သူတစ္ပါးနာမည္အလြဲသံုးစားယူျခင္း

က်မေလာေလာဆယ္ ခရစ္စမတ္ဆိုေတာ့ ခရစ္စမတ္ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္ၾကား ျမဳပ္ေနတာ မနက္ကမွ အသိေတြဖုန္းဆက္ေတာ့ ၾကားလိုက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးအံ့ၾသသြားတယ္။

က်မနာမည္သံုးျပီး က်မလူရင္းေတြရဲ႕ ဘေလာ့ခ္စီေဗာက္စ္ေတြမွာ မိုက္ရိုင္းစြာသြားဆဲဆိုထားၾကသတဲ့။ အခ်ိဳ႕ကလည္း က်မနဲ႕တအားမခင္ေတာ့ က်မထင္ျပီး ျပန္ေျပာၾကသတဲ့။ က်မအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိသူမ်ားကေတာ့ က်မ မဟုတ္မွန္း တန္းကနဲသေဘာေပါက္ၾကတယ္။ က်မ ရီခ်င္တာေပါ့။ အဲဒီလို က်မနာမည္ကိုလိုက္ဖ်က္ေနသူရင္ထဲမွာ က်မနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ဘယ္ေလာက္မ်ား ပူေလာင္ေနၾကလည္း။ က်မအေပၚ အျငိဳးေတြ ၊ အမုန္းေတြ စုပံုထားတာ သိပ္ပင္ပန္းေနမွာပါ။ က်မကေတာ့ ေအးေဆးပါ။ ဘာမွ မျဖစ္သြားပါဘူး။ က်မနာမည္ၾကီးနဲ႕ သူမ်ားကုိသြားတက္ဆဲထားလည္း က်မျပံဳးေနတာ မပ်က္သြားဘူးေလ။ အကုသိုလ္ပြားေနတဲ့ သူတို႕ကိုပဲ သနားမိပါတယ္။ blog comments ေတြေပးရင္လည္း က်မ ကိုယ့္အေကာင့္ကို ေလာ့အင္၀င္ျပီးမွ ေပးေလ့ရွိတာေတာ့ ေျပာေနဖို႕လိုမွာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ နာမည္ဆိုတာ လက္ကေရးလိုက္ရင္ ျဖစ္လာတာပဲ။ ဒီလူ ဟုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလားဆုိတာ ၾကည့္တာနဲ႕သိပါတယ္။

က်မလုပ္ခဲ့တဲ့အရာေတြအားလံုးမွာ က်မယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုက ျပည္သူေတြအားလံုးဆႏၵနဲ႕ ထပ္တူျဖစ္သလို ေကာင္းေသာအရာတစ္ခုကို မွ်တစြာေထာက္ခံထားျခင္းအျဖစ္ စာေတြေရးခဲ့တာ အမွားယြင္းတစ္ခုမွ မလုပ္ဘူးဆိုတာ လံုး၀စိတ္ခ်ပါတယ္။ က်မသင္ယူရမည့္ အသိပညာဗဟုသုတပိုင္း ၊ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ လက္ရွိအေျခအေနေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္။ က်မသိတာ ျမဴတစ္ပြင့္ေလာက္ပဲရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီျမဴတစ္ပြင့္ကိုေတာင္ ဒီေလာက္ဆတ္ဆတ္ခါနာေနၾကတာ လက္တစ္ဆုပ္ေလာက္ဆုိ အိမ္ထိ လာသတ္မလားေတာင္ မသိဘူး။

ရည္ရြယ္ခ်က္ ပန္းတိုင္ျခင္း မတူတဲ့ ဆန္႕က်င္ဘက္လူသားေတြ ဘယ္အရာက ပိုအျမင့္ျမတ္ဆံုးလည္း သိခ်င္ရင္ သက္ေသေတြအားလံုးနဲ႕တကြ မွ်တစြာ ယွဥ္ျပိဳင္ရမွာပါ။ အခုလိုမ်ိဳး သူတစ္ပါး နာမည္သံုးျပီး အမ်ားစာဖတ္သူမ်ား အထင္လြဲေအာင္ လိုက္လုပ္ေနတဲ့လုပ္ရပ္က ေတာ္ေတာ္ေလး ေအာက္တန္းက်ပါတယ္။ အဲဒီလို လိုက္လုပ္သူအေနနဲ႕ ကိုယ္ဘယ္သူဆုိတာ အမ်ားမသိေပမယ့္ ကိုယ့္အဆင့္အတန္း ၊ အက်င့္စာရိတၱကို တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္ငဲ့ၾကည့္ပါလားရွင္။ ကိုယ္ဘာလုပ္ေနလည္းဆုိတာ ဘုရားသိတယ္။ ကိုယ္ေစာင့္နတ္သိတယ္။ ေနာက္ဆံဳး ကိုယ့္လိပ္ျပာသိတယ္။ ကိုယ့္လိပ္ျပာေရာ ကိုယ္လံဳရဲ႕လားလို႕။ အခုလို လိုက္ျပီးနာမည္ဖ်က္ေနတာ ဘယ္သူလည္းဆိုတာ က်မသိပါတယ္။ က်မေတာ့ စကားထဲ ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး။

မမေမဓါ၀ီက သူ႕ခံစားခ်က္ကို အမွန္အတိုင္းေရးတယ္။ ကိုေမ်ာက္၇ေကာင္က သူတို႕အျမင္ အေတြးေတြကို ေဖာ္ျပတယ္။ ေမာင္ေလးသက္ႏိုင္က သူ႕ခံစားခ်က္နဲ႕အမွန္တရားကို ေပၚလြင္ေအာင္ ရွင္းလင္းေအာင္ ေရးတယ္။ ျမန္မာဘလူးအကိုၾကီးက လက္ရွိအေျခအေနေတြကို တစ္ခါတစ္ရံ လူသားခ်င္းစာနာစိတ္နဲ႕ေရးတယ္။ ကေဒါင္းညင္သာက သူ႕အေတြးအေခၚနဲ႕ အႏွစ္သာရေတြကို ေရးတယ္။ ကိုဂ်န္နေရးရွင္းက သူ႕ခံစားမႈနဲ႕ အေတြးအျမင္ကိုေရးတယ္။ ကုိသံလြင္က သူ႕ဘ၀နဲ႕သူ႕စိတ္ခံစားမႈ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြေရးတယ္။ ဒီလိုပဲ လင္းလက္ကလည္း လင္းလက္ခံစားမႈ ၊ အေတြးအျမင္ ၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ၊ ဆႏၵေတြကိုေရးတယ္။ က်မ ဒီစာေတြကို ေရးခ်င္ခဲ့တာ ရင္ထဲမွာကိန္းေအာင္းေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ လင္းလက္ ေရးဖို႕ အြန္လိုင္းမွာ ေနရာ ရွာမေတြ႕ခဲ့ဘူး။ ဖုိရမ္ေတြမွာ မေတာ္တဆ စကားခဏခဏ မွားလို႕ေတာင္ အက္ဒမင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႕ က်မျပႆနာေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ျမန္မာဆိုဒ္ေတြမွာ ဖိုရမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရးရင္း ေမာ္ဒရိတ္တာနဲ႕လည္း စကားမ်ားရ ၊ အက္ဒမင္ကလည္း သတိေပးနဲ႕ ဘယ္သူ႕႕ကို စိတ္ပ်က္ရမွန္း မသိေအာင္ စိတ္ပ်က္ခဲ့ရဖူးတယ္။ က်မ သတင္းဌာနေတြကို ေဆာင္းပါးအျဖစ္ေရးပို႕ဖို႕အတြက္ကလည္း က်မကုိယ္က်မ ဗဟုသုတနည္းေသးတယ္လုိ႕ သတ္မွတ္ထားတဲ့အတြက္ ဘယ္ျပိဳင္ပြဲကိုမွ မ၀င္ခဲ့ေသးဘူး။ က်မလိုခ်င္တာက က်မ ရင္ထဲျဖစ္တည္တာကို ဖြင့္ဟဖို႕အတြက္ပါပဲ။ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္လို႕ ၊ လူသိေအာင္လို႕ ေလွ်ာက္ေရးခ်င္သူ မဟုတ္တဲ့အတြက္ က်မအတြက္က ဘယ္ေနရာေရးေရး အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဘေလာ့ခ္ဆိုတာနဲ႕ စတင္မိတ္ဆက္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာဘေလာ့ခ္ဂါေတြနည္းေသးသလို က်မလည္း ဘယ္သူနဲ႕မွ မသိပါဘူး။ က်မေရးခ်င္တာကို ေနာက္မဆုတ္ဘဲဆက္ေရးရင္း မိတ္ေဆြေတြတိုးပြားလာတယ္။ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကို အြန္လိုင္းေပၚမွာတင္သိလာရတယ္။ က်မ ဘေလာ့ခ္ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြကို က်မ အမ်ားၾကီးရင္ဆုိင္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ က်မလူရင္းအခ်ိဳ႕နဲ႕ေတာင္ ကြဲရတဲ့အထိပါ။ လူသစ္ေတြတိုးသလို လူေဟာင္းေတြလည္း ေလ်ာ့သြားတာေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါ။ က်မ boyfriend နဲ႕ေတာင္ ဘိုင္ဘိုင္လုပ္ရတဲ့အထိပါ။ က်မကလည္း နအဖလုပ္ရပ္ေတြကို အရိုးထဲမွာ စြဲေနေအာင္ ခါးသက္ေနေအာင္ မုန္းေတာ့ လူသာေပ်ာက္သြားမယ္ မုန္းတာက မေပ်ာက္ေတာ့ ဒါေတြမလုပ္နဲ႕ မိဘေတာင္ တားခြင့္မရွိခဲ့ပါဘူး။

က်မ စီေဗာက္စ္မွာ စကားရွည္ရင္ သိပ္မေျပာပါဘူး။ က်မ ဒီေနရာကေန ကုိသံလြင္ကိုေျပာခ်င္တာေလး တစ္ခုရွိပါတယ္။ စကားေျပာဆို ခင္မင္ခဲ့တဲ့သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ က်မစိတ္ဓါတ္ ၊ က်မ အေျပာအဆို ၊ က်မအက်င့္ကို ေကာင္းေကာင္းသိတဲ့ အကိုတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ စီေဗာက္စ္မွာ ဒီလိုစကားေတြကို က်မေျပာသလား မေျပာသလားဆိုတာ တန္းကနဲ သေဘာေပါက္သင့္ပါတယ္။ က်မလို႕ ထင္ျပီး ျပန္ေျပာတဲ့ စကား၁ခြန္းကို ေတာ္ေတာ္ေလးမၾကိဳက္ပါဘူး။ “နာမည္နဲ႕လင့္ခ္”ဆိုတာ ဘယ္သူမဆို ရိုက္ထည့္လို႕ရတဲ့ အရာတစ္ခုဆုိတာ ေမ့ေနသေလာ။ က်မက ေနရာတိုင္း လိုက္ျပီးေျပာတတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြ မ်က္ႏွာလႊဲပါမ်ားေတာ့ အခြင့္ေကာင္းယူတာ ခဏခဏၾကံဳရပါတယ္။ က်မကို လာမေမးမခ်င္း မေျဖတဲ့ ေမးခြန္းေတြလည္းရွိပါတယ္။ က်မက နအဖနဲ႕ ပတ္သတ္ရင္သာ က်မေရးတဲ့ စာအခ်ိဳ႕ျပင္းခ်င္ျပင္းမယ္။ က်မက စစ္ဗိုလ္ စစ္သားေတြကိုလည္း မဆဲသလို ဘယ္လူစားမ်ိဳးကုိမွ ဆဲေလ့မရွိပါဘူး။ က်မတို႕က ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြပါ။ သူမ်ား အရိုးကိုက္တိုင္း လိုက္မကိုက္တတ္တဲ့ လူစစ္စစ္ပါ။

ျမန္မာလူမ်ိဳးျပည္သူလူထုမွာ ေရးတဲ့စာေတြ ၊ ခံစားမႈေတြ ၊ အေတြ႕အၾကံဳေတြသာ မတူခ်င္ မတူမယ္။ ရည္ရြယ္ရာ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္က အတူတူပါပဲ။ အားလံုးက လြတ္လပ္တရားမွ်တေသာ ဒီမုိကေရစီ တန္းတူအခြင့္ေရး စနစ္ကို လိုလားေနခ်ိန္မွာ လမ္းေၾကာင္းတူသူေတြကို ေလးစားသလို ဆိတ္ဆိတ္ေနသူေတြကို မွန္ေနရင္ ေလးစားပါတယ္။

ပလန္းနက္ေျမက ျမန္မာယူစာေပါင္း အမ်ားဆံုးတည္ရွိတဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ။ အဲဒီေနရာကို သြားတိုင္း က်မ စိတ္ထဲေအးျမရပါတယ္။ သူတို႕ေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံကလူေတြ မ်ားသလို က်မလိုခ်င္တဲ့ အခ်က္လက္ေတြကိုလည္း လိုလိုလားလား ေျပာျပေလ့ရွိပါတယ္။ အခက္ခဲေတြကိုလည္း ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။ က်မက နအဖ အသိုင္း၀ိုင္းနဲ႕ ၂ဖက္ခြလူစားေတြကလြဲရင္ က်န္ေသာသူမ်ားကို တစ္ေျမတည္းေမာင္ႏွမေတြအျဖစ္ ေလးစားခ်စ္ခင္ပါတယ္။

Read More...

