏွစ္သစ္သၾကၤန္မွာ ရက္ထူးရက္ျမတ္လလည္း ျဖစ္သည္ .. ။




ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ေလး ဆင္းသက္လာပံုက ပုဂံေခတ္ကျဖစ္သည္ .. ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဆင္းသက္လာေသာ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ကို ယေန႕ထိ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက ႏွစ္သက္စြာ ဆင္ႏႊဲေနျဖစ္သည္ .. ။ ျပည္နယ္အလိုက္ ၊ တိုင္းအလိုက္ က်င္းပပံုၾကျခင္း မတူညီၾကေသာ္လည္း ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲသူမ်ားအားလံုးက ၾကည္ႏူးၾကစျမဲ .. ။
တူညီ၀တ္စံုမ်ား ၊ ပိေတာက္ပန္းခက္မ်ား ေ၀ဆာေအာင ္ပန္ထားေသာ လွပ်ိဳျဖဴမ်ားက စည္းခ်က္ညီညီ ယိမ္းႏြဲ႕ကေနပံုမ်ားကလည္း သၾကၤန္ပံုရိပ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္ … ။ ယခင္အခ်ိန္မ်ားက သၾကၤန္ပြဲေတာ္သည္ ယဥ္ေက်းသည္ .. ။ ေငြဖလားတြင္ သေျပခက္ ၊ နံ႕သာရနံ႕မ်ားျဖင့္ ပက္ဖ်န္းၾကသည္ .. ။ ေနာက္ပိုင္း သၾကၤန္ယဥ္ေက်းမႈမွာ ေခတ္က ပ်က္လာသည္ … ။ ကုိယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ရိုင္းစိုင္းစြာ ဆက္ဆံလာၾကသည္ … ။ ယဥ္ေက်းမႈကို ေမ့ေလ်ာ့လာၾကသည္ ။ ႏွမခ်င္း မစာမနာ ေျပာသူမ်ားကို ေတြ႕ရခ်ိန္မွာ လြန္စြာစိတ္ပ်က္မိသည္ …. ။
မီးသတ္ပိုက္မ်ားျဖင့္ မိန္းကေလးမ်ား ခါးကိုေရြးထိုးပက္ၾကသူမ်ားကို စိတ္ပ်က္မိသည္ .. ။ နာေစလိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ျဖစ္လာသည္ မဟုတ္ .. ။ ဒါကို နားလည္သေဘာေပါက္ဖုိ႕လည္း လိုအပ္သည္ … ။

ေခတ္ဆိုသည္မွာ တသြင္သြင္စီးဆင္းေနေသာ စမ္းေခ်ာင္းႏွင့္တူသည္ … ။ ေခတ္အလိုက္ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈမ်ားကို လင္းကိုယ္တိုင္လည္း လက္ခံသလို ႏွစ္သက္သည္ .. ။ ဒါေပမယ့္ အရွက္အေၾကာက္ရွိဖုိ႕အတြက္လည္း မေမ့သင့္ေပ … ။ မိမိႏွစ္သက္ေသာ ဒီဇိုင္းသစ္မ်ား ၊ ခပ္ဆန္းဆန္းပံုစံမ်ား ၊ လက္ျပတ္ ၊ အဟိုက္ ၊ စကပ္တုိတို … အစရွိသည္မ်ားကို အျခားအခ်ိန္တြင္ ၾကိဳက္သလို ၀တ္စားႏိုင္သည္ … ။ အားလံုးယဥ္ေက်းစြာ ကစားၾကရမည့္ ႏွစ္သစ္သၾကၤန္အခ်ိန္ခါတြင္ေတာ့ ကုိယ္လံုးေကာက္ေၾကာင္းကို ထင္ရွားစြာ ျမင္ႏိုင္မည့္ အ၀တ္ပါးမ်ား ၊ စကပ္တိုတိုမ်ားကို မ၀တ္ဆင္သင့္ေပ .. ။ ဘီယာေသာက္ေသာ မိန္းကေလးမ်ားကို ျမင္ရခ်ိန္မွာ က်မ ရင္နာမိသည္ … ။ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားဟုတ္ပါေလစဟု ရင္ထဲမွာ ေတြးမိသည္ … ။





ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားတြင္ရွိသူမ်ားက သၾကၤန္ေရာက္လ်င္ ကားျဖင့္လည္ပတ္ၾကသည္ … ။ ေရစုိလည္းခံ ၊ မိမိအတြက္လည္း လံုျခံဳေသာ တီရွပ္မ်ား ၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္မ်ား ၊ လက္ရွည္အက်ီမ်ားကိုသာ လံုလံုျခံဳျခံဳ၀တ္ဆင္ျပီး ေရပက္ခံထြက္ၾကလ်င္ ျမင္ရသူလည္းေကာင္း ၊ မိမိအတြက္လည္း အိေျႏၵမပ်က္ေပ .. ။ အခ်ိန္ေနရာေဒသကိုလိုက္ျပီး ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ား ေနတတ္ပါေစဟု က်မ ဆႏၵျပဳမိသည္ … ။
တခ်ိန္က သၾကၤန္ပြဲေတာ္ဟု ဆိုလိုက္တာႏွင့္ အားလံုးက အျပိဳင္အဆိုင္ က်င္းပၾကရင္း စည္ကားသိုက္ျမိဳက္လွသည္ .. ။ က်မ ၉တန္း ၊ ၁၀တန္းအခ်ိန္က သၾကၤန္မတိုင္ခင္ ၁၀ရက္ ေရျဖတ္သည္ .. ။ က်မတို႕ေနေသာ ရပ္ကြက္က တိုက္ခန္းမ်ားသာရွိေသာ ေနရပ္ျဖစ္သည ္ . ။ ဂ်ိဳးျဖဴေရကိုျဖတ္လိုက္ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ေနထိုင္ေသာက္သံုးၾကေတာ့မလည္းဆုိတာ ဘဘဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတို႕ဘက္က ကုိယ္ခ်င္းစာသင့္ပါတယ္ .. ။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ျမန္မာတို႕ ရိုးရာပြဲေတာ္ေတြကိုလည္း စည္ကားသိုက္ျမိဳက္စြာ မဆင္ႏႊဲႏိုင္ၾက ။ အလွဴအတန္းေတြလည္း က်ဲပါးျပီး ယဥ္ေက်းမႈေတြလည္း ပ်က္စီးယိုယြင္းလာသည္။ ေခတ္အလိုက္ၾကိဳးစားေနထိုင္ၾကရင္း မိမိရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈအစစ္ကိုလည္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ လိုအပ္ပါသည္ .. ။ “ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလား ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားမွ ေနာက္ကႏြားလား ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္မည္”ဟု လူၾကီးသူမေတြ ဆုိၾကတဲ့အတိုင္း ေခါင္းေဆာင္က အေရွ႕က မဟုတ္တာေတြခ်ည္း လုပ္ျပေနရင္ အေနာက္ကလိုက္တဲ့သူအားလံုး မည္မွ်မွန္ကန္ပါေစ ၊ စိတ္ဓါတ္မ်ား ယိုယြင္းပ်က္စီးလာမည္သာ … ။
အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းမႈေၾကာင့္ အက်ပ္အတည္းမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ျမန္မာမ်ားမွာ ႏွစ္သစ္ေရာက္လ်င္ ယခင္အခ်ိန္ကလို လြတ္လပ္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမရွိႏိုင္ၾက .. ။ ရိုင္းစိုင္းစြာေျပာဆိုၾက ၊ အမူးလြန္ျပီး ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနေသာ လူငယ္တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ကို အခ်ိဳ႕မွာလည္း ေၾကာက္ရြံ႕စြာ လည္ခ်င္တိုင္း မလည္ရ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္လာသည္ … ။
ႏွစ္ဆန္း(၁)ရက္ေန႕က အားလံုးအတြက္ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္ျဖစ္သလို ကုသိုလ္ယူရမည့္ အခ်ိန္တစ္ခု … ။ ထိုေန႕မွာ လူၾကီးသူမမ်ားကို ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးျခင္း ၊ ေျခသည္းလက္သည္းညွပ္ေပးျခင္းျဖင့္ ရပ္ကြက္ထဲမွ လူငယ္မ်ားက ကုသိုလ္ယူၾကသည္ … ။ လြန္စြာယဥ္ေက်းေသာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္ပါသည္ .. ။ ညခင္းအခ်ိန္အခါမွာလည္း ေစတီမ်ားေအာက္ေျခမွာ အတာအိုးငယ္ေလးမ်ား ၊ နံ႕သာတိုင္မ်ား ၊ ဆီမီးမ်ားျဖင့္ က်က္သေရအေပါင္းျပည့္စံုျပီး သပၸါယ္လွသည္ .. ။ ထိုအလွတရားမ်ားျဖင့္ ျပည့္စံုေနေသာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈမွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားျဖင့္သာ ထိုက္တန္လွသည္ .. ။
ပိေတာက္ရနံ႕တို႕ျဖင့္ သင္းပ်ံ႕ေနေသာ ႏွစ္ဦးအခ်ိန္အခါမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း သုခမ်ားစြာျဖင့္ ႏွစ္သစ္မွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို စြန္႕ပစ္ကာ ေအးခ်မ္းၾကည္ႏူးၾကပါေစလုိ႕ ဆႏၵျပဳအပ္ပါတယ္ … ။ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွလည္း အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ျပီး လြတ္လပ္ေအးခ်မ္းေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ တည္ရွိေနပါေစလို႕ ဆုေတာင္းမိပါတယ္..။
မဂၤလာအေပါင္းနဲ႕ျပည့္စံုေသာသၾကၤန္ျဖစ္ပါေစ။

Read More...

Friday, April 06, 2007

ျမန္မာစာ ျမန္မာစကား



အခုေနာက္ပိုင္းဆိုရင္ ဘေလာ့ခ္ဂါေတြလည္း မ်ားလာၾကသလို အေရးအသား မတူညီတာေလးေတြ ၊ ဆန္းသစ္တဲ့ အသြင္အျပင္ေလးေတြနဲ႕ ဘေလာ့ခ္ရပ္၀န္းကေတာ့ စည္ကားလာတာကို ၀မ္းသာဖြယ္ေတြ႕ရပါတယ္။

လင္းလက္ကုိယ္တိုင္လည္း မၾကာခဏ တစ္ခါတစ္ေလ စာလံုးေပါင္းေလးေတြ မွားတတ္ပါတယ္။ လင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၁၀တန္းအထိ ေလ့လာထားတာေတာင္မွ အမွားက မကင္းေသးဘူး။ အမွားကို အမွန္ထင္ျပီး ေရးခဲ့တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ လူၾကီးေတြက ေျပာျပရင္း သတိေပးမွပဲ သိရတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။

