မခေရျဖဴဧ။္အေတြးခံစားခ်က္မ်ား

ဒီစာမူကို သံလြင္အိပ္မက္မွာ စာေရးေလ့ရွိတဲ့ မမခေရျဖဴက ပို႕ေပးလာတာပါ ။ သေဘာက်တဲ့ စာမူေလးျဖစ္တာမုိိ႕ စာျပန္စီျပီး စာဖတ္သူမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္း ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္ရွင္ .. ။

Aug လအတြင္း ဆႏၵျပသတင္းမ်ားကို စတင္ၾကားရသည္ ။ မစုစုေႏြး ၊ ကိုထင္ေက်ာ္တို႕ကို အတင္းဆြဲတြန္းထုတ္ ရိုက္ႏွက္၍ လူစုခြဲေသာ္ သတင္းရုပ္ပံုမ်ားကို ျမင္ရ ၾကားရေသာအခါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေသာ္လည္း “သတိၱကေတာ့ မေသးဘူးေဟ့ ၊ ဘာလုပ္လို႕မွ ဘာမွမျဖစ္တဲ့ တိုင္းျပည္မွာ သြားလုပ္ေနတယ္”ဟု ေ၀ဖန္ခဲ့ပါသည္။

စကၤာပူတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ရန္ ေဆာ္ၾသၾကေသာအခါ “ေၾကာက္တယ္ မလိုက္ဘူး”ဟု ျငင္းဆိုသူမ်ားတြင္ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ အပါအ၀င္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ လမ္းသြားေလွ်ာက္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အစစ္အေဆးခံရသည္ဟု ၾကားသိေသာအခါတြင္လည္း ဖုန္းဆက္ျပီး “ငါေျပာသားပဲ မလုပ္ပါနဲ႕လို႕ ။ ရွိတဲ့ ပီအာေလး ျပဳတ္သြားလို႕ ျမန္မာျပည္ျပန္ရမွ နင့္ပေထြး နအဖက ေလဆိပ္မွာ လာၾကိဳေနလိမ့္မယ္”ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးသည္ ကၽြန္မႏွင့္ မပတ္သတ္ ။ ပင္ပင္ပန္းပန္းရရွိခဲ့ေသာ ယခုလက္ရွိအေနအထားတစ္ခုကို အထိခို္က္မခံႏိုင္ ဟူေသာ ကၽြန္မခံယူခ်က္မ်ားသည္ ၂၅ ရက္ေန႕ထိသာ တာရွည္ခဲ့သည္ ။

စကၤာပူစံေတာ္ခ်ိန္ ၅နာရီခြဲခန္႕တြင္ ကၽြန္မအလုပ္မ်ား လက္စသပ္ေနစဥ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီမွ ဖုန္း၀င္လာသည္။ ပစ္ၾကျပီ ။ ျမန္မာျပည္တြင္ စစ္တပ္က ရဟန္းမ်ား ၊ လူမ်ားအားလံုးကို ေသနတ္ႏွင့္ လိုက္ပစ္ကာ တုတ္မ်ားႏွင့္ ရိုက္၍ အမ်ားအျပားေသေၾကၾကသည္ဟူဧ။္ ။ နားထင္မွ ေသြးမ်ား တဒိတ္ဒိတ္ ခုန္လာသည္။ တကုိယ္လံုး လွည့္ပတ္ေနေသာ ေသြးမ်ားအတြင္းတြင္ ေဒါသ ၊ ၀မ္းနည္းျခင္း ၊ ယူၾကံဳးမရ ျဖစ္ျခင္းတို႕သည္ အလုအယက္ စီးေမ်ာေနၾကဧ။္ ။ က်န္ရွိေနေသာ အလုပ္ခ်ိန္ နာရီ၀က္သည မစၨ်ိမ ၊ ဘားမား တူေဒး ၊ ဘီဘီစီ ၊ ဆံုဆည္းရာ အစရွိသည့္ ၀ဘ္ဆို္ဒ္ေပါင္းစံုတြင္ အခ်ိန္ကုန္သြားဧ။္ ။