Collapse...

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ႏွင့္မိုက္ကယ္အဲရစ္

အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီေရးတဲ့စာေတြကို ၆လေလာက္ လက္လႊတ္ထားမလို႕ပဲ။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဖိုင္နယ္မွာ စာေတြမႏိုင္မနင္းျဖစ္မွာေၾကာက္တာလည္းပါသလို အိမ္က လိုခ်င္တာ မလုပ္ေပးႏိုင္မွာလည္း ပါပါတယ္။ က်မရဲ႕ part time အျဖစ္ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္တဲ့ ဒီစာေပအခ်ိန္ေတြက full timeနီးပါး ျဖစ္ေနေတာ့ ခဏတာ ခြဲခြာမလို႕ပါပဲ။ သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္(၁၀)အတြက္ေတာင္ က်မစာေရးျဖစ္ခ်င္မွ ေရးျဖစ္မယ္။ က်မ management အပိုင္းကို သၾကၤန္မွာ စာေမးပြဲေျဖရမွာဆိုေတာ့ အားလံဳးကအခ်ိန္ကြက္တိျဖစ္ေနတယ္။ ရတဲ့အခ်ိန္ထဲကေန က်မ မေရးျဖစ္ေသးတဲ့ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားေရးေပးလိုက္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အေမကိုပုတ္ခတ္တဲ့သူမ်ားအတြက္ က်မျပန္္လည္တံု႕ျပန္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကျပင္းေနေတာ့ ေရးျဖစ္သြားတာပါပဲ။ က်မက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အသဲႏွလံုးထဲက ေလးစားရလြန္းသူအျဖစ္ ခ်စ္ခင္တဲ့အတြက္ သူမကိုထိခိုက္ေျပာဆိုရင္ အမွန္ဘက္ကေန မဆိုင္းမငံ့ ျပန္လည္ေခ်ပတတ္ပါတယ္။ က်မအေမရင္းကိုခ်စ္သလိုမ်ိဳး သူမကိုလည္း က်မရဲ႕ အေမလို ခ်စ္တဲ့အတြက္ သူမနဲ႕ပတ္သတ္တိုင္း အမွန္တရားတိုင္းကို ထိခိုက္လာရင္ မငံု႕ခံတတ္ခဲ့ပါ။

၁) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ႏွင့္မိုက္ကယ္အဲရစ္

မိန္းမတစ္ေယာက္က အခ်ိန္တန္ရင္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကိုယူရမွာျဖစ္သလို ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကလည္း အခ်ိန္တန္ရင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုယူရတယ္ဆုိတာ သိပ္ဆန္းၾကယ္လွတဲ့ ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ အေရးၾကီးတာ ကိုယ္ယူတဲ့သူက လူမ်ိဳးျခား ၊ ဘာသာျခားျဖစ္ေနရင္ သူနဲ႕ကုိယ္ ဘယ္လိုညွိႏိႈင္းသြားၾကမလည္း။ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈေတြကို မပစ္ပယ္ရရင္ ၊ သူလည္း နားလည္ေပးရင္ ဒီအိမ္ေထာင္ေရးကို ဘာမွေဘးလူက ၀င္ရံႈ႕ခ်ေနဖို႕မလိုဘူး။ လူမ်ိဳးျခားကိုယူထားတာနဲ႕ ျပည့္စံုတဲ့ အရည္အခ်င္း ၊ အေတြးအေခၚေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘူးလို႕ ဘယ္ဘုရားကေဟာထားခဲ့လည္း။ ေဘးမွ ေျပလည္ေနတဲ့ ကိစၥကိုလာရံႈ႕ခ်တယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာတာကေတာ့ လာရံႈ႕ခ်သူေတြက မနာလို၀န္တိုျခင္းရွိေနလုိ႕ (သို႕မဟုတ္) ေတာ္လြန္းေနတဲ့အရည္အခ်င္းေတြကို မျပိဳင္ႏိုင္လုိ႕ပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ႏိုင္ငံအေရးကို ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ အေမရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥကို ေျပာေနတယ္ဆုိတာ ဘာနဲ႕တူလည္းဆုိေတာ့ အိမ္သာတက္ဖို႕ အိမ္သာေပၚေျခလွမ္းေနတဲ့သူကို ထမင္းစားေကာင္းရဲ႕လားလို႕ ေမးေနတဲ့ ငအေတြနဲ႕တူပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မိုက္ကယ္အဲရစ္ကို ယူျပီးခ်ိန္မွာ သူမျမတ္ႏိုးတဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈေတြ ၊ ထံုးလမ္းစဥ္လာေတြကို ပစ္ပယ္ခဲ့လို႕လား။ သူမက အျမဲတမ္း ျမန္မာ၀တ္စံုကို ဆင္ျမန္းျပီး သူမကို ျမင္ကတည္းက လြန္စြာက်က္သေရရွိတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႕မျငင္းပါနဲ႕။ အေမကို ၀င္ရိုက္ဖို႕ အထက္က အမိ္န္႕အတို္င္းၾကိဳးစားတဲ့ ဗိုလ္မႈးမိန္းမေတြေတာင္ အေမအရွိန္အ၀ါေၾကာင့္ ရိုက္လုိ႕ရခဲ့လို႕လား။ ခင္ဗ်ားက ေမြးတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႕သမီးေတြ ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြအပါအ၀င္ က်ဴပ္တို႕အားလံုးလည္း ဘယ္တုန္းကမ်ား ျမန္မာ၀တ္စံုကို အခ်ိန္ျပည့္ဆင္ျမန္းနို္င္လို႕လည္း။ ရိုးရာ၀တ္စံုကိုအျမဲ၀တ္ျပီး အျဖဴေတြနဲ႕ေပါင္း ျမန္မာျပည္ကို ဆန္႕က်င္ေနတယ္လို႕လည္း လာစြပ္စြဲဖို႕မၾကိဳးစားပါနဲ႕။ ျမန္မာျပည္အတြက္ အေမက သူမကိုယ္က်ိဳးနဲ႕ဘ၀ကို စြန္႕လႊတ္ျပီး ၾကိဳးစားေပးေနတာကိုမွ မေထာက္ထားဘဲ ဆဲေနတဲ့ စစ္သားေတြက ကိုယ့္အေမႏွလံုးသားကို ဓါးနဲ႕ျပန္ထိုးေနတဲ့ ငမိုက္ေတြနဲ႕တူပါတယ္။

အခ်ိဳ႕ျမန္မာမိန္းမေတြက အျဖဴေကာင္ေတြနဲ႕ ျဖစ္ခ်င္တိုင္ းျဖစ္ျပီးရင္ အေမစုကို လက္ညိဳးထိုးျပတယ္။ ဥပမာ လန္ဒန္က ေရႊမမေပါ့။ နရင္း၂ခ်က္ေလာက္တီးပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ အေမစုက သူမေယာက်္ားကို တရား၀င္ယူထားသလို သူမေယာက်္ားကပါ ပါဌိကို ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအတိုင္း ၾကိဳးစားေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ဦးပါ။ ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ ရြစိထိုးျပီးကဲေနတဲ့သူေတြ ဆီနဲ႕ေရလိုကြာျခားတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို သြားယွဥ္ေနတာ ရီစရာပဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျမန္မာျပည္အက်ိဳးကိုမငဲ့ဘဲ သူမဘာသာ သူမဘ၀အတြက္ ၾကိဳးစားေနမယ္ဆိုရင္ အခုအခ်ိန္မွာ သူမက သိပ္ကုိထူးခၽြန္တဲ့ ယူအင္က ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနမွာပါ။ သူမက သူမဘ၀ကို စြန္႕လႊတ္ျပီး ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္ မိန္းမတစ္ေယာက္အင္အားနဲ႕ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားေနတာကို ခင္ဗ်ားက မိုက္ရိုင္းစြာ ရံႈ႕ခ်ေနမယ္ဆို၇င္ မိတ္ေဆြ ေသခ်ာတာေတာ့ ခင္ဗ်ား brain wash လုပ္သင့္ျပီ။

ျမန္မာမင္းအဆက္ဆက္ကို ျပန္ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ေတာ္တဲ့ သူရဲေကာင္းဆိုရင္ ျမန္မာမင္းေတြက သတ္ပစ္ပါတယ္။ က်န္စစ္သားကို လွန္နဲ႕ထိုးေတာ့ လွန္က ၾကိဳးကိုထိျပီး လြတ္ေျမာက္သြားတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြက သာဓကပါ။ ယေန႕ ကမာၻေပၚမွာ တိုးတက္ထူးခၽြန္လြန္းေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြကိုၾကည့္ၾကည့္ပါ။ သူတို႕က သူတို႕ႏိုင္ငံသားရယ္မွ မဟုတ္ဘူး။ အျခားႏိုင္ငံကေန တအားေတာ္တဲ့သူေတြလာရင္ လခေကာင္းေကာင္းေပး ၊ စည္းစိမ္ေတြေပး ၊ ရာထူးေတြေပးျပီး သူတို႕ႏိုင္ငံမွာပဲထားေစပါတယ္။ ဒါက သူတို႕က သူတုိ႕ႏိုင္ငံအတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းပါ။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ေတာ္တဲ့ေကာင္ဆိုသတ္လို႕ရရင္သတ္ပစ္ၾကတယ္။ သတ္မရရင္ အမႈဆင္ျပီး ဖမ္းထားတယ္။

နိဂံုးေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လူမ်ိဳးျခားကိုယူခဲ့ေပမယ့္ ဘာသာေျပာင္းျခင္း ၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကိုပစ္ပယ္ျခင္းေတြ မရွိခဲ့သလို သူမက ႏိုင္ငံအတြက္အေကာင္းဆံုးဖက္ကေန ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ေနျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ သူမကိုအျပစ္တင္စရာ ၊ ကဲ့ရဲ႕စရာမလိုပါ။ လူမ်ိဳးျခားေတြနဲ႕ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြအေနနဲ႕လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေရွ႕ကေန တင္ေျပာျခင္းေတြ ရပ္ဆိုင္းသင့္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မိုက္ရိုင္းစြာဆဲတဲ့ စစ္သားေတြအေနနဲ႕လည္း တစ္ေန႕ေန႕မွာ ဒီဘက္သာေတာ့ဒီဘက္ကပ္ ၊ ဟိုဘက္သာေတာ့ဟိုဘက္ကပ္လုပ္မယ္လို႕ေတာ့ စိတ္မကူးပါနဲ႕။ ကုိယ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထက္ ပိုထူးခၽြန္ေနမွသာ သူမလုပ္ရပ္ေတြကို မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းေ၀ဖန္ျပီး ရံႈ႕ခ်ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားပါ။ ဘာမဟုတ္တဲ့လိုင္းေပၚမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အသလြတ္စြတ္ေအာ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရူးေထာင္ကိုသာ ဂၽြမ္းျပန္ျပီးလစ္ေပေတာ့မိတ္ေဆြ။