လင္းရဲ႕ ၀ါသနာနဲ႕ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို အျပည့္အ၀အားေပးကူညီတဲ့ “သူ”က မၾကာေသးခင္ကပဲ လင္းကို စာအုပ္တစ္အုပ္ လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ သတ္ပံဳေတြ ၊ အသံုးအႏႈန္းေတြ မွားတတ္တာကို ဟာသေလးေတြနဲ႕ ျပန္ျပင္ေပးထားတဲ့ “ျမန္မာစာ ျမန္မာစကား”ဆုိေသာ စာအုပ္ပါ။ သူအျမတ္တႏိုးသိမ္းထားတဲ့ စာအုပ္ကို လက္၀ယ္ထိ ေသခ်ာေပးတာနဲ႕ လင္းလည္း အမ်ားၾကီး၀မ္းသာမိသလုိ ရိုရိုေသေသသိမ္းထားျဖစ္တယ္။ တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ့ လက္၀ယ္ထားသင့္တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ပါ။ စာအုပ္ရျပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာပဲ PDF File နဲ႕ ဆိုဒ္တစ္ခုမွာ ဒီစာအုပ္ကုိ ထပ္ေတြ႕ေတာ့ ပို၀မ္းသာမိျပီး မိတ္ေဆြေမာင္ႏွမေတြကို ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။

မိခင္ဘာသာစကားကို မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႕ ေသခ်ာေရးသားၾကရေအာင္ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ေရ။

Download From Mediafire

Read More...

Fashion Image ( Chit Thu Thot )

Download With PDF File

ဒီစာမူကုိ ဘယ္အခ်ိန္ကေရးလိုက္ခဲ့မွန္းေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး ။ လစဥ္လတိုင္း မဂၢဇင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၀ယ္ေလ့ရွိတဲ့ က်မ မေန႕က ထံုးစံတိုင္း ပန္နီဆူးလားမွာ ဧပရယ္လ္အတြက္ စာအုပ္ေတြသြား၀ယ္ရင္း ကားေပၚမွာ စာမ်က္ႏွာေတြ ေလွ်ာက္ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ ကုိယ့္နာမည္ကုိယ္ျမင္မွ ငါေရာဟုတ္ရဲ႕လားဆိုျပီး စာကို အစအဆံဳးျပန္ဖတ္လိုက္ရေသးတယ္။ ဖတ္ျပီးမွ အ့့ံၾသမိတယ္။ ဒီစာမူကို ပုိ႕ေပးရမလားဆိုျပီး ခ်တ္တင္မွာ အမတစ္ေယာက္က သူၾကိဳက္လို႕ေမးတာနဲ႕ ပို႕ေလဆိုျပီး သူ႕ကုိခြင့္ျပဳခဲ့တာ မထင္မွတ္ဘဲ ဒီလိုေတြ႕လိုက္ရတာ အံ့ၾသခဲ့မိပါတယ္။

က်မေရးတဲ့စာေတြနဲ႕ပတ္သတ္ က်မကို နားလည္ေပးခဲ့သူ မရွိသေလာက္ရွားတဲ့အထဲမွ က်မ ျဖစ္ခ်င္တာ ၊ လုပ္ခ်င္တာ ၊ အရာအားလံုးကို နားလည္လက္ခံခဲ့ျပီး အေႏြးေထြးဆံုး ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႕ အနားမွာအတူရွိေနေပးတဲ့ “သူ႕”ကို ပထမဆံုး ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

မပ်က္မကြက္ အားေပးၾကတဲ့ မိတ္ေဆြေမာင္ႏွမမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

စာဘယ္လိုစေရးျဖစ္လည္းဆုိေတာ့ ခံစားခ်က္ေတြ မ်ားတာရယ္ ၊ စာေရး ၀ါသနာ ေတာ္ေတာ္ပါတာရယ္။ ဒီအခ်က္ (၂)ခုေၾကာင့္ ေရးျဖစ္သြားခဲ့တယ္။

ဖန္တီးမႈအႏုပညာစာေတြလိုပဲ ၾကည့္ေပးၾကပါ ေဘာ္ဒါတို႕ေရ။


Download File

Read More...

၈ေလးလံုးမွတ္တမ္းပံုမ်ား

ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတို႕ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားခဲ့ရတဲ့ ၈၈ခုႏွစ္ အေရးအခင္းၾကီးမွာ က်မက လူေတာင္မျဖစ္ေသးေတာ့ သက္ဆိုင္တဲ့ ဓါတ္ပံုေတြ ၊ သတင္းမွတ္တမ္းေတြကိုပဲ ဖတ္ျပီး ေလ့လာရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္မၾကံဳခဲ့ရသူေတာင္ သတင္းမွတ္တမ္းေတြၾကည့္ျပီး စူးရွတဲ့ ေ၀ဒနာတစ္ခ်ိဳ႕ ရင္ထဲမွာျဖစ္ေပၚမိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ပစ္ခတ္ျခင္းေတြျပဳခဲ့တဲ့ စစ္သားေတြကို ဘယ္လိုအသဲႏွလံုးေတြမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားၾကပါလိမ့္လို႕ တစ္ခါတစ္ေလ က်မစဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ မိမိနဲ႕ တစ္ေျမတည္းေန ၊ တစ္ေရတည္းေသာက္တဲ့ ေသြးခ်င္းေမာင္ႏွမေတြအျဖစ္ မျမင္ဘဲ ဘယ္လိုခြန္အား ၊ ဘယ္လိုႏွလံုးသားေတြနဲ႕ ရက္ရက္စက္စက္သတ္ခဲ့ၾကလည္း ေတြးမရခဲ့ပါဘူး။







ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အျပစ္မဲ့ကေလးငယ္မ်ားကို ႏွလံုးသားမဲ့စြာနဲ႕ ဒီလိုပဲသတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတာ အံ့ဖြယ္ပါပဲ စစ္အာဏာရွင္ .. .


မိမိရဲ႕ဆႏၵကိုေဖာ္ထုတ္ျပသမိရင္ အမိေျမကိုကာကြယ္ပါတယ္ဆိုေသာ နအဖလက္ေအာက္ခံ စစ္တပ္က ျပည္သူကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ေနပံု … ။




ကုိယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းကို သတ္ျဖတ္ဖို႕ အဆင္သင့္ရွိေနတဲ့ နအဖစစ္သားမ်ား


တပ္မေတာ္နဲ႕ျပည္သူထိပ္တိုက္ေတြ႕ေတာ့ အသဲႏွလံုးမဲ့စြာ ဒီလိုျပဳမူသတဲ့လား

Read More...