စက္တင္ဘာ ၂၆

နံနက္ရံုးလာခ်ိန္တြင္ ကၽြန္မ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တစ္ဦးက စကၤာပူသတင္းစာလာေပး၍ နင့္တိုင္းျပည္အေၾကာင္း ပါတယ္ဟု အေၾကာင္းၾကားထားဧ။္ ။ ေခါင္းၾကီးပုိင္း မ်က္ႏွာဖံုးတြင္ ေနရာယူထားေသာ ကၽြန္မတို႕အစိုးရဧ။္ အစြမ္းကုန္ပက္စက္ရမ္းကားပံုမ်ားသည္ ကၽြန္မအား နံနက္ေစာေစာစီးစီး ေဒါသထြက္ေစဧ။္ ။ သတင္းစာ ဖတ္ျပီးခ်ိ္န္တြင္ စိုစြတ္ေနေသာ ပါးႏွစ္ဖက္က ကၽြန္မဧ။္ စိတ္ခံစားမႈအတိုင္းအတာကို သက္ေသခံေနပါသည္။

ထုိေန႕မွစ၍ company တစ္ခုလံုးတြင္ တစ္ဦးတည္းေသာ ျမန္မာ ကၽြန္မကိုျမင္တိုင္း “What Happen To Your Country” “Why monks are involved in politic” ဟူေသာ ေမးခြန္းႏွစ္ခုကို ေန႕စဥ္ ရင္ဆိုင္ရပါသည္။ ကၽြန္မကလည္း ျဖစ္ပ်က္ပံုႏွင့္ ရဟန္းမ်ား ပါ၀င္ရပံုကို ရွင္းျပရလြန္း၍ အာေခါင္ေတြေတာင္ ေျခာက္လာဧ။္ ကၽြန္မ ကြန္ျပဴတာတြင္ United ဟူေသာ ရဟန္းသံဃာႏွင့္ ျပည္သူလက္တြဲေနပံုကို Screen Saver အျဖစ္ တင္ထားဧ။္။ MSM တြင္ May we win stupid government ဟူ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားသည္။ ၂၈ရက္ေန႕တြင္ အနီေရာင္၀တ္၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ ဘုရား၀တ္ျပဳ ပရိတ္နာခဲ့ဧ။္ ။ “ဘာလုပ္လို႕ ဘာျဖစ္မွာမို႕လဲ”ဟူေသာ အခ်ိန္ ကၽြန္မအေတြးအေခၚမ်ားသည္ “ဘာျဖစ္ျဖစ္ မျဖစ္ျဖစ္ လုပ္သင့္တယ္ထင္ရင္ လုပရမယ္”ဟု ေျပာင္းလဲကုန္ဧ။္။

ဘာျဖစ္မွာမို႕လို႕လဲ

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဤေမးခြန္းကို ေမးၾကသည္။ ေပါက္မည္ေသခ်ာမွ ထီထိုးမည္ဆိုလွ်င္ ထိုးျဖစ္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ ။ ထီသည္ ကံတစ္မ်ိဳးတည္းႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံအေရးသည္ ကံ ၊ ဥာဏ္ ၊ ၀ီရိယ ၊ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ၊ ပါးနပ္လိမၼာမႈတုိ႕ႏွင့္ မ်ားစြာသက္ဆိုင္သည္ ။ ယခု လႈပ္ရွားေနေသာ လူမ်ားသည္ “ႏိုင္ခ်င္သည္ ၊ ႏိုင္ရမည္”ဟု ခံယူထားေသာ္လည္း “ႏိုင္မည္”ဟု မည္သူမွ် မေျပာႏိုင္ပါ ။ သုိ႕ေသာ္ ထုိသူတို႕ ဦးေဆာင္ၾကဧ။္ ရဲရင့္စြာ ၊ စည္းကမ္းရွိစြာ “အမွန္တရားအတြက္ စေတးခဲ့ဧ။္ တေယာက္တြန္းက မေရြ႕ ၊ ျပိဳင္တူတြန္းမွ ေရြ႕သည္”ကို သတိျပဳအပ္သည္။