၂) စိတ္ဓါတ္ႏွင့္လုပ္ရပ္

အခ်ိဳ႕သူမ်ားရဲ႕ေျပာၾကားခ်က္ပါ။ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကေန အထက္ဆင့္ထိ တကယ္လုပ္ႏိုင္ေတြသူကုိမွ စကားေျပာခ်င္တယ္လို႕ေျပာခ်င္သူေတြပါ။ မိတ္ေဆြတို႕ေျပာတာ မမွားပါဘူး။ မိတ္ေဆြတို႕က စာေရးသူေတြကိုဆိုရင္ အထင္မၾကီးဘူး။ စာတစ္ေစာင္ ေပတစ္လႊာထက္ နအဖကို ဗံုးက်ဲသူကို ပိုေလးစားမယ္ဆိုတာေတာ့ က်မလည္းအတူတူပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘူး အာပလာေတြပါဆုိျပီး အခ်ိဳ႕က သိပ္အထင္ေသးၾကတယ္။ မိတ္ေဆြ ဘာေၾကာင့္လည္း သိခ်င္ရင္ကုိယ္တိုင္ ေလ့လာပါ။ လက္ဖက္ရည္မွာ ထိုင္ျပီး ဘယ္သူမွအထင္မၾကီးဘူးကြ ေအာ္ေနရင္ေတာ့ ဆင္ကန္းေတာတိုးနဲ႕ တူေနပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳး၁၀ေယာက္ေပါင္းရင္ အေတြးအေခၚ၁၀မ်ိဳးထြက္လာတယ္။ ဒီလိုပါပဲ ဘယ္ေနရာမွာမဆို သြားရာလမ္းေၾကာင္းျခင္းမတူၾကေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ေတြကေတာ့ အားလံဳးအတူတူပါပဲ။ အခ်ိန္ေတြက ေျပာင္းလာခဲ့ျပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က လြတ္လပ္ေရးကုိ တိုက္ခဲ့တုန္းက ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဆိုတာ အဓိကေနရာကေန ပါ၀င္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တပ္မေတာ္က တကယ့္ မွန္ကန္ေလးစားရတဲ့ တပ္မေတာ္အစစ္ပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္ကိုခုတံုးလုပ္ျပီး ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ မိုက္မဲေနတဲ့ လူတစ္စုေၾကာင့္ အကုန္လံုးက ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ေျခတစ္လွမ္း ေနာက္ေရာက္ေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ကို ဘယ္လိုလူေတြကသာ ျပန္လည္ေခ်မႈန္းမွာလည္းဆုိတာ ေလးေလးနက္နက္ ေတြးရမယ့္အဆင့္ေရာက္ေနပါတယ္။ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ဘယ္သူေတြက လုပ္ေပးမွာလည္း။ စိတ္ဓါတ္ျပင္းထန္ျပီး စြန္႕လႊတ္ႏိုင္သူအေရအတြက္က ျပန္လွည့္ၾကည့္ေနရသူ အေရအတြက္ေလာက္ မမ်ားဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ အသားထဲကေလာက္ထြက္ေတြကလည္း တိုးတက္ေျပာင္းလဲေရးကို ေႏွာင့္ေႏွးေစပါတယ္။ ေသခ်ာစဥ္းစားမယ္ဆို၇င္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႕ဆိုတာ စိန္ေခၚပြဲတစ္ရပ္လိုျဖစ္ေနတယ္။ အခ်ိန္ကိုအရင္းျပဳျပီး လုပ္ႏိုင္မယ္လို႕လည္း ယံုၾကည္ထားတယ္။ ဒီယခုအခ်ိန္မွာမွ က်ဴပ္တို႕ခင္ဗ်ားတို႕မလုပ္ျဖစ္ရင္ ေနာင္တစ္သက္ သားစဥ္ေျမးဆက္ အကုန္လံုး ဒုကၡေရာက္ၾကရမွာပဲ။

၃) က်မေျပာခ်င္ေသာအေၾကာင္းတရား

ဒီတစ္ခါေျပာမွာက က်မ လြတ္လပ္စြာေျပာခြင့္ေပးထားတဲ့ ခ်တ္ေဗာက္စ္က အမည္မသိသူမ်ားရဲ႕ စကားပါ။ `လင္းလက္ၾကယ္စင္ကိုအျမင္မွန္ရေစခ်င္တယ္´ဆိုေသာစကားေတြအတြက္ တစ္ခုေလာက္ ေမးပါရေစ။ ဘယ္ဟာကို အျမင္မွန္ေစခ်င္တာလည္း။ ျပင္ေပးဖို႕မလိုပါဘူး။ ကုိယ္က မွန္တာလြန္ေနလို႕ တစ္ဖက္ကမ္းေရာက္ေနတာကို ဘာကုိမ်ားျပင္ေပးမလည္း။ အခ်ိဳ႕ကေျပာတယ္ `လင္းလက္ရိုင္းတယ္´။ ဒီစကားကို သက္ႏိုင္ဘေလာ့ခ္မွာလည္း ေရးထားျပီးသားပါ။ ဘိုးေတာ္ဘုရားဦးေအာင္ေဇယ်ေခတ္ကေန ယေန႕ျမန္မာေခတ္သစ္စကားေတြအထိ အကုန္လံဳးက်ဳပ္ေျပာတတ္ပါတယ္။ နအဖအေၾကာင္းနဲ႕ ပတ္သတ္ရင္ေတာ့ သတင္းေၾကျငာသလို `ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားအားလံုး ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဖမ္းဆီးထားျခင္း´ေအာ္သလုိမ်ိဳးေတာ့ မေရးတာအမွန္ပဲ။ က်ဴပ္ေျပာခဲ့ျပီးျပီပဲ။ မေကာင္းတဲ့ပေထြးကို ပေထြးလိုပဲ ေခၚမယ္လို႕။ အေမေနာက္ေယာက်္ားလို႕ လွလွေလးမေရးဘူး။ စာဖတ္သူမ်ားကို က်မ မေလးစားဘူးလို႕ အခ်ိဳ႕က လႊင့္ျပန္တယ္။ အမွန္ခံုမွာထိုင္ေနတဲ့သူက ေနရာတိုင္းမွာ လိုက္မေျပာဘူးဆုိတာေတာ့ ရွင္တုိ႕ မေမ့ပါနဲ႕။ က်မက က်မစာေတြအားလ့ုးကို ဖတ္သူေတြကိုလည္း ေလးစားတယ္။ ေ၀ဖန္သူကိုလည္း ေလးစားတယ္။ မိုက္ရိုင္းသူကုိေတာ့ ကန္ေတာ့ဆြမ္း။ က်မလိုခ်င္တာက စူးရွတဲ့စကားလံုးေတြနဲ႕ အမွန္တရားကို ရင္ထဲနင့္ေအာင္ ခံစားေစခ်င္တယ္။ ခံစားခ်က္ကေန အားမာန္ဆိုတာ ျဖစ္တာပါ။ ခံစားမႈမျဖစ္၇င္ ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ တိုက္ပံုနဲ႕ပုဆိုး၀တ္ ၊ ခါးမွာဟမ္းဖုန္းေလးခ်ိတ္ျပီး စကားကိုလွလွေလးေျပာ မိုက္ရိုင္းယုတ္မာတဲ့ လူစားမ်ိဳးထက္စာရင္ အမွန္ကိုျပင္းျပင္းရွရွေျပာတဲ့ ဂ်စ္ကန္ကန္လူစားမ်ဳိးကို က်မ ပိုအထင္ၾကီးပါတယ္။ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕လြန္းစြာနဲ႕ နားထဲခ်ိဳအီေနေအာင္လည္း ေျပာတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဘေလာ့ခ္က romantic အေၾကာင္းေျပာေနတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ တန္ရာတန္ေၾကးကိုပဲ ေရးေနတာပါ။ က်မကို ပါစင္နယ္အရ မုန္းသူေတြက `အမိယုတ္ေတာ့ႏႈတ္ၾကမ္း´တယ္လို႕ တက္ေျပာတယ္။ ဟားတိုက္ရီလိုက္ခ်င္တယ္။

က်မျပည္ပေရာက္လာခ်ိန္ ၊ ေနာက္ နအဖနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ အသိုင္း၀ိုင္းနဲ႕ဆက္ဆံျပီးခ်ိန္ေတြမွာ သူတို႕စိတ္ဓါတ္နဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ပုိသိလာရတယ္။ သူတို႕ေတြက အမွန္ကိုအမွားနဲ႕တုမရဘူးဆုိတာ သိျပီးခ်ိန္မွာ အမွန္ဘက္က ရပ္သူေတြကို စိတ္ဓါတ္ေရးရာကေန ထိုးစစ္ဆင္ၾကတယ္။ စိတ္ဓါတ္က်ေအာင္ ၊ စိတ္ရႈပ္ေအာင္ ၊ အမွားေတြ ျဖစ္သြားေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးဒုကၡေပးတယ္။ ဒါက သူတို႕ရဲ႕ ယုတ္မာေသာ လွည့္ကြက္တစ္ခုပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနတုန္းကလည္း ျမန္မာျပည္အေျခအေနကို သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပင္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းၾကီး ပိုသိသြားရတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ျဖစ္အင္အမွန္ေတြကိုလည္း ထင္ထင္ရွားရွားျမင္လာရတယ္။ ယခင္က အမွန္ အမွားခြဲျခားႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကေလးကစားစရာ ျဖစ္သြားတယ္။

လစဥ္လတိုင္း Image magazine ကိုက်မေဆာင္ေလ့ရွိပါတယ္။ ယခု ဒီဇင္ဘာလ ၊ က်မေမြးလမွာေတာ့ က်က္သေရအလြန္တံုးေသာ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုကို က်မဖတ္လိုက္ရတယ္။ image ကို မကိုင္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ က်မစိတ္ပ်က္သြားတယ္။ သူတို႕ကိုေတာ့ အျပစ္တင္လို႕မရပါဘူး။ နအဖ အဖြဲ႕ေတြဘက္က ဒါဆိုဒါပဲသူတို႕လုပ္ရတာကိုး။ မဂၢဇင္းထဲရဲ႕ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုမွာ ကိုသက္၀င္းေအာင္ကို နအဖဘက္က ေဆးေသခ်ာကုသေပးေပမယ့္ ႏွလံုးၾကြက္သားေရာင္ရမ္းေသာ ေရာဂါေၾကာင့္ ႏွလံုးလုပ္ငန္းရပ္ဆိုင္းျပီး ေသဆံုးတယ္ဆိုျပီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲစာမ်က္ႏွာေလးတစ္ခုကို ထည့္သြင္းထားတယ္။ ၾကည့္ရတာ ဘယ္သူမွသတင္းစာမဖတ္ၾကလို႕ မဂၢဇင္းေတြထဲထိပါ လိုက္ေျပာျပေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ေနာက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဦးမင္းကုိႏိုင္တို႕က ဆူပူအံုၾကြမႈေတြကို ဖန္တီးေနေၾကာင္း ၊ နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရေနာက္ကို လိုက္ေနေၾကာင္း ဗီုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္း ရွင္းလင္းထားပါတယ္။ ဖတ္လိုက္ရတာကိုက ေတာ္ေတာ္ေလးအကုသိုလ္မ်ားပါတယ္။ ဦးမင္းကုိႏိုင္တို႕က ေက်ာင္းသားမဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္း နအဖက ေျပာဆိုရာမွ အင္းေလ ဘယ္လိုလုပ္ေက်ာင္းသားျဖစ္ေတာ့မွာလည္း ေက်ာင္းသားဘ၀ကတည္းက အခုခ်ိန္ထိ သူတို႕ကေထာင္ထဲဆြဲသြင္းထားတာပဲ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားတဲ့ ၈၈ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကို အေၾကာင္းမရွိဆြဲဖမ္းျပီး စြပ္စြဲေနတာ အ့့ံပါရဲ႕။ ကိုသက္၀င္းေအာင္ေသဆံုးမႈက သူတုိ႕ သတင္းစာေတြထဲ ဘယ္လိုပဲ လိမ္လိမ္ အာပလာပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ ေဆြးေႏြးတဲ့ဖိုရမ္ေတြမွာ သတင္းစာၾကီးကိုင္ျပီး ေျပာတဲ့လူေတြကို ျမင္ဖူးပါတယ္။ အဲဒီအခါမ်ဳိးဆို အဆံုးထိဆက္မေျပာေတာ့ဘူး စိတ္သိပ္မရွည္လို႕။ ကိုယ့္အေတြးအေခၚ သူ႕အျမင္ဖလွယ္ေနခ်ိန္မွာ ေရးေနတဲ့ပုိ႕စ္ေတြက သတင္းစာၾကီးကိုင္ေျပာေနမွ ဒုကၡ။