ေဒၚသန္းေအးေရးသားေသာ “စု”ႏွင့္မိတ္ဆက္ျခင္း



ေဒၚသန္းေအး ပညာေတာ္သင္အျဖစ္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံသို႕ေရာက္ရွိေနစဥ္ ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ သူမသည္ ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ မိတ္ေဆြျဖစ္လာျပီး ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးသူျဖစ္သည္။ ေဒၚသန္းေအးကို ထုိေခတ္က အဆိုေတာ္ “ဘိလပ္ျပန္သန္း”ဟု လူသိမ်ားခဲ့သည္။ ဆရာမအျဖစ္ ၊ အသံလႊင့္သူအျဖစ္ ၊ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီးေသာအခါတြင္ ကမာၻကုလသမဂၢ ပထမဦးဆံုး အမႈထမ္းေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးျဖစ္လာသည္။ ကုလသမဂၢတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ႏွစ္ၾကာ အမႈထမ္းျပီးေနာက္ အျငိမ္းစားယူကာ ယခုအခါ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။

ေဒၚသန္းေအးေျပာေသာ “စု”

စၾတာစ္ေဘာက္ျမိဳ႕ ၁၂ႏိုင္ငံပါ၀င္ေသာ ဥေရာပပါလီမန္သည္ ၁၉၉၁ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ေန႕တြင္ တည္ျငိမ္သိကၡာရွိေသာ အထူးစည္းေ၀းပြဲက်င္းပကာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚမႈအတြက္ ၁၉၉၁ခုႏွစ္ ဆာခါေရာ့(Sakharov) ဆုကို ခ်ီးျမွင့္လိုက္သည္။ ယခင္ႏွစ္မ်ားက ေတာင္အာဖရိကမွ နယ္ဆင္မန္ဒဲလား ( Nelson Mandela ) ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုမွ အနာတိုလီမာခ်န္ကို (Anatoly Marchenko) ႏ်င့္ ခ်က္ကိုဆလိုဗက္ကီးယားႏိုင္ငံမွ အလက္ဇႏၵားဒုဗ္ခ်က္ (Alexander Dubcek) တို႕အား အလားတူဂုဏ္ျပဳခဲ့သည္။ ပါလီမန္ဥကၠျဖစ္သူ ဘာရြင္ခရက္(စ္)ပို ( Baron Crespo ) က ခန္႕ညားထယ္၀ါေသာ စပိန္ဘာသာစကားႏွင့္ ျမြက္ၾကားလိုက္ေသာ ေၾကျငာခ်က္ကို က်မတို႕ နားၾကပ္မ်ားထဲမွ ဘာသာျပန္က အဂၤလိပ္ဘာသာစကားႏွင့္ ျပန္ေျပာလိုက္သည္မွာ က်ေနာ္တို႕သည္ ဆုကို ရဲရင့္ေသာ အာရွသူတစ္ဦးအား ခ်ီးျမွင့္လိုက္ပါသည္။ အမ်ိဳးသမီးအမည္သည္ လြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အၾကမ္းမဖက္ေသာနည္းႏွင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္းတို႕ႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ်ပင္ျဖစ္ပါသည္။ မိန္႕ခြန္းအျပီးတြင္ ဥကၠၾကီးသည္ အခမ္းအနားစင္ျမင့္ေပၚ ဖခင္ႏွင့္အတူထို္င္ေနေသာ ကင္မ္(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သားငယ္ ေမာင္ထိန္လင္း)အား ဆုလက္မွတ္ကို အပ္ႏွင္းလိုက္ျခင္းျဖင့္ တိုေတာင္းေသာ္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္အတိျဖစ္ေသာ အခမ္းအနားကို နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါသည္။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားက “စု”ဟု ေခၚေလ့ရွိေသာ သူမသည္ကား ဆုကို ကိုယ္တိုင္လာေရာက္ လက္မခံႏိုင္ရွာပါ ။ သူသည္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ အက်ဥ္းက်ခံတစ္ဦးအေနႏွင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕အထိန္းသိမ္းခံဘ၀ကို ရင္ဆိုင္လ်က္ရွိပါသည္။

ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းႏွင့္ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးျမွင့္ျခင္းတို႕ကို ျဖစ္ေပၚလာေစခဲ့ေသာ စု၏ဘ၀လမ္းေၾကာင္းကို စဥ္းစားသံုးသပ္ရင္း က်မကိုယ္က်မေမးခြန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးထုတ္ေနမိပါသည္။ “ဒါေတြဟာ ဘယ္လိုကဘယ္လို ျဖစ္ေပၚခဲ့တာပါလိမ့္ ၊ ဒီလိုအေျခအေနဆိုးေတြ ၊ ဖိစီးခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြကို ခံႏိုင္စြမ္းေပးတဲ့ ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ရဲ႕ အရင္းအျမစ္ဟာ ဘာပါလိမ့္ ။ ဘယ္ကမ်ား ထြက္ေပၚလာပါလိမ့္ ။ ဘယ္ေလာက္ ၾကာဦးမယ္မသိေအာင္ ဆက္လက္ထိ္န္းသိမ္းခံေနရဦးမွာနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးဇတ္ကြင္းထဲ သူမစြမ္းေဆာင္ခဲ့သမွ်ကို စစ္အစိုးရက တမင္တကာတိုက္ဖ်က္ေနတာေတြကို သူမဘယ္လိုမ်ားျမင္ပါလိမ့္” ။ သူမသည္ ထိုဇတ္ကြင္းထဲသို႕ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေရးပါတီတစ္ရပ္ တည္ေထာင္စဥ္က ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ သူမအား ဖမ္းဆီးလိုက္ျပီး ၁၀လခန္႕အၾကာတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ၁၉၉၀ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ထုိပါတီက အျပတ္အသတ္အႏိုင္ရခဲ့ပါသည္။