ႏိုင္ငံေရးစိတ္မ၀င္စားဘူး

ဟုတ္ကဲ့ ။ မည္သူမွ် အမိ၀မ္းမွ ထြက္လာကတည္းက “ႏိုင္ငံေရး ႏိုင္ငံေရး”ဟု ေအာ္ထြက္လာသည္ဟု မၾကားဖူးပါ။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္သူသည္ သိပၸံပညာရွင္မ်ားကဲ့သို႕ Born in talent လည္း မဟုတ္ၾကပါ ။ မခံမရပ္ႏိုင္မႈ ၊ အနစ္နာခံမႈမ်ားမွ ရပ္တည္မႈ ခံယူခ်က္အျဖစ္ ကူးေျပာင္းသြားျခင္းသာ ျဖစ္ဧ။္ ။ နအဖေထာင္သည ေနေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္ဟု တခါမွ် မၾကားဖူးေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးကို popular ျဖစ္ေအာင္လုပ္၍ ေထာင္က်ခံခ်င္သူမ်ားလည္း ရွိၾကမည္မဟုတ္ပါ။ စိတ္မ၀င္စားေသာ သူမ်ားသည္ နအဖလက္ထက္တြင္ အထုတ္လိုက္ အထည္လိုက္ မ်ိဳဆို႕ေနရေသာ မ်က္စိနားမ်ားကို ပိတ္၍ ပါးစပ္ႏွင့္လက္သာ လႈပ္ေနသည့္ လူတန္းစားမ်ား ျဖစ္ဧ္။ ကုိယ္တိုင္မပါ၀င္ရဲသည့္တို္င္ စိတ္၀င္စားရမည္ ။ အမွန္အမွား သိရမည္ ။

ျမန္မာျပည္သည္ တုိ႕တိုင္းျပည္ျဖစ္သည္ ။ မလႊဲသာ၍ စြန္႕ခြာခဲ့ရေသာ္လည္း ကၽြန္မတို႕ေသြးမ်ားသည္ ျမန္မာ့ေသြးမ်ားျဖစ္ပါဧ။္ ထို႕ေၾကာင့္ “ႏို္င္ငံေရး စိတ္မ၀င္စား”ဟု ေျပာမည္ဆိုလွ်င္ ငါဘယ္လိုလူစားမ်ိဳး ျဖစ္သြားမည္လဲဟု အရင္စဥ္းစားသင့္သည္ ။ ယခုရက္စက္ပစ္သတ္ရိုက္ႏွက္ခံေနရေသာ လူထုထဲတြင္ သင့္မိဘ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ၊ သင့္ခ်စ္သူသာပါမည္ဆိုလွ်င္ “ႏိုင္ငံေရး စိတ္မ၀င္စားဘူး”ဟု သင္ဆက္၍ ေျပာႏိုင္မည္ေလာ။

“အျပင္က ေဟာင္မေနၾကနဲ႕ ။ သတၱိရွိရင္ ျပန္လာခဲ့”

ဤစာတမ္းကို ကၽြန္မ မၾကာခဏ ဘေလာ့ခ္မ်ားတြင္ ကြန္မန္႕မ်ားတြင္ ေတြ႕ဖူးပါသည္။ ေရးသူသည္ ျမန္မာျပညထဲမွ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းမႈမ်ားကို ကုိယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႕ခံစားေနရသူတစ္ဦး ျဖစ္ႏိုင္သလို နအဖတပ္မွ ရုရွားဗိုလ္ၾကီး ၊ ဗိုလ္ကေလးမ်ားလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ ။ ဟုတ္ကဲ့ ။ အနီးစပ္ဆံုး ဥပမာျပရပါလ်င္ ေဘာလံုးပြဲမ်ားကို ၾကည့္ပါ။ ေဘာလံုးကန္သူမ်ားရွိသလို အားေပးသူမ်ားလည္း ရွိရပါသည္။ နင့္ဘာသာ ေလ့က်င့္ထားရရင္ ႏိုင္မွာပဲ ။ အားေပးစရာ မလိုဟူေသာ ပရိတ္သတ္မ်ား အပ္က်သံ မၾကားတိတ္ဆိတ္၍ ေဘာလံုးသမားမ်ားသည္ ကုိယ့္ဘာသာကစားေသာ ေဘာလံုးပြဲမ်ား ရွိပါသေလာ ။ ေအာ္ၾက ဟစ္ၾက အားေပးၾကဧ။္ ။ သူ႕ဘက္ ကုိယ့္ဘက္ အသံကုန္ေအာ္ၾကဧ။္ ။ ရံႈးေနရာမွ ပရိတ္သတ္အားေပးမႈေၾကာင့္ စိတ္အားထက္၍ အႏိုင္ရလိုက္ေသာ သာဓကမ်ားစြာရွိဧ။္ ။ အားေပးေသာ ပရိတ္သတ္သည္ ေဘာလံုးကန္တတ္သူမ်ား မဟုတ္ပါ ။ သို႕ေသာ္ သူတို႕သည္ ကုိယ့္အသင္းႏိုင္ေရးအတြက္ အခ်ိန္ကုန္ ၊ ေငြကုန္ အလုပ္ပ်က္ခံ၍ လာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကျခင္းျဖစ္ဧ။္ ။ ( ေဘာလံုးပြဲေလာင္းသည္မ်ားကို မဆိုလိုပါ ) ။