က်မေနာက္ဆံုးေျပာလိုတာက က်မက ႏိုင္ငံေရးဆိုတာၾကီးကို သင္ၾကားခ်င္လြန္းလို႕ လုပ္ေနခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်မရည္ရြယ္ခ်က္က မတရားတာကို ခံေနရတဲ့ က်မတို႕အားလံုးအပါအ၀င္ ျပည္သူဘက္ကေန တရားမွ်တမႈနဲ႕ မွန္ကန္ေသာ ဥပေဒ ၊ ေလးစားထိုက္ေသာ အစိုးရတက္လာေအာင္အတြက္ သဲတစ္ပြင့္ေလာက္ လုပ္ေပးခြင့္ရရင္ သဲတစ္ပြင့္ေလာက္ ၊ အုတ္တစ္ခ်ပ္သယ္ခြင့္ရရင္ အုတ္တစ္ခ်ပ္သယ္ျပီး အမွန္ကန္ဆံုးေသာ လမ္းစဥ္စနစ္ ေရာက္ဖို႕အတြက္ ရင္ထဲမွာခိုင္ျမဲေနတဲ့ သစၥာတရားေၾကာင့္ပါပဲ။ က်မအေတြးအေခၚေတြနဲ႕ က်မေရးတဲ့စာေတြ အရည္အခ်င္းေတာ္ေတာ္နိမ့္ခ်င္နိမ့္ေနမွာပါ။ ကေလာင္တံအစုတ္ျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္ေနမွာပါ။ က်မ လက္ေတြ႕လုပ္ေနတဲ့ အရာေတြကလည္း နည္းခ်င္နည္းေနမွာပါ။ အေျခအေနနဲ႕လြဲေနတာနဲ႕ က်မလုပ္ေနတာေတြ အေသးအမႊားေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ က်မရင္ထဲမွာ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵ ၊ လုပ္ခ်င္တဲ့ အရာေတြ အားလံုးနဲ႕ မတရားတာကုိ ဘယ္ေတာ့မွႏႈတ္ပိတ္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေလးေလးနက္နက္ေျပာရင္း ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီရခ်ိန္ထိ ၾကိဳးစားေနသူေတြနဲ႕ လက္တြဲရင္း ခိုင္ျမဲေနမယ္ဆိုတာကို သစၥာျပဳအပ္ပါတယ္။

Read More...

Collapse...

အေမေျပာေသာမိန္႕ခြန္းမ်ား

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၁၉၈၈ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ေျပာခဲ့ေသာ မိန္႕ခြန္းမ်ားကို ျပန္လည္ေပါင္းခ်ဳပ္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ က်မကို ဒီမိန္႕ခြန္းမ်ား ပို႕ေပးခဲ့ေသာ အိုးေ၀မွ ဦးေလးအား ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ရွိပါသည္။ အခ်ိန္ကုန္ခံ ရိုက္ေပးထားေသာ မိန္႕ခြႏ္းမ်ားကို ဖတ္ရင္း အသိမ်ားပြင့္လာပါေစဟု ဆႏၵျပဳအပ္ပါသည္။

Ø က်မတို႕ဟာ က်မတို႕ရဲ႕ႏိုင္ငံထဲမွာ အက်ဥ္းသားျဖစ္ေနရတယ္ဆုိတာ ကမာၻကသိေစခ်င္တယ္။

Ø က်မဒီကေနစျပီးေတာ့ ျပည္သူလူထုနဲ႕ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆက္ဆံပါရေစ။ က်မ ႏိုင္ငံျခားမွာေနခဲ့တယ္ဆိုတာလည္း မွန္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်တယ္ဆိုတာလည္း မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါေလးအတြက္နဲ႕ က်မတိုင္းျပည္အေပၚမွာထားတဲ့ ေမတၱာဟာ ဘယ္လိုမွ က်ဆင္းမသြားႏုိင္ပါဘူး။

Ø ႏိုင္ငံေရးေလာကနဲ႕ ေ၀းေ၀းကင္းကင္း ေနခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေ၀းေ၀းကင္းကင္း ေနခဲ့ခ်င္သားနဲ႕ အခုမွ ဘာျဖစ္လို႕ ဒီအေရးအခင္းမွာ ပါ၀င္ေနသလဲလုိ႕ ေမးစရာရွိပါတယ္။ အဲဒီဟာကေတာ့ ဒီအေရးအခင္းဟာ တတိုင္းျပည္လံုးနဲ႕ဆိုင္တဲ့ အေရးအခင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ က်မမွာလည္း ေဖေဖ့ရဲ႕သမီးလုပ္ေနျပီးေတာ့ ေခါင္းေရွာင္ျပီးေတာ့ ေနလို႕မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီအေရးအခင္းၾကီးဟာ တကယ္ေတာ့ ဒုတိယလြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲၾကီးလို႕ ေခၚရင္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

Ø က်မဟာ က်မအေဖရဲ႕အစဥ္လာအတိုင္း ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲကို ၀င္လုိ႕ႏႊဲခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီမိုကေရစီရဖုိ႕ရန္ ျပည္သူလူထုအားလံုး စည္းလံုးညီညြတ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ညီညြတ္ရန္ ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

Ø လႈပ္ရွားမႈၾကီးကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ ပတ္သတ္လို႕ က်မေျပာစရာေလးေတြ ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားဟာ အင္မတန္မွေတာ္ပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ လက္ရံုးကုိလည္း ျပျပီးပါျပီ။ အခုလည္း ဆက္ျပီးေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ ႏွလံုးရည္ကို ျပမယ္ဆိုတာ က်မယံုၾကည္ပါတယ္။

Ø အစုိးရဆိုတာ ျပည္သူလူထုဆႏၵနဲ႕ ကိုက္ညီမယ့္ တိုင္းျပည္အက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ဖုိ႕ အခ်ိန္ကန္႕သတ္ ေစခိုင္းထားတဲ့ သစၥာအရွိဆံုး ျပည္သူ႕၀န္ထမ္းပဲျဖစ္ရမယ္။

Ø အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ဖုိ႕သက္သက္မွ မဟုတ္ဘဲ။ ၁၈ရက္ စက္တင္ဘာလ စစ္အာဏာ သိမ္းျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ျပန္႕က်ဲသြားတဲ့ ဒီမိုကေရစီအင္အားေတြကို တစုတရံုးတည္းျဖစ္ေအာင္ စုစည္းျပီး ၊ အဲဒီစုစည္းထားတဲ့ အင္အားေတြကို စနစ္တက်ျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းျပီးေတာ့ လြတ္လပ္ျပီး တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပႏိုင္မယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးကို ဖန္တီးေပးဖို႕ပါဘဲ။

Ø ျမန္မာမင္းေတြထဲမွာ က်န္စစ္သားနဲ႕ ဘုရင့္ေနာင္ဟာ သိပ္ခ်ီးက်ဴးဖုိ႕ေကာင္းပါတယ္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ က်န္စစ္သားဆိုရင္ အေနာ္ရထာ ၊ ဘုရင့္ေနာင္ဆိုရင္ တပင္ေရႊထီးကို ပုန္ကန္ျခားနားႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်န္စစ္သားေရာ ဘုရင့္ေနာင္ပါ သစၥာရွိၾကတယ္။ လူေတာ္တေယာက္ ၊ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူတေယာက္ဟာ သစၥာရွိဖို႕သိပ္အေရးၾကီးတယ္။

Ø စစ္ရံႈးျပီးစ ဂ်ပန္ဘုရင္ၾကီးေျပာခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခုရွိပါတယ္။ က်ဳပ္တို႕ဟာ မခံႏိုင္တဲ့ ကိစၥေတြကို ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ လုပ္ရမယ္။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥေတြကို ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိရမယ္တဲ့။ အဲဒီလို က်မတို႕ ျပည္သူလူထုကလည္း ဒုကၡဆင္းရဲခံျပီး ဇြဲရွိရွိ ၊ သတၱိရွိရွိနဲ႕ မျဖစ္မေန ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ဘာမွ မေအာင္ျမင္စရာ မရွိပါဘူး။

Ø အဆိုးဆံုးအစိုးရဆိုတာ ျပည္သူလူထု ရြံရွာမုန္းတီးတဲ့ အစိုးရ ၊ ဒီထက္နဲနဲ ေကာင္းတာက ျပည္သူလူထုက ေၾကာက္တဲ့အစိုးရ ၊ ဒီထက္ပိုျပီး ေကာင္းတာကေတာ့ ျပည္သူလူထုက ခ်ီးမြမ္းတဲ့ အစိုးရ ၊ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ျပည္သူလူထုက ရွိမွန္းေတာင္မသိတဲ့ အစိုးရတဲ့။ က်မတို႕ အိမ္တအိမ္မွာဆိုရင္ အေမလိုေပါ့။ အေမရွိမွန္းေတာင္ သတိမထားမိဘူး။ စားခ်ိန္တန္စားရတယ္။ ၀တ္ခ်ိန္တန္ ၀တ္ရတယ္။ အားလံုးအဆင္သင့္ပဲ။ အဲ့သလိုျဖစ္ေနရမယ္။ နားလည္ထားရမယ္။

Ø ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ အမတ္လုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြဟာ အပင္ပန္း အဆင္းရဲ ခံႏိုင္ရမယ္။ အစြမ္းကုန္ အလုပ္လုပ္ရမယ္။ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ အမ်ားအက်ိဳးကို ပီပီျပင္ျပင္ ေက်ေက်ပြန္ပြန္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရမယ္။

Ø ႏိုင္ငံေရး အသိအျမင္ဆိုတာ လူမႈေရးအသိျမင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဟာ အိမ္နီးခ်င္းတေယာက္ ပီသလို႕ရွိရင္ တေျဖးေျဖးနဲ႕ လူမႈေရးကေန စျပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္းတစ္ေယာက္ ပီသလာမွာဘဲလို႕ က်မျမင္ပါတယ္။

Ø ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆိုတာ လူတိုင္းတေယာက္နဲ႕တေယာက္ ေလးစားတဲ့စနစ္ပါပဲ။

Ø အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ထူေထာင္ခဲ့တာဟာ ျပည္သူလူထု လုိခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ထူေထာင္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူလူထုနဲ႕ က်မတို႕ တစည္းတရံုးထဲ မလုပ္ႏိုင္လို႕ရွိရင္ က်မတို႕အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီးဟာ ဖ်က္ပစ္ဖို႕ပဲရွိေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ အဖြဲ႕၀င္မ်ားဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ သေဘာထားကို နားလည္ရမယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ သေဘာအတိုင္းလုပ္ရမယ္။

Ø လူ႕အခြင့္ေရးဆုိတာ လူတိုင္း လူတိုင္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ ကုိယ္တင္ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ့္ရန္သူမ်ားပင္လ်င္ လူ႕အခြင့္အေရးရွိရမယ္။ အဲဒီေတာ့ တစ္ေန႕ က်မတို႕ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈၾကီး ေအာင္ျမင္သြားတဲ့အခါက်ရင္ ရံႈးတဲ့သူေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕အခြင့္အေရးေတြကို ျပည့္ျပည့္၀၀ခံစားႏိုင္ရမယ္။ ဒါဟာ က်မတို႕ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ တာ၀န္ျဖစ္တယ္။

Ø မက္လံုးေပးျပီးေတာ့ စည္းရံုးမႈမ်ိဳးကို က်မတို႕မလိုခ်င္ဘူး။ ငါတုိ႕ အစိုးရတက္ရင္ ဒါေတြ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စည္းရံုးမႈမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႕။

Ø ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထူေထာင္တဲ့အခါက်ရင္ ေက်ာင္းတိုင္း ၊ ေက်ာင္းတိုင္းမွာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ရွိတဲ့ဘာသာထဲက အနည္းဆံုးဘာသာႏွစ္ရပ္ကို လူတိုင္း လူတိုင္းသင္မယ္။ ဗမာနဲ႕ ရွမ္းျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဗမာနဲ႕ကရင္ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဗမာနဲ႕မြန္ျဖစ္ျဖစ္ သင္သင့္တယ္။