က်မ၏အထင္အျမင္အရ ၊ စု၏အႏိုင္မခံ အရံႈးမေပးစိတ္ဓါတ္ႏွင့္ အမ်ားႏွင့္မတူ တမူထူးေသာ သေဘာသဘာ၀တို႕၏ ခိုင္ျမဲေသာဇစ္ျမစ္သည္ ေမ့ေပ်ာက္၍မရႏိုင္ေသာ သူမ၏ဖခင္ ဗိုလ္္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သတိရတမ္းတဖြယ္ရာ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ သူမ၏ထူးျခားေသာမိခင္ ေဒၚခင္ၾကည္၏ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈတို႕ပင္ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ဘ၀ဇတ္လမ္းသည္ ျမန္မာ့သမိုင္း တစိတ္တပိုင္းျဖစ္ အမ်ားကသိျပီး ၊ မွတ္တမ္းတင္ျပီး ျဖစ္ပါသည္။ ျဗိတိသွ်လက္ေအာက္ခံ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႕ ဂ်ပန္တပ္မေတာ္ႏွင့္အတူ ေရွ႕ဦးမွခ်ီတက္မည့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဂ်ပန္တုိ႕ထံမွ စစ္ပညာသင္ၾကားခဲ့ပံု ၊ ဂ်ပန္တို႕လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ ေနခဲ့ရေသာ္ အတုအေယာင္လြတ္လပ္ေရးကာလ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရန္ ၀င္ေရာက္လာေသာ မဟာမိတ္တပ္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ပံု ၊ ေနာက္ဆံုးစစ္ျပီးေခတ္လံုး၀လြတ္လပ္ေရး ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ျဗိတိသွ်တို႕ လိုက္ေလ်ာရသည္အထိ အပတ္တကုတ္ၾကိဳးပမ္းလႈပ္ရွားခဲ့ပံု စသည္တို႕ကို စာေရးဆရာအမ်ားက အေသးစိတ္ေရးသားတင္ျပျပီး ျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚခင္ၾကည္အတၱဳပၸတၱိကုိမူ ေစ့ေစ့ငွငွမွတ္တမ္းတင္ထားျခင္း မရွိပါ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ေတြ႕ဆံုမႈ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ပတ္သတ္ က်မသတိရေနေသာ အခ်က္အခ်ိဳ႕မွာ အထူးေအာက္ေမ့လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးကိစၥမ်ားကို အတၱလီအစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကုိ ေခါင္းေဆာင္ကာ ဗိုလ္ခ်ဳုပ္တက္ေရာက္လာေသာ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွာ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ အဆိုးဆံုးေဆာင္းကာလ ရာသီဒဏ္ကို အလူးအလဲခံေနရခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ လန္ဒန္ျမဳိ႕လယ္ ႏွင္းစိုင္ႏွင္းခဲမ်ားသည္ ရွင္းလင္း မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ထူထပ္စြာပံုေနျပီး ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ တည္းခိုရာ ေဒၚခ်က္(စ္)တာဟိုတယ္ (Dorchester Hotel) သြားလမ္းကိုပင္ ပိတ္ဆို႕လုမတတ္ျဖစ္ေနပါသည္။ စစ္ျပီးစေခတ္ ျခိဳးျခံစြာေနထိုင္ေရးစနစ္သည္ အားလံုးအေပၚ သက္ေရာက္မႈ၇ွိသျဖင့္ ျမန္မာမ်ားလည္း အျခားလန္ဒန္တြင္ ေနထိုင္သူအမ်ားနည္းတူ ေန႕စဥ္နာရီေပါင္းမ်ားစြာ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားျဖတ္ေတာက္ခံရသည့္ဒုကၡကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး ရင္ဆိုင္ေနၾကရပါသည္။ ဟိုတယ္ခန္းမ်ားတြင္ မီးေသြးမီး ၊ ထင္းမီးတို႕ႏွင့္ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနေသာ မီးလင္းဖိုၾကီးမ်ား မရွိပါ။ ေသးငယ္ေသာ ဓါတ္မီးလင္းမီးဖိုေလးမ်ားသာ ရွိပါသည္။ အေနရအထိုင္ရ မသက္သာလွေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႏွင္ စိတ္ဓါတ္တက္ၾကြျခင္းတို႕ ျမင့္မားေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ လန္ဒန္ရွိ ျမန္မာမ်ားအားလံုးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုႏိုင္ရန္ ဂရုတစိုက္စီစဥ္ခဲ့. လန္ဒန္ရွိ ျမန္မာမ်ားဆုိသည္မွာ ပညာသင္ေနသူမ်ား ၊ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနထိုင္ေနသူမ်ား ၊ ခရီးသြားရင္းလာရင္း ခဏတျဖဳတ္ရပ္နားေနသူမ်ားႏွင့္ က်မကဲ့သို႕ ခပ္ၾကာၾကာ အလည္အပတ္ ေရာက္ေနေသာဧည့္သည္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ စိုဟိုရပ္ကြက္(Soho) ရွိ ျမန္မာထမင္းဆိုင္တဆိုင္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အားဂုဏ္ျပဳသည့္ ဧည့္ခံပြဲက်င္းပၾကပါသည္။ အေတာ္အတန္ျပည့္က်ပ္ေနေသာ ဧည့္ပရိတ္သတ္ကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကားေျပာျပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က က်မတို႕တဦးခ်င္းႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာ စကားေျပာပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ရနံ႕သင္းေသာ ဂုဏ္သတင္းမ်ား က်မတို႕ထံ ေရာက္ခဲ့သည္မွာ အတန္ၾကာပါျပီ ။ လူအမ်ား အသိမွတ္ျပဳရေသာ သူ၏အရွိန္အ၀ါ ၊ ေတာက္ေျပာင္လွေသာ သူ၏တည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္မႈ ၊ အတိုက္အခံမ်ားအား ကိုင္တြယ္ရာတြင္ လိမၼာပါးနပ္ပံု ၊ ဂ်ပန္ေခတ္အတြင္းက ဂ်ပန္မ်ားႏွင့္ စစ္ျပီးခါနီးႏွင့္ စစ္ျပီးေခတ္ အဂၤလိပ္မ်ားအပါအ၀င္ ၊ သူႏွင့္ဆက္ဆံလုပ္ကိုင္ရသူမ်ားႏွင့္ အဆင့္အျမင့္ဆံုး အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေလးစားျခင္းကုိရယူႏိုင္ပံု ၊ သူလိုလားသည့္ လြတ္လပ္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားအား အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္သည့္ အဆင့္တိုင္ေအာင ္ျမန္မာႏိုင္ငံကို သယ္ေဆာင္လာခဲ့ေသာ သူ၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားစသည့္ ကိစၥအေပါင္းကုိ အားလံုးသိႏွင့္ၾကျပီး ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ိဳးသားသူရဲေကာင္းၾကီးသည္ က်မတို႕တဦးခ်င္းစီ၏ နက္ရိႈင္းေသာ ရိုေသေလးစားမႈကို ရရွိျပီးျဖစ္ပါသည္။ သူ၏ရိုးသား ဟန္ပန္မပါေသာ ခင္မင္မႈသည္ က်မတို႕၏ အသဲႏွလံုးမ်ားကုိပါ သိမ္းၾကံဳးလိုက္ပါေတာ့သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕၀င္မ်ား အလုပ္တာ၀န္မွ အားလပ္ေသာ ညေနမ်ားတြင္ က်မကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႕ တည္းခိုေနေသာ ဟိုတယ္ဧည့္ေဆာင္ ထမင္းစားရန္ ဖိတ္ေခၚေလ့ရွိပါသည္။ ထမင္းစားေသာက္ျပီးေသာအခါ ဓါတ္မီးလင္းဖို ခပ္မွိန္မွိန္ေလးကို ၀ိုင္းရံကာ စစ္မျဖစ္မီက အေၾကာင္းမ်ား ၊ ဂ်ပန္မ်ားထံမွ စစ္ပညာသင္ၾကားစဥ္က အေၾကာင္းမ်ား ၊ အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားႏိုင္ေသာ ပစၥဳပၸန္ကာလအေၾကာင္းမ်ား စသည္တုိ႕ကို ေဆြးေႏြးၾကပါသည္။ စစ္အတြင္း ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းႏွင့္ စစ္ျပီးစကာလ ျဗိတိသွ်အစိုးရက ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို လက္ခံလာေစရန္ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ခဲ့ရပံုအေၾကာင္းတို႕ကုိကား မ်ားစြာေျပာေလ့ေျပာထ မရွိပါ။ အဖြဲ႕တဖြဲ႕လံုးအတြက္ ကုိယ္ေရာစိတ္ပါ သက္သာေစရန္ အပန္းေျဖခ်ိန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ စစ္အတြင္း ကာလတြင္ က်မက နယူးေဒလီရွိ အိႏိၵယျပည္လံုးဆိုင္ရာ အသံလႊင့္ဌာန အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ပါသည္။ ထုိဌာနမွ ဘာသာစကားအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဂ်ပန္မ်ား သိမ္းပိုက္ထားေသာ အာရွနယ္ေျမမ်ားသို႕ အသံလႊင့္ပါသည္။ ထို႕ေနာက္ ဆန္ဖရန္စစၥကို ( San Francisco ) သို႕သြား ယခု ဗြီအိုေအ ( VOA ) ေခၚ ထုိစဥ္အခါက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု စစ္ျပန္ၾကားေရးရံုး အလားအတူအလုပ္မ်ိဳးလုပ္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္မွ ေရာက္လာေသာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ မေတြ႕ရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျပီျဖစ္ ကြဲကြာေနၾကရစဥ္အတြင္း ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္တဲ့ကုန္စင္ေအာင္ ေျပာရန္အခ်ိန္ပင္ မေလာက္ႏိုင္ပါ ။