ထို႕အတူ ကၽြန္မတို႕သည္ ျပည္ပမွအားေပးဧ။္ ။ ေငြကုန္ အလုပ္ရႈပ္ခံ၍ ၀ါဒျဖန္႕ဧ။္ ။ အလုပ္ပ်က္ ေက်ာင္းပ်က္ခံ၍ စည္းလံုးညီညြတ္မႈကိုေဖာ္ေဆာင္ဧ။္ ။ ကၽြန္မတို႕ရေနေသာ ၀င္ေငြမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ ရံုးမ်ားကဲ့သို႕ ကုိရီးယားရုပ္ရွင္အေၾကာင္းေလးေျပာလိုက္ ၊ လက္သည္းနီေလးဆိုးလိုက္ ၊ အတင္းေလး ေျပာလိုက္ႏွင့္ ရေသာလခမ်ား မဟတ္ပါ။ အလုပ္အခ်ိန္အတြင္းတြင္ အမွန္တကယ္လူအား ဥာဏ္အားစိုက္ထုတ္၍ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ အလုပ္လုပ္ရဧ။္ ။ တခ်ိုဳ႕ Work Permit သမားမ်ားဆိုလွ်င္ တေန႕လံဳး အလုပ္လုပ္မွ $ 13 ေလာက္သာရဧ။္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္မတို႕သည္ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပညအတြက္ ၊ ဘာသာ သာသနာေတာ္အတြက္ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားအတြက္ လွဴဒါန္းရန္ ေနာက္မတြန္႕ၾကပါ ။ ဤသည္မွာ ကၽြန္မတို႕ ထမ္းႏိုင္သေလာက္ ကူထမ္းျခင္းသာျဖစ္၍ ျပည္ပမွ ေဟာင္ေနသည္ဟု မစြပ္စြဲသင့္ပါ။

သတၱိရွိရင္ျပန္လာခဲ့ ဟူသည္ထက္ မိုက္လ်င္ ျပန္လာခဲ့ဟူသည္က ပိုမွန္ေပမည္ ။ သတၱိရွိျခင္းႏွင့္ မုိက္ရူး၇ဲဆန္ျခင္းကို ေကာင္းစြာခြဲျခားတတ္သင့္သည္ ။ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပညသို႕ ယခုအခ်ိန္ျပန္လ်င္ အေျခအေနဘာမ်ား ေျပာင္းလဲသြားမည္နည္း ။ ဆႏၵျပလူအုပ္ထဲတြင္ လူတစ္ေယာက္တိုးလာသည္မွအပ (သို႕) အဖမ္းခံရာ လူအုပ္ထဲတြင္ လူတစ္ေယာက္တိုးလာသည္မွအပ ပိုထူးမည္မဟုတ္ပါ ။ ျပည္ပမွ အလွဴရွင္တစ္ဦး ေလွ်ာ့သြားသည္ ။ ၀င္ေငြကို မွီခိုစားေသာက္ေနရေသာေၾကာင့္ အလုပ္မရွိပါက ျပည္တြင္းတြင္ က်ပ္တည္းေသာ မိသားစုတစ္ခုတိုးလာပါမည္ ။ ျပန္ခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ျပန္လာခဲ့ၾကပါမည္ ။ ထိုအခ်ိန္သည္ ၾကက္ေျခနီ ဦးထုပ္ေလးေဆာင္း၍ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ volunteer အေနလည္း ျဖစ္ႏိုင္ဧ။္ လူမႈေရး ၊ က်န္းမားေရး ၊ ပညာေရးမ်ား ျပန္လည္ထူေထာင္ရန္ ကၽြန္မတို႕လုိ ျပည္ပအင္အားမ်ား အမွန္တကယ္ လိုအပ္မည္ပင္။ ထိုအခ်ိန္သည္ မေ၀းေသာ ကာလတစ္ခုတြင္ ေရာက္ရွိလာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။