Ø မြန္ ၊ ဗမာ ၊ ကရင္ ၊ ကခ်င္ ၊ ရွမ္း စသည္ျဖင့္ ခြဲျခားျပီးေတာ့ မေတြးပါနဲ႕။ ငါတို႕အားလံုးဟာ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားမ်ား ျဖစ္တယ္ဆိုျပီးေတာ့ စိတ္ထဲမွာထားျပီး အတူတူလုပ္သြားေစခ်င္တယ္။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးအားလံုးရဲ႕ အခြင့္အေရးမ်ားကို က်မတို႕ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေပးခ်င္တယ္။ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ဘာသာေရး ၊ ယဥ္ေက်းမႈ စသည္ျဖင့္ က်မတို႕အားေပးခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ့ အမ်ားအေတြးအေခၚ ၊ အမ်ားယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံၾကီးဟာ ဘယ္သူေတြရဲ႕ အေတြးအေခၚနဲ႕ ၊ ဘယ္သူေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံၾကီးထက္ အမ်ားၾကီးခိုင္ခံ့လာေပမယ့္ အမ်ားၾကီးတိုးတက္ႏိုင္မယ္ ၊ အမ်ားၾကီးလည္း က်မတို႕အတြက္ အဖိုးတန္ႏိုင္မယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။

Ø တခ်ိဳ႕က ခု ဒီမွာတမ်ိဳးေျပာ ၊ ဒီမွာ ဒီဟာ လုပ္မယ္ေျပာ ၊ ခု ဒီမွာ ဟိုဟာလုပ္မယ္ေျပာ ၊ စိတ္ေတြက ေျပာင္းလိုက္ ၊ အေျပာေတြက ေျပာင္းလိုက္ ၊ ဒါေတြကို သူတို႕က ဒါ ႏိုင္ငံေရးပဲလို႕ ေျပာတယ္။ က်မကေတာ့ ဒါ ႏိုင္ငံေရးပဲလို႕ နားမလည္ဘူး။ ဒါ ကလိမ္ကက်စ္ လုပ္တာပဲလို႕ နားလည္တယ္။ ဒီလို ႏိုင္ငံေရးေတြကို က်မတို႕ လက္ခံလို႕မျဖစ္ဘူး။

Ø ႏိုင္ငံေရး ပရိယာယ္ဆိုတာ တကယ္ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကလိမ္ကက်စ္ လုပ္တာခ်ည္းပဲ။ ဒီ နိုင္ငံေရး ပရိယာယ္ဆိုတာလည္း အထင္မၾကီးပါႏွင့္။ ပရိယာယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို က်မ မၾကိဳက္ဘူး။ ကုိယ့္ကို ထိပါးလာရင္လည္း ခံႏိုင္ရည္ရွိရမယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ပဲ လုပ္ပါ။

Ø ေနာက္ တိုင္းျပည္ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ဆိုရင္ ခုကေနစျပီးေတာ့ က်မတို႕ လက္ခံမယ့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ စကားတည္ရမယ္။ စကားမွန္ရမယ္။ အမ်ားသေဘာကို လိုက္နာရမယ္။ အဲဒီလို ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးသာ က်မတို႕လိုခ်င္ပါတယ္။

Ø ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားဟာ လူမ်ားစုၾကီး ျဖစ္ေနလို႕ တိုင္းရင္းသားမ်ားကုိ ေလးစားပါ။ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈကို ေလးစားပါ။ စိတ္၀င္စားၾကပါ။ ေလ့လာၾကပါ။ အဲဒီလို တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ၊ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို ေလ့လာနားလည္မွ က်မတို႕အခ်င္းခ်င္း တကယ့္သေဘာထားတူေတြ အျဖစ္နဲ႕ ရႏိုင္မွာပါ။

Ø တိုင္းျပည္တျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ဟာ ျပည္သူလူထု ေထာက္ခံမႈနဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္တာပဲ ျဖစ္ရမယ္။ လက္နက္အားကိုးနဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာ မျဖစ္သင့္ဘူးဆုိတာ ေမြးကတည္းက က်မတို႕သင္ထားတဲ့ ၊ သိခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာပါပဲ။

Ø မွန္ကန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္မွာ က်မတို႕လိုခ်င္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို က်မတို႕က ေဖာ္ထုတ္ရမယ္။ လိုခ်င္တဲ့ပံုသြင္းရမယ္။ ကုိယ္လိုခ်င္တဲ့ပံု ကုိယ္မသြင္းလို႕ရွိရင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္တဲ့သူမ်ားက တိုင္းျပည္ကို သူတို႕လိုခ်င္တဲ့ပံု သူတို႕သြင္းသြားလိမ့္မယ္။ အဓိပၸါယ္က ဘာျဖစ္မလည္းဆိုေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ၾကီး ျဖစ္သြားမွာပဲ။

Ø ျမန္မာျပည္ၾကီးဟာ ဘာျဖစ္လို႕ ဒီေလာက္ေတာင္မွ လံုးလံုး တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ေနခဲ့ရလည္း။ ဘာျဖစ္လုိ႕ ဒီလိုဆင္းရဲဒုကၡေတြကို ခံခဲ့ရလည္းဆိုတာ က်မစဥ္းစားတယ္။ တခါျပန္ျပီးေတာ့ စဥ္းစားရင္ ျပည္သူလူထုၾကီးက အခ်င္းခ်င္းမညီညြတ္လို႕ဘဲ။

Ø မတရားသျဖင့္ လုပ္တဲ့သူေတြကို မုန္းဖုိ႕ဆိုတာ ကေလးေလးေတြကို သင္ထားရမယ္။ မတရားတဲ့ ကိစၥမွန္သမွ်ကို ကန္႕ကြက္ရမယ္။ မတရားတဲ့ ကိစၥမွန္သမွ်ကို ငါတုိ႕ အသက္ေပးျပီးေတာ့ ခုခံမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ေတြကို ကေလးလူငယ္ေတြထဲမွာ သြင္းထားပါ။ က်မတို႕ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒီလိုစိတ္ေတြေမြးပါ။

Ø ဒီမိုကေရစီအပင္ၾကီးဟာ ရွင္သန္လို႕ရွိရင္ ဒီအပြင့္ေတြ အသီးေတြဟာ က်မတို႕ လူလတ္ပိုင္း ၊ လူၾကီးပိုင္းေတြက ခံစားခ်င္မွ ခံစားရမယ္။ ဒါေပမယ့္ လူငယ္ပိုင္းနဲ႕ ကေလးေလးေတြ ၾကီးလာလို႕ရွိရင္ အသီးအပြင့္ေတြခံစားႏိုင္ရမယ္ဆိုရင္ က်မတို႕ေက်နပ္ပါတယ္။

Ø လူတစ္ေယာက္ဟာ ေမြးလာျပီးေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ကိုယ္လုပ္ျပီးေတာ့ ကိုယ္ပဲစားျပီးေတာ့ ေသသြားျပီဆိုရင္ ဘာလုပ္ေတာ့မွာလည္း။ လူျဖစ္ရက်ိဳးမနပ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ တစ္ကုိယ္ေကာင္း မၾကံၾကပါနဲ႕။ အမ်ားအတြက္လုပ္ၾကပါ။ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္တဲ့သူမ်ားဟာ လူသာေသသြားမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ နာမည္မေသဘူး။

Ø လူငယ္မ်ားရဲ႕ ဘ၀ကိုသာယာပါေစ။ လူငယ္မ်ားရဲ႕ဘ၀ သာယာမွ က်မတို႕ရဲ႕ တိုင္းျပည္ဟာ တိုးတက္မွာပါ။ လူငယ္မ်ားရဲ႕ဘ၀ သာယာေအာင္ ဖန္တီးမေပးႏိုင္ရင္ ေနာက္ေခတ္အဆက္ဆက္ က်မတို႕လူမ်ိဳးမ်ား သာယာမႈရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

Ø အရင္လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲတုန္းကဆိုရင္ လူမ်ိဳးျခားတစ္ေယာက္ကို တိုက္ခဲ့ရတယ္။ လူမ်ိဳးျခားကို တိုက္ရတာထက္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းျပန္ျပီး တိုက္ရတာက အင္မတန္မွ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းပါတယ္။ မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထိုက္တဲ့ကိစၥၾကီးပါ။

Ø တိုင္းျပည္တျပည္မွာ အစိုးရရယ္၊ တပ္မေတာ္ရယ္ ၊ ျပည္သူလူထုရယ္ တေပါင္းတစည္းတည္း မျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဘယ္နည္းနဲ႕မွ တိုးတက္မႈမရွိႏိုင္ပါဘူး။ ျပည္သူလူထုကိုလည္း ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မယ္။ တပ္မေတာ္နဲ႕ျပည္သူလူထုၾကားမွာလည္း စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဒီတိုင္းျပည္အေပၚမွာ ေစတနာ နည္းနည္းမွမရွိဘူးလို႕ က်မတို႕ သတ္မွတ္ရမွာဘဲ။

Ø ျပည္သူလူထုနဲ႕ တပ္မေတာ္ၾကားမွာလည္း စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္လုိ႕ လုပ္ေနတယ္။ ဒီလို စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္လုပ္ေနတာဟာ ျပည္သူလူထုက လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ က်မတို႕ နိုင္ငံေရးလုပ္ေနၾကသူေတြကလည္း လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ တပ္မေတာ္ကို ကုိယ္က်ိဳးအတြက္ သံုးခ်င္တဲ့သူမ်ားက လုပ္ေနတာဘဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလိုစနစ္မ်ိဳးကို က်မတို႕အားလံုးကေနျပီးေတာ့ အတိုက္အခံလုပ္ရမယ္။

Ø ဒီမိုကေရစီစနစ္ေအာက္မွာ အမ်ားစုရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္အရ အနည္းစုက လုပ္ရတယ္ဆိုေပမယ့္ အနည္းစုကို အမ်ားစုက အတိုက္အခံလုပ္တယ္ ၊ ႏွိပ္စက္တယ္ ၊ ညွဥ္းပမ္းတယ္ ၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေႏွာင့္အယွက္ေပးတယ္ဆိုတာ လံုးလံုးမရွိရဘူး။

Ø ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ခန္႕မွန္းခ်င္လို႕ရွိရင္ အရင္တုန္းက ဒီေခါင္းေဆာင္ဟာ ဘယ္လိုလုပ္ခဲ့သလည္း။ တကယ္ပဲ သယ္ပိုးခဲ့သလား။ တိုင္းျပည္ကပဲ ဒီေခါင္းေဆာင္ကို သယ္ပုိးခဲ့တာလား။ ဒီေခါင္းေဆာင္က တိုင္းျပည္ကို သယ္ပိုးခဲ့တာလည္းဆိုတာဟာ အမ်ားၾကီးစဥ္းစားဖို႕လိုပါတယ္။

Ø အမွန္ကိုလုပ္ရတာဟာ အမွားကိုလုပ္ရတာထက္ အမ်ားၾကီးခက္ခဲလွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ အမွန္လုပ္တဲ့သူကသာ ေအာင္ျမင္မႈရမွာပါ။ အမွန္တရား လုပ္တဲ့သူေတြကသာ ရံႈးရင္လည္းႏိုင္ရမယ္ ၊ ႏိုင္ရင္လည္း ႏိုင္ရမယ္ဆုိတာ ေျပာလို႕ရပါတယ္။ အမွန္တရားအရ မလုပ္တဲ့သူေတြကေတာ့ ရံႈးရင္လည္း ရံႈးရမယ္။ ႏိုင္ရင္လည္း ရံႈးရမယ္။

Ø က်မတို႕ ၁၉၈၈က က်ဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြဆိုရင္ အသက္သာ ေပ်ာက္သြားတယ္။ သူတို႕ကို ဆံုးရံႈးသြားတယ္လို႕ မဆိုလိုႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႕ဟာ ေအာင္ျမင္ျခင္းပဲ။ အဲဒီဟာကို စိတ္ထဲမွာစြဲထားပါ။