ထိုဓါတ္မီးလင္းဖို မွိန္မွိန္ေလးကို ၀ိုင္းရံေနၾကသည့္ လူစုထဲပါ၀င္သူမ်ားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ သူ၏ကိုယ္ရံေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕၀င္အခ်ိဳ႕ ၊ ဘီဘီစီအလုပ္လုပ္ေနေသာ ျမန္မာတဦးႏွင့္ ရံဖန္ရံခါ က်မကဲ့သို႕ေသာ ဧည့္သည္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး ၊ ဂ်ပန္ေခတ္ကာလအတြင္းက အမည္ခံအရ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စစ္သံမႈးအျဖစ္ တိုက်ိဳတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္စၾကၤာလည္း ထိုလူစုထဲတြင္ပါ၀င္သည္။ စကားအနည္းငယ္စဲေသာအခ်ိန္မ်ား သူက ဂ်ပန္တြင္ေနစဥ္က တတ္ခဲ့ေသာ အလြမ္းအေဆြးသီခ်င္းမ်ားဆိုျပီး က်မတို႕က ျမန္မာသီခ်င္းမ်ား ဆိုၾကပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ၏မိသားစု ၊ ဇနီးႏွင့္ သားသမီးသံုးေယာက္အေၾကာင္း ၊ အငယ္ဆံုးမွာ မိန္းကေလးျဖစ္ေၾကာင္းတို႕ကို ေျပာေလ့ရွိျပီး တုိ႕အတြက္ လက္ေဆာင္မ်ား၀ယ္ေပးပါဟု က်မကုိေျပာပါသည္။ သို႕ႏွင့္ ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕အလုပ္ကိစၥမ်ား ျပီးစီး လန္ဒန္မွ ျပန္သြားေသာအခါ သူ၏မိသားစု၀င္တဦးခ်င္းစီအတြက္ က်မ၀ယ္ေပးလိုက္ေသာ လက္ေဆာင္မ်ား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ အတူပါသြားပါသည္။ စုအတြက္ အရုပ္ၾကီးတခု ၀ယ္ေပးလိုက္ပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေသာအခါ ထိုအရုပ္ၾကီးကို စုက မပ်က္မဆီး ေကာင္းမြန္စြာ ထိန္းသိမ္းထားလ်က္ ရွိေသးသည္ကို ေတြ႕ရက်မ ေက်နပ္အံအားသင့္ရပါသည္။

ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ မျပန္မီရက္အနည္းငယ္အလုိတြင္ မိမိတို႕ျပီးစီးလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ ကိစၥအ၀၀ႏွင့္ ပတ္သတ္ ဘီဘီစီျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္မွ အသံလႊင့္ရန္ စာတမ္းတေစာင္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပင္ဆင္ထားပါသည္။ အသံလႊင့္မည့္ေန႕တြင္ က်မတို႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္သူ၏ကုိယ္ရံေတာ္တို႕အား ဘီဘီစီစားေသာက္ဆိုင္ဆံုျပီး ေန႕လယ္စာ အတူစားရန္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေန႕လယ္စာ စားပြဲမွာ အားရေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ မဟုတ္ခဲ့ပါ ။ ထမင္းစားစားပြဲသည္ ဆိတ္ျငိမ္ေနျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏မ်က္ႏွာမွာ ျခိမ္းေတာ့မည့္ မိုးကဲ့သို႕ အံု႕မိႈင္းေန၏။ ဘီဘီစီ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ဌာနမႈးျဖစ္သူ (အဂၤလိပ္အမ်ိဳးသားတဦး)က အဂၤလိပ္လို ဘာသာျပန္ထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႕ခြန္း၏ အစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ႕ကုိ ျဖတ္ေတာက္ျပင္ဆင္ခဲ့ျပီး မူရင္းျမန္မာစာတမ္းကိုလည္း အလားတူျပင္ဆင္မည္ဟု အၾကပ္ကိုင္ေနပါသည္။ ဘီဘီစီမွ ထုတ္လြင့္ေသာ မိန္႕ခြန္းမ်ားပါ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္ ထားရွိေသာစည္းမ်ဥ္းကန္႕သတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီရန္ျဖစ္သည္ဟု ရွင္းလင္းျပပါသည္။ အျဖတ္အေတာက္မ်ားကို လက္ခံလိုက္ရမည္ေလာ ၊ အသံလႊင့္အစီအစဥ္ကိုပဲ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရမည္ေလာႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွာ စိတ္ဒြိဟျဖစ္ေန၏ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ မိသားစုအတြက္ လက္ေဆာင္မ်ားယူလာေသာ က်မက စားေသာက္ခန္းသို႕ အနည္းငယ္အေရာက္ေနာက္က်ပါသည္။ က်မေရာက္သြားျပီးေနာက္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္းတင္းမာမႈႏွင့္ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕မႈမ်ား ေလ်ာ့ပါးသြားကာ ေန႕လယ္စာစားပြဲ စတင္ပါေတာ့သည္။ ထုိ႕ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားမ်ားထံ အသံလႊင့္အစီရန္ခံရန္ ထြက္သြားပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ၾကိဳတင္အသိေပးျခင္း မရွိဘဲႏွင့္ သူ၏စာတမ္းကုိ မျပဳလုပ္သင့္သည္ဟု သူယူဆေသာ တည္းျဖတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ မည္မွ်မေက်နပ္မႏွစ္ျမိဳ႕ျဖစ္ရေၾကာင္းကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းၾကီး သိသာေစခဲ့၏။ သည္ကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏အသြင္တပံု။

ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕တဖြဲ႕၏ အလုပ္လည္းျပီးဆံုး ျပန္ခ်ိန္လည္းနီးလာေလျပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား ဧည့္ခံၾကည့္ရႈခဲ့ေသာ အဂၤလိပ္မ်ားႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားအတြက္ ဧည့္ခံပြဲၾကီး က်င္းပပါသည္။ ဧည့္ပရိတ္သတ္မ်ားလည္း အေတာ္မ်ားပါသည္။ ျဗိတိသွ်ပါလီမန္အမတ္မ်ား ၊ ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕၏ အလုပ္ကိစၥအ၀၀ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေစရန္ တာ၀န္ယူခဲ့ေသာ အဆင့္ျမင့္အရာရွိၾကီးမ်ား ၊ သတင္းစာအယ္ဒီတာမ်ား ၊ သတင္းေထာက္မ်ား ၊ စာေရးဆရာမ်ား ၊ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္၏ အနာဂတ္တြင္ စိတ္၀င္စားၾကသူမ်ားႏွင့္ လာေရာက္ႏိုင္ေသာ ျမန္မာမွန္သမွ်တို႕ အသီးသီးပါ၀င္ၾကပါသည္။ ဧည့္ခံပြဲမတိုင္မီညက ဗိုလ္ခ်ဳပ္က က်မကို ဧည့္ခံပြဲ သီခ်င္းဆုိရန္ ေျပာပါသည္။ က်မက လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ ဟုတ္မည္မထင္ဟုေျပာကာ ျငင္းခဲ့၏။ ဧည့္ခံပြဲေန႕ ဂ်ပန္မ်ား၀င္လာသည္အထိ ျမန္မာျပည္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရာရွိအျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့ေသာ အဂၤလိပ္မိတ္ေဆြေဟာင္း တေယာက္ထံ က်မအလည္သြားခဲ့၏။ သူ၏အိမ္ရွိရာအရပ္မွ လန္ဒန္သို႕ အျပန္ခရီးမွာ ေႏွးေကြးလွ က်မႏွင့္အတူပါလာေသာ မိတ္ေဆြမွာ ဧည့္ခံပြဲအေရာက္ေနာက္က်မည္စိုးကာ ရင္တမမျဖစ္ေန၏။ ဧည့္ခံပြဲမမွီလိုက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႕ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးေတြ႕ရမည့္ အခြင့္အေရးလြတ္ထြက္သြားမည္ထင္က က်မတို႕ ပူပန္ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ကမန္းကတန္းအ၀တ္အစားလဲျပီး ေရာက္သြားေသာအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေစာင့္ေနပါသည္။ အခ်မ္းေျပမုန္႕အနည္းငယ္ စားေသာက္ျပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က က်မကို စင္ျမင့္ေလးေပၚတင္ထားေသာ စႏၵယားရွိရာသို႕ေခၚသြားျပီး “ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလး တေယာက္က သီခ်င္းဆိုဧည့္ခံမည္”ဟု ပရိတ္သတ္အား ေၾကျငာလိုက္ပါသည္။ က်မလည္း သီခ်င္းဆုိရပါေတာ့သည္။ ထုိညက ဆိုခဲ့ေသာသီခ်င္းမ်ားမွာ အဂၤလိပ္သီခ်င္းတပုဒ္ ၊ ျပင္သစ္သီခ်င္းတပုဒ္ႏွင့္ ျမန္မာသီခ်င္းတပုဒ္တို႕ ျဖစ္ပါသည္။ ယခု ျပန္လည္ေတြးၾကည့္ေသာအခါ ေနာက္ဆံုးတပုဒ္ကိုသာ ဆုိခဲ့သင့္သည္ဟု က်မထင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ထိုသီခ်င္းကို ျမန္မာမ်ားကသာ နားလည္ႏွစ္သက္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသီခ်င္းမွာ က်မတို႕အားလံုးသိၾကေသာ လိႈင္ထိပ္ေခါင္တင္၏ “စိန္ျခဴးၾကာေညာင္” ေဘာလယ္ျဖစ္ပါသည္။ ပရိတ္သတ္က ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာစြာ ၾသဘာေပးၾကပါသည္။ ထို႕ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က က်မကို စင္ျမင့္ေပၚမွ ဆင္းရန္လာေခၚျပီး က်မ၏အဆိုကို သူမည္မွ်သေဘာက်ႏွစ္သက္ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။

ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ အထူးေလယဥ္ႏွင့္ လန္ဒန္ျမိဳ႕ေျမာက္ပိုင္းရွိ စစ္ဖက္ဆုိင္ရာ ေလဆိပ္မွ ထြက္ခြာသြားခ်ိန္ တတိုင္းျပည္လံုး ႏွင္းစိုင္ႏွင္းခဲမ်ားႏွင့္ ဖံုးလႊမ္းထားဆဲျဖစ္ပါသည္။ ႏႈတ္ဆက္ရန္ အဆင့္ျမင့္အဂၤလိပ္အရာရွိမ်ား အဖြဲ႕ၾကီးတဖြဲ႕ ေရာက္ေနပါသည္ ။ က်မတို႕ျမန္မာအခ်ိဳ႕လည္း ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္အတူ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနသည့္ မီးလင္းဖိုၾကီး၏ အပူရွိန္ႏွင့္ ေႏြးေနေသာ ဧည့္ၾကိဳခမ္းမၾကီး သြားေရာက္စုေ၀းပါသည္။ က်မတို႕အားလံုး ၀ိုင္းထိုင္စကားေျပာၾကပါသည္ ။ ခဏၾကာေသာအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အဂၤလိပ္မ်ားအၾကားမွ ထလာျပီး က်မတို႕ႏွင့္ စကားေျပာပါသည္ ။ က်မကုိျပံဳးျပီး “က်ေနာ္တို႕နဲ႕ ဗမာျပည္ကို လိုက္ခဲ့ပါလား”ဟု ေျပာပါသည္။ ထို႕ေနာက္ က်မတို႕အေပါင္းေဖာ္တစု ႏွင္းခဲမ်ားအၾကားရပ္ျပီး ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ေလယာဥ္ရွိရာသို႕ ေလွ်ာက္ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားသည္ကို ေငးေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း လက္မ်ားေ၀ွ႕ရမ္းႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။ ေဆာင္းေန႕ကေလး၏ လြမ္းဖြယ္အသြင္ႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ခြဲခြာရျခင္း ၊ အထးသျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ခြဲခြာရျခင္းတုိ႕ေၾကာင့္ က်မတို႕တေတြ ၀မ္းနည္းတသသျဖစ္ေနမိပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခမ်ာ တိုေတာင္းလွေသာ ဘ၀သက္တမ္းေလးမွ်သာ က်န္ေတာ့သည္ကုိကား က်မတို႕ မည္ကဲ့သို႕မွ် မမွန္းဆမိခဲ့ၾကပါ.။

ဆက္ရန္ ………..



Read More...