အားေပးစကား

ကၽြန္မငယ္ငယ္က ဘုရားမွန္မွန္ရွိခိုးပါလ်က္ ကံမေကာင္း ။ မဟုတ္တာ လုပ္ေနၾကသူမ်ားေတာ့ ကံေကာင္းၾကသည္ ဟု မေက်မနပ္ေျပာေသာေၾကာင့္ ကၽြန္မ အဘြားက ကၽြန္မကို ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေျပာျပပါသည္။ ထိုပံုျပင္ေလးမွာ

တခါက ရြာတစ္ရြာတြင္ သစ္ခုတ္သမားတစ္ေယာက္သည္ ေတာထဲတြင္ သစ္ခုတ္သြားစဥ္ အေလးသြားခ်င္၍ ခ်ံဳတခုထဲ၀င္ကာ သြားခဲ့သည္ ။ ကိစၥျပီး၍ သစ္ရြက္မ်ားႏွင့္ ဖံုးရန္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ စြန္႕ထာေသာ မစင္မ်ားသည္ ပကတိေရႊသားမ်ားအျဖစ္သို႕ ေျပာင္းလဲေနပါဧ။္ ။ ထိုသတင္းသည္ သစ္ခုတ္သမားေနေသာ ရြာကေလးတြင္ တမဟုတ္ခ်င္း ပ်ံ႕နွံသြားရာ လူအမ်ားလာေရာက္၍ ျခံဳႏြယ္မ်ားကို ရွင္းလင္းၾကဧ။္။ ရွင္းလင္းျပီးေသာအခါ မစင္စြန္႕ရာ ေနရာသည္ ေျမၾကီးထဲသို႕ တ၀က္တပ်က္ျမဳပ္ေနေသာ ေလ်ာင္းေတာ္မူ ေရွးေဟာင္းဘုရားေတာ္ၾကီးဧ။္ ဦးေခါင္းေပၚတြင္ျဖစ္ေနဧ။္ ။ လူအမ်ားသည္ ဘုရားဦးေခါင္းေတာ္ေပၚတြင္ မလုပ္သင့္ဟု မစဥ္းစားၾကေတာ့ဘဲ ေရႊရလိုေဇာႏွင့္ အျပိဳင္အဆိုင္ မစင္စြန္႕ေနၾကရာ ထိုေနရာတြင္ မစင္စြန္႕သူမ်ားႏွင့္ စည္ကားေနဧ။္ ။ ရြာစြန္တဲကေလးတြင္ေနေသာ အဘိုးအို ၊ အဘြားအိုလင္မယားသာ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လ်က္ ဘုရားဦးေခါင္းေတာ္ေပၚ မစင္မစြန္႕၀ံ့ဟုဆိုကာ မလာခဲ့ပါေပ။