Ø ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးလုိခ်င္တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူ႕ကုိမွ တိုက္ခိုက္ခ်င္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္သူ႕ကုိမွ ဆြဲျဖဳတ္ခ်င္လုိ႕မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူလူထု အမ်ားၾကီးဟာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ ကင္းေ၀းစြာနဲ႕ ကိုယ့္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားႏိုင္ေအာင္လို႕ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕ ဒီမိုကေရစီအတြက္ တိုက္ေနၾကတာပါပဲ။ အားလံုးက ဒီအခြင့္အေရးလိုခ်င္ရင္ အားလံုးက၀င္ျပီးေတာ့ လႈပ္ရွားရမွာပဲ။

Ø က်မတို႕ေခတ္မွာ က်မတို႕ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္မို႕လို႕ ဒီတိုင္းျပည္ ျပည္သူလူထုကို အေၾကာက္တရားကေနျပီးေတာ့ လြတ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ရလာတယ္။ ဒီအခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္ဆံုးရံႈးမခံပါနဲ႕။ ဒီလို ျပည္ေထာင္စုအသစ္ တည္ေထာင္ဖုိ႕ အခြင့္အေရးေတြကို လက္လႊတ္လိုက္ရင္ က်မတို႕ဟာ သမိုင္းေပးတာ၀န္ မေက်ပြန္သူေတြအျဖစ္ သမိုင္းမွာ အင္မတန္မွ အျပစ္တင္စရာျဖစ္မွာပါ။

Ø က်မတိုကက ျပည္သူလူထုကိုအားကိုးတယ္။ ျပည္သူလူထုကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ အားကိုးပါ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အထင္မေသးၾကပါနဲ႕။ လူထုရဲ႕ အင္အားဆိုတာ အင္မတန္မွ ၾကီးပါတယ္။ လူထုရဲ႕ အင္အားဆိုတာကို မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။ က်မတို႕ကလည္း ေလးစားတယ္။ ေနာင္လည္း အစိုးရအဆက္ဆက္က ေလးစားသင့္တယ္။ ျပည္သူလူထုကို ေလးစားတဲ့ အစိုးရမ်ိဳးကို က်မတို႕ကျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါမွ တိုင္းျပည္မွာလည္း အက်ိဳးျဖစ္ေစမယ္။ ျပည္သူလူထုကလည္း စိတ္ခ်မ္းသာလာမယ္/

Ø ဒီအခ်ိန္မွာ သတၱိရွိရွိနဲ႕ လုပ္လိုက္ရင္ ေနာင္က်ရင္ က်မတို႕ဟာ မေၾကာက္ၾကရတဲ့ေခတ္ကို ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေၾကာက္ျပီးေတာ့ လုပ္သင့္သေလာက္ မလုပ္ခဲ့ရင္ ေနာက္ဆက္ျပီးေတာ့ ေၾကာက္ေနရတဲ့စနစ္ကို ရွင္သန္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားပါမယ္။ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕လည္း အမ်ားၾကီးဂုဏ္သိကၡာက်ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အားလံုးက မွန္တာလုပ္ရရင္ေၾကာက္ေနလည္းလုပ္ရမွာပါ။

Ø ဒီမုိကေရစီလုိခ်င္တဲ့သူမ်ားဟာ မုန္းတဲ့စိတ္နဲ႕တိုက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေမတၱာစိတ္နဲ႕ တိုက္ေနတာပါပဲ။ ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ ေမတၱာရွိလို႕ ၊ တိုင္းျပည္အေပၚမွာ ေမတၱာရွိလို႕ ၊ ျပည္သူလူထုခံေနရတာ ၊ တိုင္းျပည္ခံေနရတာ ၊ ျပည္ေထာင္စုၾကီး နစ္နာေနတာကို မၾကည့္ရက္လို႕ ေမတၱာစိတ္နဲ႕ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲကို ၀င္ေနတာျဖစ္မယ္။

Ø က်မတို႕ အခု ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈထဲမွာ ပါ၀င္လာတာဟာ အာဏာလိုခ်င္လို႕ ပါ၀င္လာတာမဟုတ္ဘူး။ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခ်င္လို႕ ပါ၀င္လာၾကတာပဲ။ က်မတို႕ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အတြက္ေရာ ၊ လႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာ ပါ၀င္ေနၾကတဲ့ ျပည္သူလူထုအတြက္ေရာ ၊ အဓိက စကားလံုးဟာ အာဏာမဟုတ္ပါဘူး။ တာ၀န္ပါပဲ။ ျပည္ေထာင္စုနဲ႕ ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ ရွိတဲ့တာ၀န္အရ ဒီလႈပ္ရွားမႈထဲမွာ အားလံုးပါ၀င္ေနၾကတာပါပဲ။

Ø က်မတို႕ဟာ မွန္ကန္တဲ့နည္းနဲ႕ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ရွိရေအာင္ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရမယ္။ တျခားလူေတြကိုလည္း ဒီိလိုအရည္အခ်င္းေတြ ရွိေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရမယ္။ ဒီလိုဆုိရင္ က်မတို႕ဟာ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ႏိုင္မယ္။ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ႏိုင္မွ အဆင့္တန္းျမင့္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာမယ္။

Ø တခ်ိဳ႕က ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အားလံုးက ဗိုလ္ခ်ည္းပဲလို႕ ထင္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အားလံုးတန္းတူရည္တူလုိ႕ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ အားလံုးဟာ တန္းတူညီတူ အခြင့္ေရးရွိတယ္လို႕ ေျပာတာျဖစ္တယ္။ အားလံုးမွာရွိတဲ့ တန္းတူညီ အခြင့္အေရးနဲ႕ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္မယ့္ သူေတြကို ေရြးထုတ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတာ ရွိတယ္။ ဒါကိုေျပာတာပဲ။

Ø ရပ္ကြက္ညီလာခံေတြ လုပ္တဲ့အခါ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းတဲ့လူကို ေရြးခ်ယ္ပါ။ ပညာအေမွ်ာ္အျမင္ရွိတဲ့လူေတြကို ေရြးခ်ယ္ပါ။ အက်င့္စာရိတၱနဲ႕ ပညာအရည္အခ်င္းႏွစ္ခုၾကားမွာ ေရြးရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်မကေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းတဲ့လူေတြကို ေရြးၾကပါ။

Ø အစိုးရဟာ ျပည္သူလူထု ဆင္းရဲေနတဲ့အခါမွာ ဇိမ္နဲ႕ေနဖုိ႕ မစဥ္းစားသင့္ဘူး။ ေနာက္တက္မယ့္ အစိုးရဟာ အင္မတန္မွရုန္းကန္ရမယ့္ အစိုးရပါ။ အဲဒီေတာ့ ေနာင္တက္မယ့္ အစိုးရထဲမွာ ၀ိုင္း၀န္းျပီး ကူညီပါ၀င္လိုတဲ့ သူမ်ားဟာ ေနရာလိုခ်င္လို႕မဟုတ္ဘဲ ၊ အာဏာလိုခ်င္လို႕ မဟုတ္ဘဲ ၊ ခ်မ္းသာခ်င္လုိ႕ မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူ႕အက်ိဳးကို အနစ္နာခံလိုတဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ဖို႕လုိပါတယ္။

Ø သူမ်ားမွားလို႕ သူမ်ားမဟုတ္တာလုပ္လုိ႕ ကိုယ္လည္းလုိက္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္လည္း သူတို႕နဲ႕အတူ တနး္တူျဖစ္သြားမွာပဲ။ ကေလးကငိုလို႕ လူၾကီးကပါ လိုက္ျပီး ေျခေဆာင့္ငိုရင္ လူၾကီးသာ သိကၡာက်မွာေပါ့။ ကေလးကေတာ့ ကေလးမို႕ငိုတယ္ဆိုျပီး ေဘးကေန ခြင့္လႊတ္မွာပဲ။ လူမ်ားေတြ ဂုဏ္သိကၡာမရွိလို႕ ကုိယ္က ဂုဏ္သိကၡာမရွိတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ရမယ္ဆိုတာ မျဖစ္ေစရဘူး။ မျဖစ္သင့္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ က်မတို႕ စည္းရံုးေရးလုပ္တဲ့အခါ ဘယ္သူ႕ကုိမွ ပုတ္ခတ္တာ ၊ မမွန္ကန္တဲ့နည္းနဲ႕တိုက္ခိုက္တာ မလုပ္ၾကပါနဲ႕။ မူေတြကိုပဲ တိုက္ခိုက္ၾကရပါမယ္။

Ø ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲ၀င္တဲ့အခါမွ ပထမဦးဆံုး က်မတို႕လိုခ်င္တာက လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာပိုင္ခြင့္ပဲ။ လူကိုသာ ခ်ဳပ္ထားႏိုင္မယ္။ စိတ္ကိုေတာ့ မခ်ဳပ္ထားႏိုင္ဘူး။ ဒီလို မခ်ဳပ္ထားႏိုင္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ မရွိတဲ့အထဲက ျပည္သူလူထုဟာ ဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားမႈၾကီးထဲကို သတၱိရွိရွိနဲ႕၀င္ခဲ့ျပီ။ စခဲ့ျပီ။ ဒီလႈပ္ရွားမႈၾကီးကို ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ ၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္သြားရမယ္။

Ø ေဖေဖကေျပာခဲ့တယ္။ လုပ္ရဲတာ သတၱိမဟုတ္ဘူး။ ခံရဲတာဟာ သတၱိတဲ့။ ခံရဲတယ္ဆိုတာလည္း အမွန္တရားအတြက္ ခံရဲတာကိုေျပာတာ ၊ မမွန္ကန္တဲ့ ကိစၥအတြက္ ခံရဲတာ သတၱိမဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ လူမိုက္ရဲ႕ထံုးပဲ။ က်မတို႕ဟာ လူမိုက္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ အင္မတန္မွ ပညာအေမွ်ာ္အျမင္ရွိတဲ့ လူထုဆိုတာ က်မျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒီလို အေမွ်ာ္အျမင္ရွိတဲ့ ျပည္သူလူထုကမွ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးကို တည္ေထာင္ႏိုင္မွာပါ။

Ø ကိုယ့္တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ကိုေပးရတယ္ဆိုတာ အင္မတန္မွ ၾကည္ႏူးဖုိ႕ ေကာင္းပါတယ္။ အင္မတန္မွ သင့္ေတာ္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ့ လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ မိမိရဲ႕တိုင္းျပည္ကို အားလံုးထက္ပိုျပီးေတာ့ ခ်စ္ရမယ္။ မိမိရဲ႕ ကုိယ္ထက္ ပုိျပီးခ်စ္ရမယ္။ မိမိရဲ႕ မိသားစုထက္ပုိျပီးခ်စ္ရမယ္။ မိမိရဲ႕ မိဘမ်ားထက္လည္း ပုိျပီးခ်စ္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ့ ဒီတိုင္းျပည္က ဒီမိသားစု ၊ ဒီမိဘအားလံုးကို ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ တိုင္းျပည္ပဲ။ အားလံုးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ပဲျဖစ္တယ္။ ျပည္သူလူထုအားလံုးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ့ ဒီႏိုင္ငံကို အျမဲပဲအထြတ္အျမတ္ထားရမယ္။ ဒီႏိုင္ငံအတြက္ဆိုရင္ ဘာပဲ စြန္႕ရ ၊ စြန္႕ရ စြန္႕ႏိုင္တဲ့ သတၱိရွိရမယ္။ လူတိုင္း လူတိုင္းအတြက္ အစြန္႕ႏိုင္ဆံုး ၊ တန္ဖိုးအရွိဆံုး အရာကေတာ့ မိမိရဲ႕အသက္ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕ တန္ဖိုးအရွိဆံုးအသက္ကို စြန္႕လႊတ္သြားတဲ့ ဒီမိုကေရစီရဲေဘာ္ေတြကို ေထာက္ထားေသာအားျဖင့္ က်မတို႕ဟာ ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ျမင္တဲ့အထိ ခ်ီတက္သြားရမယ္။