ေရႊမ်ားေရာင္းရေငြျဖင့္ ရြာကေလးမွာ ေန႕ခ်င္းညျခင္း ေျပာင္းလဲလာဧ။္။ အိမ္ၾကီးအိမ္ေကာင္းမ်ား အျပိဳင္အဆိုင္ေဆာက္ၾက၍ ျပိဳးျပိဳးပ်က္ပ်က္မ်ား ၀တ္ဆင္ကာ အထူးေပ်ာ္ျမဴူးေနၾကဧ။္။ ပင္ပန္းစြာ ျခံစိုက္စားရေသာ အဘိုးအိုလင္မယားကိုလည္း တံုးလွ အလွသည္ဟု ပ်က္ရယ္ျပဳၾကသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္သည္ တလေက်ာ္မွ် ၾကာရွည္သြားသည္။ တစ္ညတြင္ မိုးကာလ မဟုတ္ပါဘဲ ေလျပင္းမုန္တိုင္း အၾကီးအက်ယ္ တိုက္ခတ္၍ ေရမ်ားလွ်ံကာ ရြာကေလးကို ၀ါးျမိဳတိုက္စားသြားဧ။္ ။ ထူးဆန္းစြာပင္ အိမ္ၾကီးအိမ္ေကာင္းမ်ား အားလံုးေရတြင္ပါ၍ အေျခမခိုင္ ယိုင္နဲ႕နဲ႕ႏွင့္ လယ္စြန္တဲကေလးသာ က်န္ရစ္ဧ။္ ။ မုန္တိုင္းစဲေသာ ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္တြင္ တရြာလံုးတြင္ တဲတစ္လံုးသာ က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့ဧ။္ ။

ဤသည္မွာ ျဖစ္ရပ္မွန္ဟု သက္ေသျပစရာမရွိေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာပီပီ ကပ္ေဆးသည္ဟူေသာ ကံကံဧ။္ အက်ိဳးကို ကၽြန္မယံုၾကည္ပါဧ။္ ။

ေမတၱာပို႕ၾကပါ

ကၽြန္မသည္ အိမ္မွ ဘုရားစင္ေရွ႕တြင္ထိုင္ကာ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ဆို၍ သန္းေရႊႏွင့္ ေမာင္ေအးပံုကို ျမင္ေယာင္ပါသည္ ။ ေမတၱာမရွိသူကို ေမတၱာပို႕ရသည္မွာ အလြန္ခက္ခဲေသာ အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ငိုမွန္း ရယ္မွန္း ခန္႕မွန္းရခက္ေသာ အေၾကာအျခင္မ်ား တင္းေနသည့္ ထိုသူႏွစ္ေယာက္ဧ။္ မ်က္ႏွာမ်ားကို ျပံဳးေနသည္ဟု မွန္းဆျမင္ေယာင္ရသည္မွာ အခက္ခဲဆံုးျဖစ္ဧ။္ ။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္မတို႕လုပ္ရမည္ ။ ကၽြန္မတို႕ တိုင္းျပည္အတြက္ ၊ လူမ်ိဳးအတြက္ ၊ ဘာသာ သာသနာေတာ္အတြက္ ေမတၱာပို႕ၾကရမည္ ။

ထင္ျမင္ခ်က္ ( တတ္သေလာက္ပါ )

ယခုအခ်ိန္တြင္ ေမာင္ေအး (သို႕) တျခားခပ္ၾကီးၾကီးတစ္ေယာက္က ျပည္သူရဟန္းတို႕ႏွင့္ ပူးေပါငး္လိုက္လ်င္ ထိုသူသည္ အလိုလုိေက်းဇူးရွင္ စာရင္း၀င္သြားမည္ ။ ကမာၻတြင္ နာမည္ေကာင္းရမည္။ ႏိုင္ငံကို အေရးၾကီးေသာ အခန္းက႑တစ္ခုမွ ပါ၀င္ႏိုင္မည္ ။ ေစာေမာင္လို ရူးေသရျခင္း ၊ ခင္ညြန္႕လို ပက္ပက္စက္စက္ အဖမ္းခံရျခင္းမ်ားမွ ကင္းလြတ္မည္။ ဤအခြင့္အေကာင္းကို အသံုးခ်သင့္သည္။ စစ္သားမ်ားသည္ မပစ္ႏိုင္ဟု ေျပာ၍ ေထာင္ထဲ၀င္မည့္အစား ပစ္မည္ဟု ဟန္ေဆာင္ထြက္၍ လူထုႏွင့္ပူးေပါင္းသင့္သည္။ လူမ်ားသည္ လက္သာ ကိုယ္ကၽြတ္ အရိုက္ခံရမည့္အစား လက္နက္မ်ားအိမ္တြင္ေဆာင္ထား၍ ျပန္လည္ခုခံသင့္သည္။

ခေရျဖဴ

မွတ္ခ်က္ ။ စကားလံုးအခ်ိဳ႕ကို လင္းလက္မွ ျပဳျပင္မြမ္းမံထားသည္ ။