Ø ဒီေခတ္က ဒီမိုကေရစီ အုတ္ျမစ္ခ်တဲ့ေခတ္ပဲ။ အုတ္ျမစ္္ခ်ျပီးေတာ့မွ အေပၚက အေဆာက္အအံုၾကီးကို တည္ေဆာက္ရမွာ။ က်မတို႕ဟာ အုတ္ျမစ္ခ်တဲ့လူေတြဆုိေတာ့ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႕လုပ္ျပီးေတာ့ တကယ့္အႏွစ္သာရကို ခံစားသြားရခ်င္မွ ခံစားသြားရမယ္။ ကိစၥမရွိပါဘူး။ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားမ်ားဟာ က်မတို႕ ခ်ခဲ့တဲ့ အုတ္ျမစ္ေပၚမွာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံၾကီးကို တည္တည္တံ့တံ့ တည္ေထာင္ျပီး ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရးေတြကို ခံစားသြားရမယ္ဆိုရင္ က်မတို႕အတြက္ အမ်ားၾကီး ဂုဏ္ယူစရာျဖစ္မိပါတယ္။

Ø ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားဟာ ဘယ္လိုပဲ ဖိႏွိပ္မႈေတြရွိခဲ့ ၊ ဘယ္လိုပဲ သူမ်ားေတြ ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ ၊ ဘယ္လိုပဲ သူမ်ားေတြ ညစ္ပတ္ညစ္ပတ္ ၊ ဒို႕တေတြကေတာ့ သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း ၊ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္နဲ႕ တိုင္းျပည္အက်ိဳးေဆာင္တဲ့ လူငယ္ေတြ ျဖစ္ေအာင္ေနမယ္။ ေနာင္တေခတ္က်ရင္ တိုင္းျပည္အက်ိဳးဆက္ျပီးေဆာင္တဲ့ လူၾကီးေတြျဖစ္ေအာင္ ေနမယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ထားၾကပါ။

Ø ဒီတိုင္းျပည္ ၊ ဒီေျမၾကီးဟာ အင္မတန္မွ ခ်မ္းသာတယ္။ ျပည္သူလူထုက အင္မတန္မွ ဆင္းရဲေနတယ္။ ဒါ မျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥပဲ။ ဒီတိုင္းျပည္ ဒီေျမၾကီးဟာ ဒီေလာက္ေတာင္မွ ခ်မ္းသာေနရင္ မွန္မွန္ကန္ကန္လမ္းနဲ႕ ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ိဳးေဆာင္သြားမယ့္ အစိုးရမ်ားဟာ ျပည္သူလူထုကိုလည္း ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ရမယ္။

Ø အမ်ားျပည္သူလူထု စိတ္ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ့လူဆိုတာ အင္မတန္မွ ရွက္စရာေကာင္းတယ္။ ဒီေလာက္ေတာင္မွ ကိုယ့္ေဘးက လူအမ်ား ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနလ်က္သားနဲ႕ ကုိယ္က စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႕ ေနနိုင္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္မွာ လူ႕ႏွလံုးသားမရွလို႕ပဲလို႕ သတ္မွတ္ရပါမယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ၊ ကုိယ့္မိသားစု ၊ ကုိယ့္အသိုင္းအ၀ိုင္းပဲ စိတ္ခ်မ္းသာရင္ ေတာ္ျပီလို႕ဆုိတဲ့သူမ်ားဟာ လူမဆန္ပါဘူး။

Ø က်မဟာ တပ္မေတာ္နဲ႕ ျပည္သူလူထုၾကားမွာ လံုးလံုးစိတ္၀မ္း မကြဲေစခ်င္ဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္ဟာ ေဖေဖျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ျပည္သူကုိကာကြယ္မယ့္ ျပည္သူကိုေစာင့္ေရွာက္မယ့္ ၊ ႏုိင္ငံရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းမယ့္ တပ္မေတာ္ၾကီးရယ္လို႕ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ မျဖစ္တာကိုေတာ့ က်မ၀မ္းနည္းတယ္။ ဒီလို တပ္မေတာ္ၾကီးပဲ ျပန္ျပီးေတာ့ ျဖစ္သြားေစခ်င္တယ္။

Ø ေဖေဖ အျမဲပဲမွာခဲ့တယ္။ ကေလးေတြကို ဘာကိုမွမေၾကာက္ေစနဲ႕။ သူတို႕ ေၾကာက္ဖုိ႕ ႏွစ္ခုပဲရွိတယ္။ မတရားတဲ့ကိစၥကိုလုပ္ဖို႕ ေၾကာက္ရမယ္။ မမွန္တဲ့ကိစၥကို လုပ္ဖုိ႕ ေၾကာက္ရမယ္။ ေလာကမွာ ေၾကာက္ဖို႕ဆုိတာ ဒီႏွစ္ခုပဲရွိပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ က်မတို႕ရဲ႕ မိဘျပည္သူမ်ားကိုလည္း အဲဒီလိုပဲနားလည္ေစခ်င္ပါတယ္။

Ø က်မတို႕ လူမ်ိဳးေတြကို သစၥာရွိတဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ တိုက္ခိုက္တဲ့ ေနရာမွာေတာင္မွ ျမင့္ျမင့္ျမတ္ျမတ္ တိုက္ခိုက္တဲ့နည္းမ်ားနဲ႕ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ရန္သူဆိုတာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ရန္သူနဲ႕ ယုတ္မာတဲ့ရန္သူ ၂မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ရန္သူဆိုတာ ယုတ္မာတဲ့မိတ္ေဆြထက္ အမ်ားၾကီးပုိျပီးေတာ့ တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႕ဟာ ရန္သူျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြေပၚမွာလည္း ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားရွိရမယ္။

Ø ေနာင္ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္မယ့္ လူငယ္မ်ားဟာ အခုကေနစျပီးေတာ့ ကိုယ္မွားသလား ၊ မွန္သလားဆုိတာ သံုးသပ္ရဲတဲ့ သတၱိလည္းရွိရမယ္။ မွားတဲ့အခါ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျပန္ျပီးေတာ့ ျပဳျပင္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းလည္း ရွိရမယ္။ ဒီလို က်မတို႕တိုင္းျပည္မွ လူငယ္မ်ားဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ မွားလို႕ရွိရင္ သံုးသပ္ႏိုင္မယ္ ၊ ၀န္ခံႏိုင္မယ္ ၊ မမွားေအာင္ ျပဳျပင္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္အတြင္းက ပ်က္စီးခဲ့တဲ့ ကိစၥမွန္သမွ်ကို က်မတို႕ျပန္ျပီးေတာ့ ျပင္သြားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Ø အခု ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵမ်ားဟာ ျမစ္ၾကီးသဖြယ္ပဲ စီးဆင္းေနပါတယ္။ ဒီျမစ္ေရေတြကို ဘယ္သူမွ တားနိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ က်မတို႕ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ဒီျမစ္ေရေတြကို မွန္ကန္တဲ့လမ္းကေနျပီးေတာ့ သြားႏိုင္ေအာင္လို႕ ျမစ္ေရေတြဟာ လွ်ံျပီးေတာ့ အႏၱရာယ္မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ဆိုတဲ့ တာ၀န္ေတြရွိပါတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အင္မတန္မွ တက္ၾကြတဲ့ စိတ္ဆႏၵေတြကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ဖို႕လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕လို႕ ဒီလႈပ္ရွားမႈထဲမွာ ညီညြတ္မႈနဲ႕ထပ္တူ အေရးၾကီးတာကေတာ့ စည္းကမ္းရွိမႈပဲလို႕ က်မတို႕ အတန္တန္ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။

Ø အခုတိုက္ပြဲဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း တိုက္ပဲြသေဘာမ်ိဳးျဖစ္မယ္လို႕ အင္မတန္မွ ရင္နာစရာေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒီမိုကေရစီအတြက္ လႈပ္ရွားတယ္ဆိုတာ အမွန္တရားကို ေအာင္ျမင္ေစခ်င္လို႕။ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ျဖစ္ေစခ်င္လုိ႕ လႈပ္ရွားတာပဲ။ ကိုယ္က်ိဳးအျမတ္ထြက္ခ်င္လို႕လည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူ႕ကုိမွလည္း မဆံုးရံႈးမနစ္နာေစခ်င္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ အမွန္တရားကို ေအာင္ျမင္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေစတနာ သန္႕သန္႕နဲ႕ က်မတို႕အားလံုးဆက္လုပ္သြားဖို႕ လိုပါတယ္။

Ø ျမန္မာႏိုင္ငံလို ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ခ်မ္းသာေနရတာဟာ အင္မတန္ ရွက္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ က်မတို႕ ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ မရွက္သင့္တဲ့ေနရာမွာ ရွက္ေနၾကပါတယ္။ ေတာင္သူလယ္သမား ေက်းလက္လူထုက ထမင္းႏွစ္နပ္ကို အႏိုင္ႏိုင္စားေနရခ်ိန္မွာ တခ်ိဳ႕က ငါးနပ္ေျခာက္နပ္စားေနတာ ရွက္စရာပါ။ တကယ္ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းျပီး စိတ္သေဘာထား ျမင့္ျမတ္တဲ့လူမ်ားအေနနဲ႕ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ မိမိခ်မ္းသာဖို႕ၾကိဳးစားရတာဟာ ရွက္စရာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလည္းလုိ႕ ေတြးထင္ၾကမွာပါ။

Ø ေနရာလိုခ်င္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္တစ္ေယာက္ထဲအတြက္ပါ။ ေနရာေပးခ်င္တယ္ဆိုတာ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ပါ။ အဲဒီေတာ့ ေနရာမလိုခ်င္ၾကပါနဲ႕။ ေနရာေပးခ်င္ၾကပါ။ အရည္အခ်င္းရွိျပီး အက်င့္စာရိတၱေကာင္းတဲ့သူေတြကို ေနရာေပးၾကပါ။

Ø မိဘေတြက ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာပါတဲ့လူငယ္ေတြကို ဟန္႕တားေနၾကတယ္လို႕ သိရပါတယ္။ မဟန္႕တားၾကပါနဲ႕။ ကိုယ္ေၾကာက္လို႕ ကုိယ့္သားသမီးေတြကိုပါ ေၾကာက္ဖို႕သင္ေပးတယ္ဆိုရင္ သိပ္ျပီးဆိုးတာေပါ့။

Ø ေခါမေခတ္က စပါတာႏိုင္ငံမွာ ေျပာေလ့ရွိတယ္။ စစ္တိုက္သြားဖို႕ ဒိုင္းကုိင္ျပီး ထြက္သြားတဲ့အခါ အိမ္ကေန အေမေတြ အမေတြက အျမဲမွာလိုက္တယ္။ ဒိုင္းကိုကိုင္ျပီးေတာ့ ျပန္လာရင္လာ ၊ ဒိုင္းေပၚအိပ္ျပီးေတာ့ ျပန္လာရင္လာ ၊ ေသျပီးေတာ့ ျပန္လာရင္လာ ၊ ဒါမွမဟုတ္ စစ္ကိုႏိုင္ျပီးေတာ့ ျပန္လာရင္လာ ၊ စစ္ရံႈးျပီးေတာ့ ျပန္မလာပါနဲ႕ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႕ ေျပာတာပါပဲ။ က်မတို႕လည္း အဲဒီလိုစိတ္မ်ိဳးထားရပါ့မယ္။

Ø က်မတို႕ဟာ ေနာင္ဒီမိုကေရစီျပည္ေထာင္စုသစ္ ထူေထာင္ေရးအတြက္ကို ပင္လံုညီလာခံလို တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးအားလံုးပါ၀င္တဲ့ ညီလာခံၾကီးတစ္ခုေခၚဖုိ႕ လိုအပ္တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဒီညီလာခံကေနျပီးေတာ့ ျပည္ေထာင္စုတည္တ့့ံခိုင္ျမဲေရးအတြက္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားစုရဲ႕ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးမ်ား ၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခ်က္မ်ား စတဲ့ကိစၥေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆြးေႏြးျပီးေတာ့ အားလံုးရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္အရ အေကာင္းဆံုးအေျဖကို ရွာမယ္ဆိုတဲ့ ရညရြယ္ခ်က္ရွိပါတယ။္

Ø ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္ေက်ာ္ လက္နက္ကိုင္နည္းနဲ႕ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရွာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုထက္ထိ မရေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႕ က်မတို႕အေနနဲ႕ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႕ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႕ ရွာရမယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။

Ø က်မတို႕ဟာ အႏိုင္ယူခ်င္ရင္ အႏိုင္ယူႏိုင္တဲ့စိတ္ေတြေမြးရပါမယ္။

Ø ဆယ့္ရွစ္ရက္ စက္တင္ဘာလမွာ စစ္အစိုးရကေနျပီးေတာ့ အာဏာအရပ္ရပ္ကို သိမ္းျပီးတဲ့ေနာက္ တိုက္ပြဲပံုစံေျပာင္းရမယ္လို႕ ယံုၾကည္လို႕ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဖြဲ႕ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

Ø ဘယ္စနစ္မ်ိဳးကိုမဆို ေအာင္ျမင္ဖုိ႕ဆုိတာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းလည္း ရွိရမယ္။ ေနာက္လိုက္ေကာင္းလည္း ရွိရမယ္။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္လိုက္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းဟာ ဘာလည္းဆိုရင္ အေရးအၾကီးဆံုးကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိရမယ္။

Ø လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို ဒီလူရဲ႕အသက္ကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႕ဟာ လူတိုင္းလူတိုင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ေ၀ဖန္ ျပီးေတာ့ ေပးသင့္ေပးထိုက္တဲ့ ေနရာကိုေပးၾကပါ။

Ø ဒီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီးကို ဖ်က္သိမ္းေပးမွ အမ်ိဳးသားေရးျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈၾကီး ေအာင္ျမင္မယ္ဆိုရင္ က်မတို႕ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႕အသင့္ပါပဲ။ ဒီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေရွ႕ကေနေပးမွ ၊ ကာကြယ္ေပးမွ ဒီလႈပ္ရွားမႈၾကီးဟာ ေအာင္ျမင္မယ္ဆိုရင္လည္း က်မတို႕ေရွ႕ကေနျပီးေတာ့ ကာကြယ္ေပးပါ့မယ္။

Ø ေက်ာင္းသားသမဂၢဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးပါတီအရွိန္နဲ႕လည္း ကင္းေ၀းရမယ္။ ပါတီၾသဇာနဲ႕အာဏာနဲ႕လည္း ကင္းေ၀းရမယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢတစ္ခု ထူေထာင္ေပးျပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ရဘူးဆိုတာ စစ္မွန္တဲ့သမဂၢတစ္ခု ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းသားသမဂၢဆိုတာ ဒီမိုကေရစီရမွ ၊ ေက်ာင္းေတြအားလံုးဖြင့္မွ ေက်ာင္းသားအားလံုးရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္ဆႏၵအရတင္ေျမွာက္ထားတဲ့ သမဂၢမွ ျဖစ္ႏိုင္မွာပါ။

Ø ေအာင္ဆန္းလမ္းစဥ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံအတြက္ အေကာင္းဆံုးလမ္းစဥ္ပါပဲ။ လမ္းစဥ္တစ္ခုရယ္လို႕ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံအတြက္ အေကာင္းဆံုးလမ္းစဥ္။ ဒီလမ္းစဥ္ဟာ က်မတို႕ တခ်ိန္လံုး အေျဖရွာေနရမယ္။ ဒီႏွစ္တြက္ ေကာင္းတဲ့လမ္းစဥ္ဟာ ေနာင္ႏွစ္အတြက္ ေကာင္းတဲ့လမ္းစဥ္ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္။ ေနာင္ႏွစ္အတြက္ ေကာင္းတဲ့လမ္းစဥ္ဟာ ေနာင္ဆယ္ႏွစ္ၾကာရင္ ေကာင္းတဲ့လမ္းစဥ္ျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလမ္းစဥ္ေတြအားလံုးမွာ တူညီတဲ့ သေဘာတစ္ခုရွိတယ္။ လမ္းစဥ္တိုင္း ၊ လမ္းစဥ္တိုင္းဟာ ႏိုင္ငံအက်ိဳးအတြက္ ၊ အမ်ားျပည္သူ အက်ိဳးအတြက္ဦးတည္ျပီးေတာ့ ခင္းလိုက္တဲ့လမ္းစဥ္ဟာ ေအာင္ဆန္းလမ္းစဥ္ပါပဲ။

Ø ျပည္သူလူထုက ေစာင့္ၾကည့္မယ္လို႕ေျပာရင္ က်မက ေမးခ်င္ပါတယ္။ ဘာကို ေစာင့္ၾကည့္မွာလည္း။ သူမ်ားေတြလုပ္သြားျပီးေတာ့ ဒီမိုကေရစီရတဲ့အထိ ေစာင့္ၾကည့္မွာလား။ က်မတို႕ေစာင့္လုိ႕မျဖစ္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့အားလံုး ၀ိုင္း၀န္းျပီးေတာ့ လုပ္ၾကပါ။

Ø ျပည္ေထာင္စုတစ္ခု ထူေထာင္ဖုိ႕ဆိုတာ ဗမာေတြရဲ႕ ဂတိအေပၚမွာ မမူတည္ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုတိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုး တေယာက္ေပၚတေယာက္ သစၥာရွိမႈအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။

Ø ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီရရွိဖို႕ဆိုတာ ျပည္ပမွာပဲ ဒီမိုကေရစီရလို႕မျဖစ္ဘူး။ ျပည္နယ္တစ္ခ်ိဳ႕မွာပဲ ဒီမိုကေရစီရရံုနဲ႕လည္းမျဖစ္ဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံ တ၀ွမ္းလံုးမွာ ဒီမိုကေရစီရမွ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ခု ထူေထာင္ႏိုင္မွာပါ။

Ø ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား နယ္စပ္ေရာက္သြားရတဲ့ ကိစၥ ၊ လက္နက္ကိုင္ျပီး ဒီစနစ္ကို တိုက္ခိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ားဟာ လက္ရွိအစိုးရရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ႏွစ္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္ျပီး ျပည္သူလူထုကို ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈကို ႏွိမ္နင္းခဲ့တဲ့ ကိစၥမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ပဲ။

Ø ႏိုင္ငံေရးအလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာ ျပည္သူလူထုနဲ႕ က်မတို႕ဟာ တတ္ႏိုင္သမွ် ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆက္ဆံခ်င္ပါတယ္။

Ø ေရြးေကာက္ပြဲမွာ လြတ္လပ္ဖုိ႕ ၊ တရားမွ်တဖို႕ဆိုရာမွာ ျပည္သူလထူက လူ႕အခြင့္အေရးမ်ားရဖို႕ လိုပါတယ္။ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ ၊ လြတ္လပ္စြာ စည္းရံုးပိုင္ခြင့္ ၊ လြတ္လပ္စြာစုရံုးပုိင္ခြင့္ ၊ လြတ္လပ္စြာေရးသားပိုင္ခြင့္ဆိုတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ရဖို႕လိုပါတယ္။ ဒီလိုအခြင့္အေရးေတြ မရဘဲနဲ႕ လြတ္လပ္ျပီးေတာ့ တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာ နည္းနည္းမွ အဓိပၸါယ္မရွိပါဘူး။

Read More...

Collapse...

အေၾကာက္တရား

က်မကလည္း ျပည္သူလူထုထဲက သာမန္ျပည္သူပါပဲ။ အဲဒီအတြက္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ စိတ္ထားကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ စိတ္တစ္ခုက အေၾကာက္တရားပါ။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဘုရင္ေတြလက္ထက္ကတည္းက ဘုရင္စနစ္ ၊ ျပည္သူကို တန္းတူေပးေသာ အခြင့္အေရး မရွိခဲ့တဲ့အတြက္ လူေတြစိတ္မွာက အရိုးစြဲေနၾကတယ္။ ျပည္သူလူထုက အမွန္ ၊ အမွား ၊ တရားျခင္း ၊ မတရားျခင္းကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ခြဲျခားႏိုင္ျပီး သံုးသပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီမွာတင္ ရပ္သြားတယ္။ ေရွ႕ဆက္မတိုးေတာ့ဘူး။ လမ္းမဆံုးခင္ သူတို႕ခရီးရပ္သြားတယ္လို႕ ဆိုရမွာေပါ့။ ျပည္သူရင္ထဲမွာက “ဒီအခြင့္အေရးကို ရေအာင္ မျဖစ္မေန ငါတုိ႕အားလံုး ညီညြတ္စြာထမ္းေဆာင္ရမယ္”ဆိုေသာစိတ္ထားက ကင္းေ၀းေနၾကပါတယ္။ ဘာေတြက သူတို႕ကို စိတ္ဓါတ္မတင္းမာေစလည္း။ အဓိက အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ အရိုးစြဲေနတဲ့ အေၾကာက္တရားပါ။ ျမိဳ႕နယ္တစ္ခုမွာ အမွန္အတိုင္း လုပ္ရဲ ကိုင္ရဲတဲ့သူဆိုတာ လက္တစ္ဖက္စာေလာက္ပဲရွိမွာပါ။ ျမန္မာျပည္သူလူထုကို ဘယ္ဘက္မွ မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ စစ္အာဏာရွင္က ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ကိုင္ထားတယ္။ အဲဒီထဲမွာ အားလံုးကလည္း ပံုစံခြက္ထဲ၀င္ေနတာမ်ားတယ္။ ရင္ထဲမွာေတာ့ အမွန္တရားရွိတယ္။ လက္ေတြ႕ပူးေပါင္းဖုိ႕အတြက္ အားနည္းေနၾကတယ္။ ဒါဟာ သူတို႕ကို အကုန္အျပစ္တင္ခြင့္လည္း မရွိပါဘူး။ ေခတ္အဆက္ဆက္ေနခဲ့ၾကတဲ့ စနစ္ကိုက အေၾကာက္တရားေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့တဲ့အတြက္ ျပည္သူရင္ထဲမွာ အေၾကာက္တရားက စိုးမိုးေနၾကတာပါ။

အဲဒီအတြက္ ထိပ္ပိုင္းအဖြဲ႕အစည္းနဲ႕ တကယ္လုပ္ေနသူေတြက ဘာထမ္းေဆာင္ရမလည္း။ ျပည္သူေတြကို သူတို႕လိုက္ႏိုင္သေလာက္ အတိုင္းတာကေန ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲေခၚသြားရမွာပဲ။ လူထုအင္အားဆိုတာ တိုင္းျပည္အတြက္ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။ ၀ုန္းဒိုင္းၾကီး လာခဲ့ဆိုျပီး သြားဆြဲေခၚလို႕လည္းမရပါဘူး။ အမ်ားစုက မိမိတစ္ေယာက္မွန္တာလုပ္ရင္ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္း၀ိုင္း မိသားစုတစ္ခုလံုး ဒုကၡေရာက္ၾကရမွာကို ပူပန္စိုးရိမ္ေနရတယ္ေလ။ သူတို႕အားလံုးေရွ႕မွာ ေပးဆပ္စြန္႕လႊတ္ျပရမယ့္ သာဓကေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနရပါ့မယ္။ စစ္အာဏာရွင္က ျပည္သူလူထု ၁သိန္းေလာက္ကို ေထာင္ထဲဆြဲသြင္းလို႕ မရပါဘူး။ အကုန္လံုးကို အခုခ်ိန္မွာ ပစ္သတ္လို႕လည္း မရပါဘူး။ အဓိကက တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘဲ အခ်င္းခ်င္းေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ျပီး တက္ညီလက္ညီ ေျဖးေျဖးခ်င္း အတူတူဆင္ႏႊဲၾကဖို႕ပါ။ ျပည္သူရင္ထဲက အေၾကာက္တရားေတြကို အားမာန္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္ဖုိ႕အတြက္က အေရွ႕ကလမ္းျပေပးမယ့္သူေတြအျပင္ စကား၀ိုင္းေတြလည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာက ႏိုင္ငံေရးနဲ႕ပတ္သတ္ အေထာက္အထားတစ္ခုရွိရင္ေတာင္ ျပႆနာရွာေနေတာ့ အစစအရာရာကလည္း အျမဲသတိထားေနရမွာပါပဲ။ “အသားထဲက ေလာက္ထြက္”ဆိုေသာ လူေတြေၾကာင့္လည္း လူဆိုး လူေကာင္း မခြဲျခားႏိုင္မွာကိုလည္း ျပည္သူလူထုက စိုးရိမ္ေနၾကတာပါ။

Read More...

Collapse...